Хлораргірыт
Хлораргірыт | |
---|---|
![]() | |
Формула | AgCl |
Прымесь | I, Hg |
Сінгонія | кубічная |
Колер | бясколерны, белы, жоўты, зялёны, шэры |
Колер рысы | бліскучая |
Бляск | алмазны, смаляны |
Празрыстасць | паўпразрысты, прасвечвае |
Цвёрдасць | 1,5—2,5 |
Спайнасць | не назіраецца |
Злом | няроўны |
Шчыльнасць | 5,55—5,66 г/см³ |
Хлораргіры́т, кераргірыт[1] — мінерал класа галагенідаў, хларыд серабра, AgCl. Утварае бесперапынны ізаморфны рад з бромаргірытам. Прымесі ёду, ртуці[1].
Крышталізуецца ў кубічнай сінгоніі. Утварае зярністыя агрэгаты, шчоткі з дробных крышталёў, кубічныя крышталі інш. Колер белы, жоўты, зялёны, шэры, жамчужна-шэры з жаўтавата-зялёным ці бурым адценнем. На свежым зломе бясколерны, пад уздзеяннем святла набывае фіялетава-карычневы да чорнага колер. Бляск алмазны, смаляны. Цвёрдасць 1,5—2,5[2] па шкале Моаса. Шчыльнасць 5,55—5,66[3] г/см³. Пластычны.
Паходжанне і радовішчы[правіць | правіць зыходнік]
Мае гіперагеннае паходжанне. Утвараецца ў зонах акіслення радовішчаў сераброзмяшчальных сульфідных руд. Радовішчы ў Германіі, Аўстраліі, Балівіі, Чылі, Расіі, Казахстане, Узбекістане, Украіне.
Другасная сярэбраная руда.
Зноскі
- ↑ а б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17.
- ↑ Chlorargyrite // mindat.org and the Hudson Institute of Mineralogy (англ.)
- ↑ Хлораргирит // Каталог Минералов. Ru (руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Хлораргірыт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17). — С. 32.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Хлораргирит // Каталог Минералов. Ru (руск.)
- Chlorargyrite Mineral Data // Mineralogy Database (англ.)
- Chlorargyrite // mindat.org and the Hudson Institute of Mineralogy (англ.)
- Хлораргирит // Минералы и месторождения России и стран ближнего зарубежья (руск.)
![]() |
Хлораргірыт на Вікісховішчы |
---|