Філіп Жыль

Філіп Жыль
фр.: Philippe Gille
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	10 снежня 1831(1831-12-10)[…]
Месца нараджэння	Парыж, дэпартамент Сена, Францыя
Дата смерці	19 сакавіка 1901(1901-03-19)[…] (69 гадоў)
Месца смерці	XVII акруга Парыжа, Парыж, дэпартамент Сена, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	журналіст, лібрэтыст, пісьменнік, літаратурны крытык, драматург
Мова твораў	французская мова
Узнагароды
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Філіп Эміль Франсуа Жыль (фр.: Philippe Emile François Gille, 10 снежня 1831, Парыж — 19 сакавіка 1901, Парыж) — французскі публіцыст і драматург. Ён напісаў больш за дваццаць лібрэта ў перыяд з 1857 па 1893 гады, найбольш вядомыя з якіх «Манон» Ж. Маснэ і «Лакмэ» Л. Дэліба.

Біяграфія

У маладосці займаўся скульптурай.

У 1861 годзе стаў сакратаром «Тэатр Лірык». Пісаў у газетах і часопісах Le Petit Journal, L'Écho de Paris, «Ле Салей», L’Histoire, з 1869 года пісаў у «Le Figaro», дзе пад псеўданімам «Жалезная маска» (фр.: Le Masque de fer) вёў тэатральную хроніку. Актыўна выступаў як літаратурны крытык з артыкуламі пра новыя кнігі Віктора Гюго, Анатоля Франса, П’ера Лоці, Эрнеста Рэнана і іншых выдатных французскіх пісьменнікаў (сабраны ў пяць зборнікаў пад агульнай назвай «Літаратурная барацьба» (фр.: La bataille littéraire; 1889—1893). У 1899 годзе быў абраны членам Акадэміі вытанчаных мастацтваў.

Жыль выступіў сааўтарам Эжэна Лабіша ў вадэвілі «30 мільёнаў Глядыятара» (фр.: Les 30 millions de Gladiator; 1875 г.) і Анры Мельяка ў камедыі «Муж для Бабеты» (фр.: Le mari à Babette; 1881), выдаў кнігу вершаў «Гербарый» (фр.: L'herbier; 1887), якая дазволіла крытыку Полю Жынісці заўважыць, што, нягледзячы на назву, «у паэтычных кветках гэтага чароўнага зборніка свежы колер і жывыя фарбы толькі што сабранага ўраджаю».

Быў жанаты з дачкой кампазітара Віктора Масэ.

Лібрэта

• Жак Афенбах:
  • «Вячэрні вецер» (1857)
  • «Карнавал водгукаў», фр.: Le carnaval des revues, (1860)
  • «Жанна плача, Жан смяецца», фр.: Jeanne qui pleure et Jean qui rit, (1864)
  • «Пастушкі», фр.: Les bergers, (1865)
  • «П’ерэта і Жако» (1876)
  • «Доктар Окс» (1877)
• Леа Дэліб:
  • «Містэр шчаслівай зоркі», фр.: Monsieur de Bonne-étoile (1860)
  • «Птушыны змей», фр.: Le serpent à plumes (1864)
  • «Жан дэ Нівэль» (1880)
  • «Лакмэ» (1883)
  • «Касія», фр.: Kassya (1893)
• Рабер Планкет:
  • «Рып Ван Вінкль» (1882)
• Жуль Маснэ:
  • «Манон» (1884)

Літаратура

• «Ma camarade»: pièce en cinq actes par Henry Meilhac & Philippe Gille (фр.: )
• Жиль, Филипп-Эмиль-Франсуа // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.