Фрэнсіс Глісан

Фрэнсіс Глісан
Фрэнсіс Глісан
	Francis Glisson
Дата нараджэння	14 кастрычніка 1597
Месца нараджэння	Рампішэм, Дорсетшыр, Вялікабрытанія
Дата смерці	16 кастрычніка 1677 (80 гадоў)
Месца смерці	Лондан, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Вялікабрытанія;
Род дзейнасці	фізіёлаг, анатам, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	медыцына, анатомія
Месца працы	Кембрыджскі ўніверсітэт
Альма-матар	Гонвіл і Гай-каледж[d]; Кембрыджскі ўніверсітэт;
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства;
Узнагароды	Goulstonian Lectures[d] (1640)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фрэнсіс Глісан (англ.: Francis Glisson; 1599?, Рампішэм, Дорсетшыр, Вялікабрытанія - 14 кастрычніка 1677^[2], Лондан, Вялікабрытанія) — брытанскі ўрач, анатам, прафесар у Кембрыджы, адзін з самых выбітных урачоў першай паловы XVII стагоддзя. Немалаважныя яго заслугі і ў галіне фізіялогіі, асабліва ў вучэнні аб раздражняльнасці як аб адной з асноўных уласцівасцяў ўсіх прадметаў ў прыродзе рэагаваць на раздражненне. Сваім навуковым творам пра рахітызм (Лондан, 1660) ён звярнуў асаблівую ўвагу урачоў на хваробы дзіцячага ўзросту.

Глиссон першым апісаў рахіт (1650) і вывучыў будову печані (1654) і кішэчніка; яго імем названа абалонка, якая пакрывае печань (глісанава капсула або капсула Глісана), першым апісаў сфінктар.

Зноскі

↑ ^а ^б Матэматычная генеалогія — 1997.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q829984"></a>
↑ Guido Giglioni, ‘Glisson, Francis (1599?–1677)’, Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, Sept 2004; online edn, May 2006, accessed 31 Dec 2008

[_736e502e1913cbea-1] а ^б Матэматычная генеалогія — 1997.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q829984"></a>

[2] Guido Giglioni, ‘Glisson, Francis (1599?–1677)’, Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, Sept 2004; online edn, May 2006, accessed 31 Dec 2008

[1]

[2]