Філіп дэ Шампень

Філіп дэ Шампень
Філіп дэ Шампень
	фр.: Philippe de Champaigne
	; Копія аўтапартрэта мастака, музей Грэнобля
Дата нараджэння	26 мая 1602[…]
Месца нараджэння	Брусель, Бельгія;
Дата смерці	12 жніўня 1674[…] (72 гады)
Месца смерці	Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя;
Грамадзянства	Францыя; Нідэрланды;
Жонка	Charlotte Duchesne[d]
Дзеці	Catherine de Sainte-Suzanne[d]
Род дзейнасці	мастак, архітэктурны чарцёжнік
Жанр	партрэт, бытавы жанр, гістарычны жывапіс, рэлігійнае мастацтва[d] і vanitas[d]
Мастацкі кірунак	класіцызм і жывапіс барока[d]
Заступнікі	Марыя Медычы
Уплыў	Жак Фук’е
Уплыў на	Nicolas de Plattemontagne[d]
Член у	Каралеўская акадэмія жывапісу і скульптуры;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Філіп дэ Шампень (фр.: Philippe de Champaigne; 26 мая 1602, Брусель — 12 жніўня 1674, Парыж) — французскі мастак эпохі барока.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Бруселі ў беднай сям’і, стаў вучнем пейзажыста Жака Фук’ера. У 1621 г. перабраўся ў Парыж, дзе працаваў з Нікаля Пусэнам над упрыгожваннем Люксембургскага палаца пад кіраўніцтвам Нікаля Дзюшэнэ, на дачцы якога ён пазней жэніцца.

Пасля смерці цесця, які заступаўся за яго, Шампань пачаў працаваць для каралевы-маці Марыі Медычы, а таксама для кардынала Рышэльё, для якога ён упрыгожыў палац, царкву і іншыя будынкі. У 1648 г. стаў членам каралеўскай акадэміі жывапісу і адным з яе заснавальнікаў. Нароўні з Сімонам Вуэ з’яўляўся найбольш ушанаваным мастаком эпохі. З 1654 канкураваў з Шарлем Лебрэнам, удзельнічаў ва ўпрыгожванні палаца Цюільры пад яго кіраўніцтвам.

Да канца жыцця актыўна займаўся педагагічнай дзейнасцю. Не пакінуў друкарскіх прац, але захаваліся яго лекцыі і каментары, запісаныя ў 1660-х гадах Андрэ Феліб’енам.

«Патройны партрэт кардынала Рышэльё», 1637, Нацыянальная Галерэя, Лондан

З 1640 г. Шампань падпадае пад уплыў янсенізму. Пасля таго, як яго паралізаваная дачка цудоўнай чынам была загоена ў манастыры Пор-Раяль, у сценах якога яна жыла, Шампань напісаў нетыповую для яго працу — воціўную карціну «Ex-Voto de 1662», якая у наш час знаходзіцца ў Луўры, дзе ён намаляваў сваю дачку і маці-ігуменню. Сканаў мастак у Парыжы.

Працы[правіць | правіць зыходнік]

Шампань пакінуў досыць вялікую колькасць палотнаў, па большай частцы на рэлігійныя сюжэты, але з яго спадчыны найбольшую цікавасць для наступных пакаленняў уяўляюць партрэты, самымі знакамітымі з якіх апынуліся выявы Рышэльё. Таксама ён пісаў партрэты Мазарыні, Людовіка XIII, Кальбера, віконта Цюрэна, Карла II Англійскага, а таксама Блеза Паскаля, Вуацюра, архітэктараў Жака Лемерсье і Франсуа Мансара, і іншых значных асоб той эпохі.

У ранні перыяд творчасці знаходзіўся пад уплывам Рубенса, але з часам яго манера набывае большую сухасць і строгасць. У псіхалагічна завостраных, строгіх паводле стылю парадных партрэтах спалучаў рысы фламандскага рэалізму і ранняга французскага класіцызму. Яго партрэтны жывапіс у нашы часы шануецца вышэй рэлігійнага, які нічым не вылучаецца на фоне звычайных барочных палотнаў таго часу.

Партрэт кардынала Рышыльё
Партрэт Франсуа Мансара і Клода Перо
Партрэт віконта Цюрэна (фрагмент)
Ex-voto 1662

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

↑ RKDartists Праверана 23 жніўня 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>
↑ Philippe de Champaigne // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ Philippe de Champaigne // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q29861311"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё https://rkd.nl/explore/artists/16305
↑ ^а ^б https://en.isabart.org/person/58941
↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563"></a>
↑ Philippe de Champaigne
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>
↑ Philippe de Champaigne — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q24255573"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776"></a>
↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #119233096 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
↑ artist list of the National Museum of Sweden — 2016. Праверана 27 лютага 2016.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q16323066"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q22681075"></a>
↑ ^а ^б https://www.britannica.com/biography/Philippe-de-Champaigne
↑ https://www.metmuseum.org/art/collection/search/438724

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

БЭ ў 18 тамах. Т.17, Мн., 2003, С.366 // Філіп дэ Шампень
Rosenberg P. Philippe de Champaigne. Milano: Fratelli Fabbri, 1966
Dorival B. Philippe de Champaigne, 1602—1674: la vie, l'œuvre, et le catalogue raisonné de l'œuvre. Paris: L. Laget, 1976
Lesné Cl. Philippe de Champaigne et Port-Royal. Paris: Seuil, 1995
Marin L. Philippe de Champaigne, ou, La présence cachée. Paris: Hazan, 1995
Philippe de Champaigne, 1602—1674: entre politique et dévotion/ Alain Tapie, Pierre-Nicolas Sainte-Fare-Garnot, eds. Paris: Réunion des musées nationaux, 2007.

[_0a262dfb19bb5307-1] RKDartists Праверана 23 жніўня 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>

[_ecdc1ef7c69799ac-2] Philippe de Champaigne // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_b2fc3e64a049dd1a-3] Philippe de Champaigne // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q29861311"></a>

[_f0278501f595d1d6-4] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё https://rkd.nl/explore/artists/16305

[_da90ab4a78a27f60-5] а ^б https://en.isabart.org/person/58941

[_daaac7b563290921-6] Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563"></a>

[_43ffc41382f27f1e-7] Philippe de Champaigne
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>

[_e6c6bd5e3d63615f-8] Philippe de Champaigne — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q24255573"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776"></a>

[_613e3194f88032d3-9] Deutsche Nationalbibliothek Record #119233096 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>

[_9eee1fe02a450924-10] rtist list of the National Museum of Sweden — 2016. Праверана 27 лютага 2016.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q16323066"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q22681075"></a>

[_a022c0a8ac930bf8-11] а ^б https://www.britannica.com/biography/Philippe-de-Champaigne

[_8a5d621cab06d09a-12] ttps://www.metmuseum.org/art/collection/search/438724

[1]

[2]

[4]

[5]

[6]

[7]

[9]

[10]

[11]

[12]