Тэрмаэлектрычныя з’явы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Тэрмаэлектрычныя з'явы — сукупнасць фізічных з'яў, абумоўленых узаемасувяззю паміж цеплавымі і электрычнымі працэсамі ў металах і паўправадніках.

Да тэрмаэлектрычных з'яў адносяцца:

У некаторай ступені ўсе гэтыя эфекты аднолькавыя, паколькі прычына ўсіх тэрмаэлектрычных з'яў — парушэнне цеплавой раўнавагі ў патоку носьбітаў (гэта значыць адрозненне сярэдняй энергіі электронаў у патоку ад энергіі Фермі).

Абсалютныя значэнні ўсіх тэрмаэлектрычных каэфіцыентаў растуць з памяншэннем канцэнтрацыі носьбітаў; таму ў паўправадніках яны ў дзясяткі і сотні разоў большыя, чым у металах і сплавах.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Сивухин Д. В. Общий курс физики. — Изд. 4-е, стереотипное. — М.: Физматлит; Изд-во МФТИ, 2004. — Т. III. Электричество. — 656 с. — 5000 экз. — ISBN 5-9221-0227-3; ISBN 5-89155-086-5.