ФК Лакаматыў Гомель

Лакаматыў Гомель
Лакаматыў Гомель
Заснаваны	2008
Горад	Гомель, Беларусь
Стадыён	«Лакаматыў»; Умяшчальнасць: 750
Галоўны трэнер	Андрэй Марозаў (в. а.)
Чэмпіянат	Першая ліга
2022	6 месца

«Лакаматыў» — беларускі футбольны клуб з горада Гомель, заснаваны ў 2008 годзе. У цяперашні час выступае ў Першай лізе чэмпіянату Беларусі.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

З 2010 клуб пад назвай «Гомельчыгунтранс» гуляў у Другой лізе чэмпіянату Беларусі.

Пасля сезона 2012 (які прынёс чыгуначнікам 4 месца) «Гомельчыгунтранс» меў магчымасць апынуцца ў Першай лізе, але вырашыў не пераходзіць на прафесійны ўзровень і застацца ў якасці аматарскага ў Другой лізе.

2013[правіць | правіць зыходнік]

Застаўшыся ў Другой лізе, чыгуначнікі сталі галоўнымі фаварытамі сезона 2013. У выніку яны хутка адарваліся ад канкурэнтаў і за 7 тураў да фінішу гарантавалі выхад у Першую лігу. Клуб заняў першае месца, а нападнік «Гомельчыгунтранса» Ілья Федарэнка стаў найлепшым бамбардзірам турніру (23 галы).

У Першай лізе[правіць | правіць зыходнік]

Атрымаўшы месца ў Першай лізе, чыгуначнікі доўга не маглі вызначыцца — пераходзіць на больш высокі ўзровень ці заставацца ў Другой лізе. У выніку, атрымаўшы некаторыя ільготы ад БФФ^[1], «Гомельчыгунтранс» у сакавіку 2014 канчаткова пацвердзіў свой удзел у Першай лізе^[2].

Пасля ўдалага пачатку сезона 2014 каманда стала атрымліваць паражэнні, і ў канцы першага круга апынулася недалёка ад зоны вылету. Другі круг атрымаўся значна лепш, і ў выніку каманда атрымала 11 месца. У сезоне 2015 «Гомельчыгунтранс» ужо быў трывалым серадняком Першай лігі і скончыў чэмпіянат на 8-м месцы.

Перад сезонам 2016 лідары каманды — Яўген Барсукоў і Дзмітрый Гомза — перайшлі ў «Гомель». Аднак, нават нягледзячы на страту лідараў, «Гомельчыгунтранс» паспяхова пачаў сезон, хутка замацаваўся ўверсе табліцы і доўгі час прэтэндаваў на выхад у Вышэйшую лігу. Улетку некалькі ігракоў каманды перайшлі ў клубы Вышэйшай лігі, аднак чыгуначнікі працягвалі барацьбу за трэці радок супраць мінскага «Промня». З-за шэрагу няўдач у канцы сезона «Гомельчыгунтранс» саступіў трэці радок і заняў выніковае чацвёртае месца, аднак ужо па заканчэнні сезона, у сувязі з ануляваннем вынікаў шэрагу матчаў «Промня» і прысуджэння тэхнічных паражэнняў, «Гомельчыгунтранс» павысіўся да трэцяга месца.

У снежні 2016 года стала вядома, што з наступнага сезона каманда пачне выступаць пад назвай «Лакаматыў»^[3]. У сезоне 2017 «Лакаматыў», як і ў папярэднім годзе, знаходзіўся сярод лідараў турніру, аднак у выніку заняў чацвёртае месца.

У сезоне 2018, нягледзячы на неблагі старт, «Лакаматыў» хутка саступіў асноўным канкурэнтам і ўжо не прэтэндаваў на выхад у Вышэйшую лігу. У ліпені замест Паўла Крэчына, які кіраваў камандай на працягу чатырох гадоў, новым трэнерам стаў яго памочнік Андрэй Гараўцоў. Пад яго кіраўніцтвам «Лакаматыў» атрымаў некалькі перамог і выйшаў у чвэрцьфінал Кубка Беларусі, у чэмпіянаце каманда паднялася ў верхнюю палову табліцы, аднак сезон скончыла на шостым месцы.

У сезоне 2019 каманду ўзначаліў новы трэнер Аляксей Шубянок. «Лакаматыў» з самага пачатку апынуўся ў верхняй частцы табліцы, доўгі час каманда вяла барацьбу за трэцяе месца з брэсцкім «Рухам», у выніку саступіла толькі пасля апошняга тура па асабістым сустрэчам і стала чацвёртай. У пачатку 2020 года Аляксей Шубянок памяняўся пасадамі са сваім памочнікам Андрэем Гараўцовым, які такім чынам зноў узначаліў каманду. Каманда добра пачала сезон 2020, ідучы сярод лідараў, аднак у другой палове сезона выключылася з барацьбы за найвышэйшыя месцы і стала пятай. Пры гэтым ігрок чыгуначнікаў Андрэй Салавей з 20 галамі стаў найлепшым бамбардзірам турніру.

У пачатку сезона 2021 каманда страціла лідараў, якіх запрасілі іншыя клубы, але здолела выставіць баяздольны склад. Добра выступаючы супраць аўтсайдараў, «Лакаматыў» тым не менш не здолеў скласці істотнай канкурэнцыі лідарам і знаходзіўся пераважна ў сярэдзіне табліцы. Замест Андрэя Салаўя асноўным нападнікам каманды стаў Дзяніс Казлоўскі, які хутка выбіўся ў лідары па забітым галам і з 29 мячамі стаў найлепшым бамбардзірам Першай лігі. «Лакаматыў» жа скончыў сезон на шостым месцы з 12.

Чыгуначнікі добра пачалі сезон 2022, але пазней саступілі асноўным канкурэнтам, а шматлікія нічыі адкінулі каманду ў сярэдзіну табліцы. Толькі пад канец чэмпіянату «Лакаматыў» здолеў уключыцца ў барацьбу за магчымы выхад у Вышэйшую лігу, але фінішаваў шостым.

Эмблемы[правіць | правіць зыходнік]

Гісторыя эмблем «Лакаматыва»
да 2016 года
з 2017 года

Гісторыя назваў[правіць | правіць зыходнік]

2010: «Гомельчыгунтранс-НОД-4»
2011—2016: «Гомельчыгунтранс»
з 2017: «Лакаматыў»

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Пераможца Другой лігі: 2013

Цяперашні склад[правіць | правіць зыходнік]

Станам на жнівень 2023 года^[4].


№	Паз.	Імя	Нар.
1	Бр	Андрэй Сілівончык	1988
58	Бр	Іван Навічкоў (у арэндзе з «Віцебска»)	2003

4	Аб	Аляксандр Кучынскі	1996
15	Аб	Ягор Бондар (у арэндзе з «Гомеля»)	2004
22	Аб	Артур Чудук	1996
55	Аб	Дзмітрый Каплуноў	1994

2	ПА	Мікіта Царэнка (у арэндзе з «Гомеля»)	2002
5	ПА	Раман Данілкоў	2000
7	ПА	Павел Трафімчук	2001
8	ПА	Іван Жосткін (капітан)	1991
9	ПА	Максім Ткацэвіч	2001


№	Паз.	Імя	Нар.
11	ПА	Дзмітрый Крывашэеў	1998
13	ПА	Андрэй Кухаронак	1988
17	ПА	Уладзіслаў Драпеза (у арэндзе з «Гомеля»)	2001
21	ПА	Яўген Мілеўскі	1995
25	ПА	Даніла Афанасьеў	2002
47	ПА	Дзмітрый Ніжнік (у арэндзе з «Дынама» Мінск)	2003
97	ПА	Юрый Музычэнка	2000

6	Нап	Іван Ціханаў (у арэндзе з «Дынама» Мінск)	2003
10	Нап	Аляксандр Янчанка	1995
14	Нап	Ягор Шадзько (у арэндзе з «Дынама» Мінск)	2003
26	Нап	Яўген Азерскі	1995

Ігракі ў арэндзе[правіць | правіць зыходнік]


№		Паз.	Імя	Нар.
		ПА	Мікалай Старасценка (у «Паперпраме» да снежня 2023 года)	2003
		Нап	Ягор Целяпнёў (у «Паперпраме» да снежня 2023 года)	2003

Трэнерскі штаб[правіць | правіць зыходнік]

Андрэй Марозаў (нар. 1979) — в. а. галоўнага трэнера
Павел Крэчын (нар. 1980) — трэнер
Артур Рамашоў (нар. 1987) — трэнер брамнікаў

Статыстыка выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат і Кубак Беларусі[правіць | правіць зыходнік]

Сезон	Ліга	М	Г	В	Н	П	Галы	Ачкі	Кубак	Заўвагі
2010	Другая (Д3)	7	34	16	4	14	63–58	52	1/16 фіналу
2011	Другая (Д3)	6	30	14	9	7	49–28	51	1/16 фіналу
2012	Другая (Д3)	4	36	20	9	7	64–27	69	1/16 фіналу
2013	Другая (Д3)	1	24	20	3	1	60–17	63	1/16 фіналу	Выхад у Першую лігу
2014	Першая (Д2)	12	30	9	9	12	33–38	36	1/8 фіналу
2015	Першая (Д2)	8	30	12	8	10	45–39	44	1/16 фіналу
2016	Першая (Д2)	3	26	12	8	6	33–24	44	Чвэрцьфінал
2017	Першая (Д2)	4	30	17	6	7	49–36	57	1/16 фіналу
2018	Першая (Д2)	6	28	10	10	8	44–29	40	Чвэрцьфінал
2019	Першая (Д2)	4	28	17	5	6	60–24	56	1/8 фіналу
2020	Першая (Д2)	5	26	13	7	6	56–38	45	1/16 фіналу
2021	Першая (Д2)	6	33	15	9	9	56–39	54	1/8 фіналу
2022	Першая (Д2)	6	24	10	9	5	39–24	39	1/16 фіналу
2023	Першая (Д2)								1/16 фіналу