З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Чысцяк веснавы , або Чыстацел вясенні [3] Ficária vérna ) — травяністая расліна ; від роду Чысцяк (Ficaria Казяльцовыя (Ranunculaceae Казялец (Ranunculus
Чыстацел вясенні[4] [3] [5]
Расліна цікава тым, што валодае вывадковымі пупышкамі (руск.) ( бел. двух тыпаў: на каранях (клубяньковападобныя патоўшчаныя даданыя карэньчыкі) і ў пазухах лісця .
Кветкі чысцяка на сонечных месцах наведваюць пылковаедныя жукі , мухі , пчолы (у цені плады на ім не ўтвараюцца).
Формула кветкі:
∗
K
3
C
8
−
12
A
∞
G
∞
_
{\displaystyle \ast K_{3}\;C_{8-12}\;A_{\infty }\;G_{\underline {\infty }}}
[6]
Як і большасць казяльцовых, гэты від аддае перавагу ўмеранаму і прахалоднаму клімату , сырым месцам.
Расліна шырока распаўсюджана ў Еўразіі : ад атлантычнага ўзбярэжжа на захадзе да Заходняй Сібіры на ўсходзе. Арэал віду ўключае і ўсе Міжземнамор’е , у тым ліку краіны Блізкага Усходу і Паўночнай Афрыкі [7]
Зноскі
↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя» .
↑ а б Киселевский А. И. Мн. : «Наука и техника », 1967. — С. 53. — 160 с. — 2 350 экз. ↑ Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. Горы-Горки, 1927↑ Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927↑ Барабанов Е. И. Ботаника: учебник для студ. высш. учеб. заведений. — М .: Издат. центр «Академия», 2006. — С. 237. — 448 с. — ISBN 5-7695-2656-4 .↑ Паводле сайта GRIN (гл. картку расліны).
Жизнь растений : в 6 т. / под ред. А. Л. Тахтаджяна. — Т. 5, ч. 2. Цветковые растения. — М.: Просвещение, 1981. — С. 82, 83, 109, 210, 211.
Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах . — М .: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2003. — Т. 2. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — ISBN 9-87317-128-9 . 
.jpg)
