Уладзіслаў Сталыгва
Уладзіслаў Сталыгва | |
---|---|
![]() | |
Род дзейнасці | грамадскі дзеяч |
Дата нараджэння | 1874 |
Месца нараджэння | |
Жонка | Марыя Сталыгва[d] |
Член у | |
![]() |
Уладзіслаў Сталыгва (1874 — ?) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Быў родам з Віцебшчыны. Сям’я заўсёды захоўвала беларускія традыцыі. Так, напрыклад, як прыгадвала Зоська Верас, на Запускі іх частавалі беларускімі нацыянальнымі стравамі, такімі як верашчака, стояны кісель і іншымі. Гэта былі менавіта 1912—1915 гады.
У маі 1906 года ў Пецярбургу была створана выдавецкая суполка «Загляне сонца і ў наша аконца»[1], дзе Уладзіслаў Сталыгва быў сакратаром. Але ўжо ў 1910 годзе яго сям’я пакінула Пецярбург і пераехала ў Варшаву.
На лецішча сям’і Сталыгаў, якое знаходзілася недалёка ад Варшавы ў Ажарове, амаль штотыдзень прыяжджалі беларусы, якія вучыліся і жылі ў горадзе. Свае сустрэчы ў Сталыгваў яны называлі гуртком беларускай моладзі. Фактычна, гэта і быў першы гурток беларусаў у Варшаве ў XX стагоддзі. Лецішча ў Ажарове Сталыгам праектаваў архітэктар Лявон Вітан-Дубейкаўскі.
Адтуль Сталыгвы перабраліся ў Вільню. А ў сакавіку 1915 года Віленская губернская ўправа па справах аб’яднанняў зацвердзіла статут Беларускага таварыства па аказанні дапамогі пацярпелым ад вайны, і таварыства пачало працаваць. Старшынёй стаў Вацлаў Іваноўскі, а адным з сяброў быў Уладзіслаў Сталыгва.

Пасля 1918 года быў сябрам Беларускага навуковага таварыства ў Вільні[2]
У 1920-х гадах, як прыгадвае Зоська Верас, сям’я Сталыгваў жыла ў Вільні. Але ад беларускасці яны адышлі, таму «спатыкацца з імі не было ахвоты».
Зноскі
- ↑ Пагадненне Браніслава Эпімах-Шыпілы, Вацлава, Юрыя і Сабіны Іваноўскіх, Уладзіслава Сталыгвы, Уладзіслава Калашэўскага, Вінцука Валейкі аб утварэнні беларускага выдавецкага таварыства «Загляне сонца і ў наша аконца» Архівавана 9 верасня 2018.. г. Санкт-Пецярбург. 5 мая 1906 г.
- ↑ Henryka Ilgiewicz Rola Białoruskiego Towarzystwa Naukowego w Wilnie w formowaniu świadomości narodowej białoruskiej mniejszości (1918—1939)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Сяргей Чыгрын, Лёс сяброў гуртка беларускай моладзі Архівавана 2 студзеня 2018., Czasopis 10-2017