Хокан Магнусан

Хокан Магнусан
нарв.: Hákon Magnússon шведск.: Håkan Magnusson
манарх Нарвегіі[d] 1355 — 1380
Папярэднік	Магнус Эрыксан
Пераемнік	Олаф Хокансан
манарх Швецыі 1362 — 1364
Папярэднік	Біргер Магнусан, кароль Швецыі
Пераемнік	Альбрэхт Мекленбургскі[d]
Нараджэнне	жнівень 1340 Швецыя
Смерць	11 верасня 1380 (40 гадоў) ці 1 мая 1380(1380-05-01) (39 гадоў) Осла, Данія-Нарвегія
Месца пахавання	Царква Святой Марыі ў Осла[d]
Род	Фолькунгі
Бацька	Магнус Эрыксан
Маці	Бланка Намюрская
Жонка	Маргарыта I Дацкая
Дзеці	Олаф Хокансан
Веравызнанне	хрысціянства
Дзейнасць	манарх
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хокан Ма́гнусан (нарв.: Hákon Magnússon, шведск.: Håkan Magnusson; 1340 — 1380) — кароль Швецыі (Хокан II) 1362—1363, кароль Нарвегіі (Хокан) з 1343 з дынастыі Фолькунгаў, сын Магнуса II Эрыксана, караля Швецыі і Нарвегіі, і Бланкі Намюрскай, дачкі Жана I, графа Намюра.

Біяграфія

У 1343 годзе кароль Швецыі Магнус II абвясціў свайго непаўналетняга сына Хокана каралём Нарвегіі. Аднак, аж да 1355 года рэальная ўлада ў Нарвегіі заставалася ў руках бацькі. Акрамя таго, у 1362 годзе Магнус забяспечыў выбары Хокана каралём Швецыі, падзяліўшы з ім уладу.

У 1363 годзе Магнус II заключыў дынастычны саюз з дацкім каралём Вальдэмарам Атэрдагам, зладзіўшы шлюб Хокана VI Нарвежскага з 11-гадовай дачкой Вальдэмара, Маргарытай (Маргрэтэ). Гэты шлюб азначаў сабой падначаленне Нарвегіі татальнаму дацкаму ўплыву, з якога пазней пасля «вырасла» Кальмарская унія трох паўночных каралеўстваў.

У тым жа 1363 годзе Магнус і Хокан былі выгнаны са Швецыі Альбрэхтам Мекленбургскім. Некалькі гадоў Хокан і Магнус вялі барацьбу з Альбрэхтам за Шведскі трон, але яна скончылася безвынікова; пасля паражэння каля Энчэпінга і паланення Магнуса, абодва яны адмовіліся ад прэтэнзій на шведскі прастол.

Шлюб і дзеці

Жонка: Маргарэтэ I (1353—1412) — каралева Даніі з 1387. Дзеці:

• Олаф (1370—1387), кароль Даніі з 1376, кароль Нарвегіі з 1380