Чхота-Нагпур
Чхота-Нагпур (англ.: Chota Nagpur, хіндзі: छोटा नागपुर पठार) — горнае плато на ўсходзе паўвострава Індастан. Узвышаецца да 1350 м над узроўнем акіяна. Агульная плошча — каля 122 100 км².
Плато Чхота-Нагпур падзяляецца на тры ўзгор’і — Ранчы, Хазарыбагх, Кадарма. Найвышэйшы пункт — гара Парэнатх (1350 м) на ўзгор’і Ранчы. Першапачаткова сфарміравалася ў час існавання кантынента Гандвана як частка Дэканскага пласкагор’я, ад якога адасобілася пасля мелавога перыяду ў выніку пашырэння рачных далін. Плато складаецца пераважна з гранітаў і асадкавых парод.
Плато Чхота-Нагпур славіцца сваімі мінеральнымі багаццямі. Тут здабываюць 74 % усяго індыйскага вугалю, а таксама такія карысныя выкапні, як жалеза, лушчак, азбест, медзь, марганец, каалін, розныя гліны, даламіт і г. д. Значная частка мясцовасці пакрыта шырокалісцевымі лясамі, населенымі тыграмі, сланамі, гарнамі, мядзведзямі і іншымі рэдкімі жывёламі. Для аховы прыроды створана 15 ахоўваемых тэрыторый.
Да пачатку XX ст. у лясах Чхота-Нагпур жылі пераважна прадстаўнікі племянных супольнасцяў мунда, санталаў, бірхор, хо, курмі, курух. У нашы дні гэта развіты прамысловы рэгіён.