Фёдар Якаўлевіч Міркавіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Фёдар Якаўлевіч Міркавіч
Нараджэнне 25 лістапада 1789(1789-11-25)
Смерць 6 мая 1866(1866-05-06) (76 гадоў)
Месца пахавання
Жонка Mariya Bodisko[d]
Дзеці Mikhail Mirkovich[d] і Nadezhda Mirkovich[d]
Адукацыя
Дзейнасць ваенны
Прыналежнасць Расійская імперыя
Род войскаў кавалерыя і пяхота
Званне генерал ад інфантэрыі
Бітвы
Узнагароды
ордэн Святога Георгія IV ступені ордэн Святога Уладзіміра I ступені кавалер Ордэна Святога Аляксандра Неўскага ордэн Белага арла ордэн Святога Уладзіміра 2 ступені ордэн Святой Ганны I ступені ордэн Святога Уладзіміра 3 ступені ордэн Святога Уладзіміра 4 ступені залатая зброя «За храбрасць»

Фёдар Якаўлевіч Міркавіч (25.11(7.12).1789, С.-Пецярбург — 6(18).5.1866), расійскі ваенны і дзяржаўны дзеяч, педагог. Генерал ад інфантэрыі (1852), сенатар (1850). Паходзіў з сербскага роду. Скончыў Пажаскі корпус (1809). Удзельнік вайны 1812 і замежных паходаў 1813—1814. У 1819 пакінуу страявую службу. З 1828 на адміністрацыйных пасадах у Малдавіі і Валахіі, з 1835 дырэктар 2-га Пецярбургскага кадэцкага корпуса. У 1840—1850 быў віленскім ваенным генерал-губернатарам. Выступаў за жорсткія меры па справе паслядоўнікаў Ш. Канарскага. Летам 1840 зрабіў інспекцыйную паездку па Мінскай і Гродзенскай губерніям, у час якой вёў дзённік. У жніўні 1840 прымаў імператара Мікалая I у Брэсце. Ініцыятар адкрыцця Брэсцкага кадэцкага корпуса. Разглядаў ваенныя навучальныя ўстановы як альтэрнатыву цывільнай адукацыі ў краі, выступаў за перадачу буйных маёнткаў дробнаму рускаму дваранству і за адхіленне каталіцкага духавенства ад навучальнага працэсу. У выніку інтрыг 3-га аддзялення імператарскай канцылярыі і корпуса жандараў адхілены ад пасады віленскага ваеннага генерал-губернатара; прызначаны членам Дзяржаўнага Савета Расійскай імперыі і інспектарам ваенных навучальных устаноў.

Творы[правіць | правіць зыходнік]

  • Из записок Ф. Я. Мирковича // Рус. ар-хив. 1890. Кн. 1.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Ф. Я. Миркович, 1789—1866. Его жиз неописание, составленное по собственным его запискам, воспоминаниям близких людей и подлиннным документам. СПб . 1889.