Фёдар Аляксеевіч Раманюк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Фёдар Аляксеевіч Раманюк
Дата нараджэння 28 красавіка 1952(1952-04-28) (70 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці выкладчык універсітэта, навуковец
Месца працы
Навуковая ступень доктар тэхнічных навук (1999)
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды
медаль «За працоўныя заслугі» Выдатнік адукацыі Рэспублікі Беларусь
Заслужаны работнік адукацыі Рэспублікі Беларусь

Фёдар Аляксеевіч Раманюк (нар. 28 красавіка 1952, в. Доўгі, Пружанскі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі вучоны ў галіне электраэнергетыкі. Член-карэспандэнт (2014), доктар тэхнічных навук (1999), прафесар (2001). Выдатнік энергетыкі Рэспублікі Беларусь (1995). Выдатнік адукацыі Рэспублікі Беларусь (2012). Заслужаны работнік адукацыі Рэспублікі Беларусь (2017).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1971 годзе скончыў Маладзечанскі палітэхнікум[1].

З адзнакай скончыў Беларускі політэхнічны інстытут (1978).

З 1978 года ў Беларускім політэхнічным інстытуце, з 1984 года дацэнт, з 1997 года намеснік прарэктара па навуковай рабоце, з 2001 года прарэктар па навуковай рабоце, з 2002 года прарэктар па навуковай і вытворчай дзейнасці, з 2010 года прарэктар па навуковай і інавацыйнай працы, з 2016 года прафесар.

З 2016 года галоўны рэдактар міжнароднага навукова-тэхнічнага часопіса «Весці вышэйшых вучэбных устаноў і энергетычных аб’яднанняў СНД. Энергетыка»[2].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны медалём «За працоўныя заслугі» (2011).

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя працы прысвечаны развіццю асноў пабудовы мікрапрацэсарных сістэм абароны і аўтаматыкі электраўстановак, а таксама іх матэматычнаму мадэляванню для даследавання паводзін метадам вылічальнага эксперыменту. Стварыў новыя высокаэфектыўныя спосабы вызначэння інфармацыйных параметраў ўваходных сігналаў у мікрапрацэсарных абаронах і сістэмах аўтаматыкі, распрацаваў такія прылады для практычнай рэалізацыі, што паслужыла асновай арганізацыі іх вытворчасці ў Рэспубліцы.

Аўтар больш за 210 навуковых і метадычных прац, у тым ліку 5 манаграфій, 5 вучэбных дапаможнікаў, больш за 25 аўтарскіх пасведчанняў і патэнтаў.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Информационное обес печение вычислительного эксперимента в релейной защите и автоматике энергосистем. Минск, 1998 (в соавт.).
  • Теория и практика инженерного эксперимента. Минск, 2007 (в соавт.).
  • Математическое моделирование коммутационных режимов в электроустановках с трансформаторами. Минск, 2013 (в соавт.).

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]