Урмі
| Урмі | |
|---|---|
| рус. Урми | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 458 км |
| Басейн | 15 000 км² |
| Расход вады | каля 170 м³/с |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | Баджальскі хрыбет |
| • Каардынаты | 50°27′30″ пн. ш. 134°28′51″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Тунгуска |
| • Месцазнаходжанне | за 86 км ад вусця |
| • Каардынаты | 48°43′49″ пн. ш. 134°16′59″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Тунгуска → Амур → Ахоцкае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіёны | Хабараўскі край, Яўрэйская аўтаномная вобласць |
| Код у ДВР | 20030900112118100064948 |
 |
|
  выток  вусце |
|
Урмі́ (руск.: Урми́[1]) — рака на Далёкім Усходзе Расіі, у Хабараўскі краі і Яўрэйскай аўтаномнай вобласці, правы складнік ракі Тунгуска (прыток Амура).
Даўжыня ракі 458 км. Плошча вадазбору 15 000 км². Сярэдні расход вады каля 170 м³/с, каля сяла Кукан — 173[2] м³/с. Выток ракі знаходзіцца на паўднёвым схіле Баджальскага хрыбта. Працякае ўздоўж Бурэінскага хрыбта. Ніжняе цячэнне Урмі на Ніжнеамурскай нізіне. У верхнім цячэнні рака мае горны характар, з парогамі і вадаспадамі. Жыўленне ракі пераважна дажджавое. Замярзае ў лістападзе, вызваляецца ад лёду ў красавіку.
Сярод прытокаў: Ірунгда-Макіт, Аннік, Урмійская Лака, Вялікая Хавагда, Пачан, Сынчуга, Трук, Гірбічы, Курумкан, Уячын, Кукан, Вялікі Ін і інш.
Зноскі
- ↑ Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 530. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)
- ↑ Урми // Словарь «География России» / Главный редактор А. П. Горкин — М.: Большая Российская энциклопедия, 1998. (руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 530. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)