Уладзімір Фёдаравіч Адоеўскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уладзімір Фёдаравіч Адоеўскі
Род дзейнасці пісьменнік, філосаф, музыказнавец, журналіст, пісьменнік навуковай фантастыкі, музычны крытык, музыкант
Дата нараджэння 25 жніўня 1803(1803-08-25)
Месца нараджэння
Дата смерці 27 лютага (11 сакавіка) 1869[2][1][…] (65 гадоў) ці 11 сакавіка 1869(1869-03-11)[3][4] (65 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Бацька Fyodor Odoyevsky[d][5]
Жонка Olga Stepanovna Lanskaya[d]
Альма-матар
Узнагароды і прэміі
ордэн Святога Уладзіміра 2 ступені Ордэн Святой Ганны ордэн Святога Станіслава I ступені ордэн Святога Станіслава 2 ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Князь Уладзімір Фёдаравіч Адоеўскі (30 ліпеня (11 жніўня) 1804 або 1 (13) жніўня 1804, Масква — 27 лютага (11 сакавіка) 1869, там жа) — рускі пісьменнік і мысліцель эпохі рамантызму, адзін з заснавальнікаў рускага музыказнаўства. У 1823—1825 гадах старшыня юнацкага таварыства любамудраў. Выдавец шэрагу часопісаў і альманахаў. З 1846 году — дырэктар Румянцаўскага музея. У сярэдзіне 1840-х гадоў перайшоў ад літаратурнай да грамадскай дзейнасці, атрымаў вядомасць як філантроп. Камергер (1836), гофмайстар і тайны саветнік (1858), сенатар (1861). Як пісьменнік і мысліцель князь Адоеўскі доўгі час знаходзіўся пад уплывам Гофмана і Ф. В. Шэлінга. Захапляўся акультнымі вучэннямі, за што атрымаў мянушку «рускага Фаўста». Вядомы як майстар фантастычнай рамантычнай аповесці, адным з першых у Расіі эксперыментаваў з жанрам утопіі («4338-ы год: Пецярбургскія лісты»), працягваў традыцыі асветніцкай сатыры.

Пры публікацыі твораў выкарыстаў больш за 20 псеўданімаў і криыптонімаў, баючыся «выпусціць» імя княскага роду.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. — ISBN 5-85270-037-1