Царква Святога Мікалая (Курця-дэ-Арджэш)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Славутасць
Царква Святога Мікалая
45°08′31″ пн. ш. 24°40′32″ у. д.HGЯO
Краіна  Румынія
Месцазнаходжанне
Канфесія праваслаўе
Епархія Арджэшская і Мусчэльская архіепіскапія[d]
Дата заснавання XIV стагоддзе
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Княжацкая царква Святога Мікалая у Курця-дэ-Арджэш — адна з найстарэйшых праваслаўных цэркваў у Румыніі (XIV стагоддзе). Знаходзіцца ў горадзе Курця-дэ-Арджэш на паўночны-захад ад Бухарэста. Асвечана ў імя Святога Мікалая.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У 1330 годзе Курця-дэ-Арджэш  (руск.) стаў першай сталіцай княства Валахія. У 1352 годзе князь Басараб I заклаў у гэтым горадзе храм. Ён быў збудаваны на месцы больш старой царквы Святога Мікалая XIII стагоддзя. У 1364-1384 гадах пры валашском ваяводзе Уладзіславе I  (руск.) і яго пераемніку былі выкананы роспісы храма[1]. Царква была злучаная галерэяй з гаспадаравым палацам[2].

Доўгі час царква служыла магільным склепам для валадароў Мунтэніі. У ёй размешчаны магілы Уладзіслава I і Басараба I[1]. У 1827 і 1911 гадах царква падвяргалася рэканструкцыі[3].

У 1991 год царква ў складзе архітэктурнага ансамбля была ўключана ў папярэдні спіс аб'ектаў сусветнай спадчыны ЮНЕСКА ў Румыніі[4].

Архітэктура і афармленне[правіць | правіць зыходнік]

Царква адносіцца да архітэктурнага ансамбля Манастыра Курця-дэ-Арджеш. Стаіць у цэнтры акружанага сцяной двара[2]. Яна пабудавана ў візантыйскім стылі, мае ў плане форму грэчаскага крыжа з трыма апсідамі на ўсходзе і ўвянчаная эліптычных купалам[1]. Памеры храма складаюць 14,55×23,50 м, вышыня 23,00. м. Квадратны ў плане (11,80×12,40 м) цэнтральны неф перакрыты купалам[1]. Каменная муроўка сцен храма чаргуецца з цаглянай[1].

У інтэр'еры храма добра захавалася фрэскі 1364—1384 гадоў[1], выкананыя пад уплывам візантыйскага мастацтва, а таксама больш познія роспісы XVIII і XIX стагоддзяў. Усяго ў царкве амаль 130 фрэсак[5].

У храме пад шклом можна ўбачыць магілу Басараба I[1].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Moisescu, Cristian (2001). Arhitectura românească veche I. București: Editura Meridiane. ISBN 973-33-0440-9