Царква Святога Мікалая (Штральзунд)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Царква
Святога Мікалая
St.-Nikolai-Kirche
54°18′55″ пн. ш. 13°05′28″ у. д.HGЯO
Краіна  Германія
Горад Штральзунд
Канфесія Евангелічная царква Германіі
Епархія Evangelical Lutheran Church in Northern Germany[d]
Архітэктурны стыль цагляная готыка
Першае згадванне 1276
Дата заснавання 1270
Дата скасавання 6 кастрычніка 1944
Матэрыял цэгла
Сайт hst-nikolai.de (ням.)
Праблемы з <mapframe>:
  • Атрыбут «latitude» мае няслушнае значэнне
  • Атрыбут «longitude» мае няслушнае значэнне
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Царква Святога Мікалая — лютэранская прыхадская царква ў Штральзундзе (зямля Мекленбург-Пярэдняя Памеранія). Найстаражытнейшая і другая па велічыні царква ганзейскага горада, жамчужына цаглянай готыкі балтыйскага ўзбярэжжа Германіі.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Царква, прысвечаная Святому Мікалаю Мірлікійскаму, заступніку маракоў, узводзілася побач са Старым рынкам Штральзунда з 1270 па 1360 год. Яна задумана як своеасаблівы адказ знакамітай царкве Святой Марыі ў Любеку, заснаванай у 1250 годзе. Штральзунд і Любек здаўна супернічалі за панаванне на Балтыцы. У 1249 годзе Штральзунд пацярпеў паражэнне, і царква Святога Мікалая была заклікана кампенсаваць маральную шкоду, засланіла галоўную царкву Любека прыгажосцю і веліччу. Першая згадка пра царкву Святога Мікалая ў Штральзундзе датуецца 1276 годам.

Вежы сабора

Доўгі час царква Святога Мікалая, злучаная галерэяй з ратушай, лічылася галоўнай царквой Штральзунда. Тут праходзілі не толькі набажэнствы, але і пасяджэнні гарадскога савета, прыём замежных пасольстваў. Тут жа Гарадскі Савет аб'вяшчаў свае рашэнні і нарматыўныя акты.

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Гатычны партал

Царква Святога Мікалая мае форму трохнефнай шасціпралётнай базілікі з галерэйнымі хорамі і вянком капэл. Агульная даўжыня царквы — 87 метраў, шырыня цэнтральнага нефа складае 29 метраў. Двухвежавы фасад царквы, дэкараваны спічастымі нішамі, звернуты на захад. Вежы царквы скончаны напачатку XIV стагоддзя і былі першапачаткова роўнай вышыні. Аднак у пажары 1662 года гатычныя драўляныя навершы абедзвюх вежаў былі знішчаны. У 1667 годзе паўднёвая вежа абзавялася новым купалам у стылі барока, вышыня яе стала 103 метра; паўночная ж вежа дагэтуль накрыта толькі часавым дахам.

Інтэр'ер[правіць | правіць зыходнік]

Астранамічны гадзіннік

Інтэр’ер цэрквы святога Мікалая прыцягвае гатычным роспісам XIV—XV стагоддзяў, які падкрэслівае крыжовыя рабрыстыя скляпенні і высокія спічастыя аркі. Царква вядомая драўляным алтаром вышынёй 12 метраў з больш чым сотняй разьбяных фігур і астранамічным гадзіннікам. Створаны ў 1394 годзе Нікалаусам Ліліенфельдам, ён з'яўляюцца найстарэйшым у Балтыйскім рэгіёне, а таксама аднымі з найстарэйшых у свеце, які цалкам захаваў аўтэнтычныя зубчастыя колы. Гадзіннік і цяпер рабочы, але з мэтай захавання арыгінальных дэталяў ён спынены. Таксама цікавая рэнесансная царкоўная кафедра і тры арганы, найстаражытнейшы з якіх датуецца 1599 годам.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Ульрика Шёбер. Церкви и монастыри Европы/Пер. с нем. — М.: Бертельсманн Медиа Москау АО, 2004. — С. 80 - 85. — 392 с. — ISBN 5-88353-166-0
  • Herbert Ewe Das alte Stralsund. Kulturgeschichte einer Ostseestadt. 2. Auflage. Verlag Hermann Böhlaus Nachfolger, Weimar 1995, ISBN 3-7400-0881-4.
  • Paul-Ferdi Lange (Hrsg.) Wenn Räume singen. St. Nikolai zu Stralsund. Edition herre, Stralsund 2001, ISBN 3-932014-11-1.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]