Уладзімір Васілевіч Анічэнка

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Уладзімір Васільевіч Анічэнка
Дата нараджэння 20 ліпеня 1924(1924-07-20)
Месца нараджэння
Дата смерці 2 лютага 2001(2001-02-02) (76 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці мовазнавец, вучоны
Навуковая сфера мовазнаўства
Месца працы
Навуковая ступень доктар філалагічных навук
Навуковае званне прафесар
Альма-матар
Узнагароды і прэміі

Уладзімір Васільевіч Анічэ́нка (20 ліпеня 1924, Янаўка, Хоцімскі раён, Магілёўская вобласць — 2 лютага 2001) — беларускі мовазнавец, доктар навук (1970), прафесар. Заслужаны дзеяч навукі БССР (1976)[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў БДУ ў 1952 годзе[1], аспірантуру Інстытуту мовазнаўства, кандыдат навук (1955).

У час 2-й сусветнай вайны — удзельнік чэшскага антыфашысцкага супраціўлення[1].

У 1955—1970 гадах у Інстытуце мовазнаўства АН БССР, з 1970 г. загадчык кафедрай Гомельскага ўніверсітэта[1].

У навуцы[правіць | правіць зыходнік]

Даследаваў гісторыю беларускай мовы[1]. Вывучаў (1960-я гг.) беларуска-украінскія пісьмова-моўныя сувязі старажытнай пары. Стваральнік гомельскай школы беларусістыкі[2], ініцыятар вывучэння мовы Усходняга Палесся і стварэння анамастычных слоўнікаў Гомельшчыны. Даследаваў спадчыну Скарыны і Янкі Купалы. Адзін з аўтараў «Гістарычнай лексікалогіі беларускай мовы» (1970)[1].

Выхаваў больш за 20 кандыдатаў і дактароў навук мовазнаўства.

Працы[правіць | правіць зыходнік]

Асабіста[правіць | правіць зыходнік]

  • «Лінгвістычная Скарыніяна», цыкл прац.
    • «Слоўнік мовы Скарыны». У 3 т.
  • «Беларуска-ўкраінскія пісьмова-моўныя сувязі». — Мн., 1969, доктарская дысертацыя.
  • «Александрыя», выданне рукапісаў твору прыгожага пісьменства 17 ст.
  • «Марфалогія ўсходнеславянскіх моў». — Мн., 1973
  • «Беларускі казачны эпас». — Мн., 1976
  • «Гістарычная лексікалогія ўсходнеславянскіх моў». — Гомель, 1978

Супольна[правіць | правіць зыходнік]

  • «Хрэстаматыя па гісторыі беларускай мовы». У 2 т. (у сааўтарстве).
  • «Слоўнік мовы Янкі Купалы». У 8 т., як кіраўнік калектыву лексіколагаў.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны ордэнамі Вялікай Айчыннай вайны II ступені, «Чэхаславацкі партызан» і інш. Дзяржаўная прэмія Беларусі ў галіне навукі (за цыкл прац «Лінгвістычная Скарыніяна»), медаль імя Скарыны.

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Аниченко Владимир Васильевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 19. — 737 с.
  2. ↑ Д. Паўлавец. Руплівец мовазнаўчай нівы // Беларуская лінгвістыка. — Вып.49. — Мн., 2000. — С. 91.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Д. Паўлавец. Руплівец мовазнаўчай нівы // Беларуская лінгвістыка. — Вып.49. — Мн., 2000. — С. 90, 91.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Уладзімір_Васілевіч_Анічэнка&oldid=3111057"