Фёдар Аляксандравіч Апейка

Фёдар Аляксандравіч Апейка
Фёдар Аляксандравіч Апейка
Дата нараджэння	21 лютага 1908
Месца нараджэння	Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	29 красавіка 1970 (62 гады)
Бацька	Аляксандр Фёдаравіч Апейка
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	прыкладная механіка
Месца працы	БПІ; Маскоўскі інстытут механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі[d]; Інстытут прыродакарыстання НАН Беларусі;
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук
Навуковае званне	прафесар, член-карэспандэнт АН БССР, член-карэспандэнт АСГН БССР
Альма-матар	Маскоўскі тарфяны інстытут[d] (1932);
Вядомы як	спецыяліст у галіне механікі тарфяных машын
Узнагароды
Сайт	sites.google.com/site/op…

Фёдар Аляксандравіч Апейка (21 лютага 1908, Мінск — 29 красавіка 1970) — беларускі вучоны ў галіне механікі тарфяных машын. Член-карэспандэнт АН БССР (1950), член-карэспандэнт Акадэміі сельскагаспадарчых навук БССР (1959—1961), доктар тэхнічных навук (1949), прафесар (1950).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Маскоўскі тарфяны інстытут (1932). З 1933 па 1941 гады асістэнт, дацэнт Беларускага політэхнічнага інстытута.

У час Вялікай Айчыннай вайны выкладаў у Чалябінскім аўтатрактарным тэхнікуме і актыўна супрацоўнічаў са спецыялістамі ў галіне танкабудавання.

З 1942 года дацэнт Маскоўскага інстытута механізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі, з 1949 года і да канца жыцця загадчык кафедры тарфяных машын Беларускага політэхнічнага інстытута. Адначасова ў 1938—1941 гадах і з 1949 года да канца жыцця старшы навуковы супрацоўнік Інстытута торфу Акадэміі навук БССР.

Узнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны» (1959, 1968), медалём «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»

Навуковы і практычны ўклад[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя працы па прыкладной механіцы, разліку тарфяных машын і сельскагаспадарчай тэхнікі. Стварыў матэматычную тэорыю трэння, пакладзеную ў аснову тэорыі гусенічнага ходу і іншых фрыкцыйных механізмаў. Распрацаваў спрошчаную тэорыю дакладнасці механізмаў, якая адрозніваецца дасканалым спосабам вылічэння хібнасцяў элементаў пар. Аўтар прац па тэорыі пластычнасці, кантактнай трываласці.

Аўтар больш за 130 навуковых прац, у тым ліку 4 манаграфій, 6 вынаходак.

Падрыхтаваў 3 дактары і 44 кандыдаты навук.

Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Колесный и гусеничный ход. Мн.: Изд-во Акад. с.-х. наук БССР, 1960.
Теория прочности. Мн.: Изд-во М-ва высш., сред. спец. и проф. образ. БССР, 1961.
Торфяные машины. Мн.: Вышэйшая школа, 1968.
Математическая теория трения. Мн.: Наука и техника, 1971.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
Кислов Н.В. Научная и педагогическая деятельность члена-корреспондента АН БССР и Академии сельскохозяйственных наук БССР, профессора, доктора технических наук Ф.А. Опейко (к 100-летию со дня рождения) // Горная механика. - 2007. - №4. - С. 94-97.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Член-карэспандэнт АПЕЙКА Фёдар Аляксандравіч на сайце НАН Беларусі
Фёдар Аляксандравіч Апейка ў базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)
Электронный каталог РНТБ — Опейко, Федор Александрович (1908—1970)