Цягавая падстанцыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Цягавая падстанцыя — у агульным выпадку, электраўстаноўка для пераўтварэння і размеркавання электрычнай энергіі.

Цягавая падстанцыя прадпрыемства «Гарэлектратранс» у Санкт-Пецярбургу па вул. 11-я Чырвонаармейская

Цягавыя падстанцыі прызначаныя для паніжэння электрычнага напружання і наступнага пераўтварэння (выпроствання) тока (для падстанцый пастаяннага току) з мэтай перадачы яго ў кантактную сетку для забеспячэння электрычнай энергіяй электравозаў, трамваяў і тралейбусаў. Цягавыя падстанцыі бываюць пастаяннага і пераменнага току.

Віды падстанцый[правіць | правіць зыходнік]

Цягавыя падстанцыі бываюць пастаяннага і пераменнага току.

Цягавыя падстанцыі будуюцца ўздоўж палатна чыгункі на адлегласці 5-25 км для падстанцый пастаяннага току і 50-80 км для падстанцыі пераменнага току. Гэта адлегласць залежыць як ад чашчыні руху цягнікоў, так і ад профілю шляху. Атрымліваюць электраэнергію ад падстанцый энергазабеспячальных арганізацый па паветраных і кабельных лініях электраперадачы напругай 10-220 кВ. Электраэнергія паступае ў адкрытую размеркавальную прыладу, а затым на паніжальны трансфарматар. З паніжальнага трансфарматара электраэнергія паступае на цягавы трансфарматар, адкуль яна падаецца на пераўтваральны агрэгат (выпрамнік). З пераўтваральнага агрэгата выпрастаны ток падаецца на асноўную і рэзервовую сістэмы шын і размяркоўваецца ў кантактную сетку праз хуткадзейныя аўтаматы.

Цягавыя падстанцыі пераменнага току маюць тое жа прызначэнне, што і падстанцыі пастаяннага току, за выключэннем таго, што ў іх адсутнічаюць пераўтваральныя агрэгаты для выпроствання току.

На ўсіх цягавых падстанцыях існуе размеркавальная прылада для размеркавання і транспарціроўкі электрычнай энергіі напругай 35-0,4 кВ як чыгуначным, так і іншым спажыўцам.

У метро цягавыя падстанцыі маюць намінальную выходную напружанне 825 В, а трамваяйныя і тралейбусныя - 600 В — ў большасці гарадоў, у прыватнасці постсавецкіх, або 750 У ў некаторых гарадах Еўропы і Амерыкі.

Структура падстанцыі[правіць | правіць зыходнік]

Тыпавая цягавая падстанцыя ўтрымлівае наступныя вузлы:

  • Увод — камутацыйная апаратура складаецца з лінейнага раз'яднальніка, высакавольтнага выключальніка і шыннага раз'яднальніка.
  • Размеркавальная прылада высокага напружання — гэта можа быць адна секцыя шын, дзве секцыі з раздзельным падключэннем да ўводу, дзве секцыі з магчымасцю працы ад усіх уводаў і інш.
  • Пераўтваральныя агрэгаты — колькасць гэтых агрэгатаў вызначае магутнасць цягавай падстанцыі. Іх можа быць ад аднаго і больш, але найбольшае распаўсюджванне маюць 2-х і 3-х агрэгатныя падстанцыі. Пераўтваральны агрэгат цягавых падстанцый трамвая і тралейбуса складаецца з трансфарматара і выпрамніка. Трансфарматар агрэгата сілкуецца напругай 6/10 кВ і на выхадзе мае намінальную пераменную напругу ў 565 В. Трансфарматары на цягавых падстанцыях звычайна маюць другасную абмотку тыпу «зорка-зваротная зорка» з ўраўняльным рэактарам, таму на выхадзе атрымліваецца шасціфазавая сістэма напружання.
  • Размеркавальная прылада пастаяннага току — размеркавальная прылада (РП) пастаяннага току складаецца з двух асобных частак: РП станоўчай шыны (СШ) і РП адмоўнай шыны (АШ).
  • Фідэры — (далучэння, вывады) выкарыстоўваюцца для падлучэння кантактнай сеткі да РП пастаяннага току. Выконваюцца ў выглядзе падземных, надземных кабельных ліній або ПЛ.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Загайнаў Н. А., Фінкельштэйн Б. С. Цягавыя падстанцыі трамвая і тралейбуса. — 3-е выд. — М.: Транспорт, 1978. — 336 с.