Чорная Натапа

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Чорная Натапа
Характарыстыка
Даўжыня 49 км
Басейн 541 км² і 464 км²
Вадацёк
Выток  
 • Каардынаты 53°58′18″ пн. ш. 31°23′50″ у. д.HGЯO
Вусце Рака Сож
 • Каардынаты 53°52′37″ пн. ш. 31°47′58″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма Сож
Краіна
physical
Чорная Натапа
Чорная Натапа
Blue 0080ff pog.svg — выток, Blue pog.svg — вусце

Чорная Натапа — рака ў Мсціслаўскім і Крычаўскім раёнах Магілёўскай вобласці Беларусі, правы прыток ракі Сож (басейн Дняпра).

Назва[правіць | правіць зыходнік]

Назва Натапа балцкага паходжання, складаецца з дзвюх асноў. Назва зведала эвалюцыю з цягам часу, ад балцкага *Nat-ap- праз *Натъпа[1].

Першая аснова звязаная з прускім *nātis "крапіва", літоўскім noterė, notra, латышскім natre, natra.

Другая аснова — у сувязі з прускім api, літоўскім upė "рака". Яна ж у такіх двухасноўных балцкіх гідронімах на ўсходзе старабалцкай тэрыторыі, як Жукопа "Рыбная рака", Каспля "Камарыная рака". Таксама і ў аднаасноўных гідронімах Упа (прыток Акі), Вопь (прыток Дняпра), якія значаць "Рака".

Назва Натапа значыла "Крапіўная рака". Побач ад Натапы — некалькі рэчак з назвай Крапіўна.

Водаапісанне[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня 49 км. Плошча вадазбору 464 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 2,8 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 1,1 ‰.

Асноўныя прытокі — Белая Натапа (леваруч), Мяртвіца.

Пачынаецца за 2 км на поўнач ад вёскі Пячкавічы Мсціслаўскага раёна, вусце за 1,5 км на поўдзень ад аграгарадка Сялец Мсціслаўскага раёна. Цячэ па Горацка-Мсціслаўскай і Аршанска-Магілёўскай раўнінам. Рэчышча на працягу 7 км паміж вёскамі Бялынец і Сычоўка Мсціслаўскага раёна і ніжэй вёскі Кашаны Крычаўскага раёна (2,4 км) каналізаванае.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
  • Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Могилёвская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2012. — С. 19—20. — 64 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-173-0. (руск.)
  1. В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 171, 197.