Царква Дабравешчання Прасвятой Багародзіцы (Друя)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Славутасць
Царква Дабравешчання Прасвятой Багародзіцы
55°47′30″ пн. ш. 27°27′15″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Месцазнаходжанне
Архітэктурны стыль барока і псеўдарускі стыль
Map

Царква Дабравешчання Прасвятой Багародзіцы — праваслаўны храм у г.п. Друя Браслаўскага раёна Віцебскай вобласці.

У цэнтры гарадскога пасёлка. Пабудавана на месцы ранейшай драўлянай царквы. Сілуэтна адлюстравана на малюнку Н. Орды 1875—1877 гг. Зараз аднаўляецца.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Царква мае доўгую гісторыю. Яна знаходзілася пры небагатым манастыры, вядомым з XVI ст., які ў канцы XVIII ст. заставаўся адзінай праваслаўнай святыняй Браслаўшчыны.

Храм быў заснаваны ў 1687 г. Паводле дакумента ад 14 сакавіка 1687 г. вялікага гетмана літоўскага Казіміра Сапегі, праваслаўным вернікам было дазволена на ўласныя сродкі збудаваць храм у м. Сапежын. Ужо 28 снежня 1702 г. Аляксандр Сапега дае дазвол на будаўніцтва новага храма на месцы згарэлага. Новы храм збудавалі з цэглы ў 1723 г. Паводле легенды, манахі ўласнаруч выраблялі цэглу на будоўлю.

Пэўную суму манастыру ахвяраваў Пётр І, які праяжджаў праз Друю падчас Паўночнай вайны ў 1701 г. У горадзе жылі і сваякі жонкі імператара — Кацярыны. Падтрымлівалі манастыр і праваслаўныя купцы, якія плавалі па Заходняй Дзвіне. Але манастыр прыйшоў у заняпад. У 1837 г. яго закрылі, а царква стала прыходскай. У 1837 г. перакрылі дах храма і перабудавалі званіцу. На малюнку Дз. Струкава 1864 г. бачны храм, размешчаны на беразе Дзвіны, з атынкаванымі сценамі, накрыты трохсхільным дахам, без апсіды, побач знаходзілася драўляная званіца з шатровым завяршэннем. У 1871 г. да царквы прыбудавалі вежу-званіцу і бабінец, памянялі дах, дабавілі вялізны прысадзісты купал. Інтэр’ер храма меў фрэскі, прыгожы алтар, вядомы па фотаздымку.

Царква са званіцай на малюнку Д. Струкава. 1864

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Помнік архітэктуры барока і рэтраспекрыўна-рускага стылю. Да прамавугольнага ў плане будынка праз кароткую трапезную далучана трох’ярусная (васьмярык на 2 чацверыках) шатровая званіца. Бакавыя фасады рытмічна расчлянёны лучковымі аконнымі праёмамі і пілястрамі ў прасценках, званіца апяразана аркатурнымі паясамі.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Праваслаўныя храмы Беларусі: энцыклапедычны даведнік / А. М. Кулагін; [рэдакцыйны савет: Г. П. Пашкоў, Л. В. Календа]. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. — 653 с. 2000 экз. ISBN 978-985-11-0389-4.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]