Устанаўленне некранутасці

Падставай для ўстанаўлення палавой недатыкальнасці можа быць абвінавачванне ў распусных дзеяннях, у справах аб згвалтаванні або замаху на яго, часам — прыцягненне да адказнасці за паклёп, абразу, напрыклад, пры несправядлівым абвінавачванні ў сужыцці (руск.) (бел. з пэўнай або многімі асобамі. У апошнім выпадку справы ўзнікаюць у парадку прыватнага абвінавачвання (руск.) (бел., па заяве пацярпелай (руск.) (бел..

Устанаўленне некранутасці ажыццяўляецца толькі па накіраванні суда ці органаў папярэдняга следства (руск.) (бел.. Такая экспертыза не праводзіцца па просьбе прыватных асоб.

Асноўным паказчыкам некранутасці (лац.: virgo intacta) — гэта значыць стану, калі дзяўчына ці жанчына яшчэ не мела палавых зносін, з’яўляецца анатамічная цэласнасць дзявочай плявы. Пазбаўленне жанчыны фізічнай некранутасці, то есць парушэнне цэласнасці дзявочай плявы, называецца дэфларацыяй.

Дэфларацыя (лац.: de — выдаленне, пазбаўленне і flos — кветка) — парушэнне цэласці дзявочай плявы. Падчас першага палавога акту звычайна ўзнікае разрыў плявы, які суправаджаецца болем і крывацёкам (не заўсёды), якія ў хуткім часе праходзяць.

Дзявочая плява (грэч. hymen) — тканкавая зморшчына са слізістай абалонкі похвы, злучальнатканкавых і цягліцавых валокнаў, сасудаў і нерваў, якая размешчана пры ўваходзе ў похву паміж пераддзвер'ем (руск.) (бел. і яе поласцю і абмяжоўвае уваход у яе. Адрозніваюць падставу плявы, яе свабодны край, за кошт якога сфарміравана адтуліна, похвавую (верхнюю) і знешнюю (ніжнюю) паверхні. Дзявочая плява можа мець розную таўшчыню, кансістэнцыю, трываласць і ступень расцягнутасці. Шырыня вызначаецца адлегласцю ад падставы да вольнага краю (ад 0,2—0,3 см да 1-1,5 см), памеры плявы і яе адтуліны варыябельныя. Часам плява вельмі нізкая, прадстаўлена толькі невялікай зморшчынай слізістай абалонкі похвы. Гімен можа вяртацца ў першапачатковую форму з часам, пры адсутнасці палавых кантактаў у працяглым перыядзе. Таксама, у некаторых выпадках, цалкам адсутнічае з нараджэння, што ўскладняе экспертызу.

Формы плявы надзвычай разнастайныя, але часцей за ўсё сустракаюцца дзве асноўныя формы, абумоўленыя лакалізацыяй адтуліны: колцападобная або цыркулярная пры цэнтральным размяшчэнні адтуліны і паўмесяца- ці серпападобная, калі адтуліна лакалізуецца эксцэнтрычна, часцей у верхняй частцы, бліжэй да мочаспускальнай адтуліны. Свабодны край плявы можа быць роўным і гладкім, але часам у ім адзначаюцца прыродныя паглыбленні. У залежнасці ад іх колькасці і глыбіні плява набывае выгляд зубчастай або махрыстай (калі паглыбленняў шмат, але глыбіня іх нязначная), долькавай, пялёсткападобнай (калі паглыбленні даходзяць да сярэдзіны плявы або глыбей).

Пры ўсталяванні некранутасці экспертызу праводзяць у адпаведнасці з патрабаваннямі правілаў, прынятых судовымі органамі адпаведнай краіны. Акрамя агульнага агляду жанчыны і агляду яе палавых органаў (руск.) (бел., асаблівую ўвагу неабходна надаць даследаванню дзявочай плявы. Агляд яе трэба рабіць на гінекалагічным крэсле, паколькі ў некаторых асоб яе даследаванне выклікае пэўныя цяжкасці, магчымыя непажаданыя абвінавачванні і прэтэнзіі да эксперта, часам можа ўзнікнуць неабходнасць пацверджання факту даследавання дадзенай асобы, таму што ў практыцы бываюць выпадкі падмены агляданага іншай асобай.

З дапамогай марлевых кавалачкаў вялікім і паказальным пальцамі абедзвюх рук захопліваюць у зморшчыну вялікія палавыя губы (руск.) (бел. і разводзяць іх у бакі і трохі ўверх. У такім становішчы дзявочая плява ў расцягнутым стане добра даступная для агляду і даследавання. Звяртаюць увагу на ўсе асаблівасці будовы дзявочай плявы — вызначаюць яе выгляд, форму, шырыню, таўшчыню, затым пераходзяць да агляду яе вольнага краю. Для лепшага даследавання плявы ў яе адтуліну ўводзяць шкляную лапатачку або палачку, на якіх край плявы распластоўваецца і становіцца больш даступным для даследавання. Адзначаюць выемкі, няроўнасці, выступы, патаўшчэнні, уласцівасці краёў, колер (аднолькавая яна або бялявая, што бывае пры ўтварэнні рубцовай тканкі пасля парываў). Пажадана карыстацца лупай або аперацыйным мікраскопам. Апісваюць таксама адтуліну дзявочай плявы — яго памеры, форму, іншыя асаблівасці. Адтуліна плявы можа быць ад невялікай да 2-2,5 см у дыяметры. Велічыню адтуліны вымяраюць асаблівым прыборам — гіменаметрам.

Пры аглядзе дзявочай плявы неабходна паспрабаваць асцярожна ўвесці ў яе адтуліну палец, прычым спачатку ўводзяць кончык мезенца. Калі мезенец праходзіць свабодна, то ўводзяць паказальны палец. Пры добрай расцягнутасці цнатлівай плеўкі робяць спробу ўвядзення двух пальцаў, але толькі іх ногцевых фаланг. Падчас такіх маніпуляцый ў жанчын, якія не мелі палавых зносін, палец адчувае кольца скарачэння. Кальцо скарачэння ўяўляе сабой той стан, якое адчувае палец (ці два) пры увядзенні яго ў адтуліну цнатлівай плеўкі. Пры цэласці цнатлівай плеўкі адчуваецца ахоп, выражаны настолькі, што пры глыбокім увядзенні пальца можа наступіць разрыў з прычыны перерастяжения цнатлівай плеўкі. Таму ўвядзенне пальца (або ногцевых фаланг двух пальцаў) трэба рабіць вельмі асцярожна.

Адрозніць натуральнае паглыбленне ў целе дзявочай плявы ад былых парываў не заўсёды лёгка. Тут патрабуецца дбайнае даследаванне з ужываннем лупы або павелічэння. Па сутнасці, адзінай верагодным прыкметай будуць уласцівасці краёў выяўленага дэфекту: у прыроднай выемцы колер краю слізістай абалонкі нязменны, аднолькавы з навакольнай тканкай. На месцы былога надрыву краі будуць часам белаватага колеру, з прычыны ўтварэння рубцовай тканкі. Аднак нярэдка рубцы бываюць настолькі далікатныя і тонкія, што амаль не адрозніваюцца ад навакольнай слізістай абалонкі.

Пры адсутнасці пашкоджанняў дзявочай плявы фармуляванне высноваў будзе залежаць ад яе формы і стану. У большасці выпадкаў цэласці дзявочай плявы яе форма, ўласцівасці і асаблівасці адтуліны пры добрым пачуцці кольца скарачэння сведчаць аб тым, што палавы акт немагчымы без парушэння яе цэласнасці. Гэта сведчыць аб тым, што агляданая палавым жыццём не жыла і з’яўляецца нявінніцай. Пры ўсёй, але нізкай, добра расцяжнай дзявочай пляве, калі яе адтуліна прапускае 1-2 складзеных пальцы, палавы акт магчымы і без парушэння яе цэласнасці. Наяўнасць перагародкавай або рашэцістай дзявочай плявы, або той, якая мае вельмі малую адтуліну, выключае палавыя зносіны ў агляданай.

Разам з тым трэба мець на ўвазе, што вядомыя выпадкі палавога акта ў пераддзвер’і похвы з эякуляцыяй і наступнай цяжарнасцю без парушэння цэласці дзявочай плявы.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Завальнюк А. Х. Судебно-медицинская экспертиза половых состояний и при половых преступлениях / / Лекция для студентов. — Тернополь. — 1998.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]