Ційт Куўзік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Ц. Куўзік)
Ційт Куўзік
эст.: Tiit Kuusik
каз.: Куузик Тийт
Поўнае імя эст.: Tiit Kuusik
Дата нараджэння 11 (24) верасня 1911 ці 11 верасня 1911(1911-09-11)
Месца нараджэння Пернаў, Ліфляндская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці 15 жніўня 1990(1990-08-15) (78 гадоў) ці 1990
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Прафесіі
Пеўчы голас барытон
Інструменты вакал[d]
Псеўданімы Ційт Куўзік
Калектывы Эстонскі тэатр оперы і балета
Прэміі
Сталінская прэмія
Узнагароды
Ордэн Леніна  — 1956
Народны артыст СССР— 1954 Сталінская прэмія — 1950 Сталінская прэмія — 1952

Ційт Ку́ўзік (эст.: Tiit Kuusik; сапраўднае імя — Дзітрых; 11 верасня 1911, г. Пярну, Эстонія — 15 жніўня 1990) — эстонскі спявак (барытон), педагог. Народны артыст СССР (1954). Лаўрэат трох Дзяржаўных прэмій Эстоніі (1949, 1959, 1967) і дзвюх Сталінскіх прэмій другой ступені (1950, 1952). 1-я прэмія Міжнароднага конкурсу вакалістаў у Вене (1938).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Дзітрых Куўзік нарадзіўся 29 жніўня (11 верасня1911 года ў Пернаве (цяпер — Пярну, Эстонія).

Вырас у Пярну, дзе атрымаў сярэднюю адукацыю ў гімназіі для хлопчыкаў. Выступаў у школьным танцавальным аркестры, іграючы на скрыпцы, віяланчэлі і ударных музычных інструментах, спяваў у школьным хоры хлопчыкаў. Пасля заканчэння гімназіі браў урокі спеву ў выкладчыка вакалу Алены Рэбасельт. У 1938 годзе скончыў Талінскую кансерваторыю па класе А. Ардэра.

У 19381940 гадах — саліст Венскай оперы ў Аўстрыі. У 19421943 гадах саліст Касельскай оперы ў Германіі. У 19441988 гадах (з перапынкам) саліст тэатра оперы і балета «Эстонія» ў Таліне.

З 1940 года выкладаў у Талінскай кансерваторыі, з 1947 года прафесар. Сярод вучняў Г. Отс.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Валодаў голасам вялікага дыяпазону з багатай тэмбравай афарбоўкай. Выконваў партыі высокага баса і лірычнага барытона: Раю і Вамба («Пясняр свабоды» і «Агні помсты» Э. Капа), Яўген Анегін (аднайменная опера П. Чайкоўскага), Дэман («Дэман[ru]» А. Рубінштэйна), Князь Ігар (аднайменная опера А. Барадзіна), Барыс Гадуноў (аднайменная опера М. Мусаргскага), Фігара («Севільскі цырульнік» Дж. Расіні), Рыгалета, Жэрмон («Рыгалета», «Травіята» Дж. Вердзі), Мефістофель («Фаўст» Ш. Гуно).

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]