Тэафіль дэ Віё
Тэафіль дэ Віё | |
---|---|
фр.: Théophile de Viau | |
![]() | |
Асабістыя звесткі | |
Псеўданімы | Théophile[1] |
Дата нараджэння | красавік 1590[2][3][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 25 верасня 1626[4][5][…] (36 гадоў) |
Месца смерці |
|
Грамадзянства | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | перакладчык, пісьменнік, паэт, драматург |
Кірунак | літаратура барока[d] |
Мова твораў | французская |
![]() | |
![]() |
Тэафіль дэ Віё (фр.: Théophile de Viau, паміж сакавіком і траўнем 1590, Клерак-ан-Ажнэ — 25 верасня 1626, Парыж), звычайна называны проста Тэафілем, — французскі пісьменнік XVII стагоддзя, прадстаўнік лібертынажу.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Вядомасць Тэафілія заснаваная на яго «Пірам і Фісба» (апроч яе, ён напісаў у 1621 г. яшчэ адну — няўдалую — трагедыю, «Pasiphaé»). Буало здзекаваўся з яго «марынізму»; штосьці з яе прыводзіцца ў рыторыках як узор безгустоўнасці; але яна ўсе-такі трымалася на сцэне ажно да Карнеля.
Асноўныя творы[правіць | правіць зыходнік]

- «Пірам і Фісба» (Pyrame et Thisbé) — трагедыя ў 5 актах, напісаная александрыйскім вершам;
- «Трактат аб несмяротнасці душы» (Traité de l’immortalité de l'âme) — вольны пераклад Платонаўскага «Федона», што чаргуе прозу і верш;
- «Дом Сільвіі» (La Maison de Sylvie) — 10 водаў у гонар сваіх «адвакатаў»;
- «Санеты» (Les Sonnets).
Зноскі
- ↑ Czech National Authority Database Праверана 30 жніўня 2020.
- ↑ Theophile de Viau — 2009.
- ↑ Theophile de Viau — 1999.
- ↑ Theophile de Viau // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Théophile Viau // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Тэафіль дэ Віё