Уладзімір Зянонавіч Завітневіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уладзімір Зянонавіч Завітневіч
Дата нараджэння 2 красавіка 1853(1853-04-02) ці 14 красавіка 1853(1853-04-14)
Месца нараджэння
Дата смерці сакавік 1927 (73 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці пісьменнік, археолаг, гісторык
Месца працы
Альма-матар

Уладзімір Зянонавіч Завітне́віч (14 красавіка 1853, в. Ліцвяны каля Узды, цяпер Уздзенскі раён — сакавік 1927) — беларускі археолаг і гісторык, прафесар[1] (1904).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1875 годзе скончыў Мінскую духоўную семінарыю, а ў 1878 годзе — Пецярбургскую духоўную акадэмію. Працаваў настаўнікам у Варшаве і Кіеўскай духоўнай акадэміі. Вывучаў старажытнарускую гісторыю. У 1885—1892 гг. даследаваў каля 700 пахаванняў дрыгавічоў у 82 курганных могільніках. Даследаваў археалагічныя помнікі ў в. Чэрнікаўшчына на Койданаўшчыне[2]. Вызначыў межы рассялення дрыгавічоў. Яго высновы выкарыстоўвалі ў сваіх працах А. Грушэўскі, Я. Карскі, А. Спіцын і іншыя гісторыкі і археолагі[3]. У 1890-я гг. супрацоўнічаў з газетай «Минский листок»[1].

Творы[правіць | правіць зыходнік]

Артыкулы[правіць | правіць зыходнік]

  • Вторая археологическая экскурсия в Припятское Полесье // Чтения в историческом обществе Нестора-летописца. — 1892. — Кн. 6. — С.
  • Из археологической экскурсии в Припятское Полесье // Чтения в Обществе истории и древностей российских. Кн. IV. — Киев, 1890.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. — ISBN 985-6302-33-1.
  • Завітневіч Уладзімір Зянонавіч // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БелТА, 2004. — С. 40. — 704 c.: іл. — ISBN 985-6302-64-1.
  • Завітневіч Уладзімір Зянонавіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 318. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.