Перайсці да зместу

Шанхай Мастэрс 2013 (снукер)

Гэты артыкул уваходзіць у лік выдатных
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі


Шанхай Мастэрс 2013
Фота
Сезон 2013/2014
Тэрміны 16 — 22 верасня 2013
Арэна Шанхайская гранд-сцэна
Горад Шанхай
Краіна Кітай
Арганізацыя WPBSA
Спонсар Bank of Communications
Фармат Рэйтынгавы турнір
Агульны прызавы фонд £425,000
Прызавыя пераможцы £80,000
Мінулы чэмпіён Сцяг Шатландыі Джон Хігінс
Фінал
Пераможца Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй
Фіналіст Сцяг Кітая Сяа Гадун
Лік 10:6
Статыстыка турніру
Колькасць удзельнікаў 40 (+96)
Колькасць матчаў 39 (+94)
Колькасць фрэймаў 300 (+697)
Колькасць соценных серый 27 (+18)
Найвышэйшая серыя 140 (Бары Хокінс)
(кваліфікацыя: 137 (Джэймі Бёрнэт))
←2012Шанхай Мастэрс2014→
Снукерны сезон 2013/2014
←Чэмпіянат свету
па снукеры з 6-цю
чырвонымі шарамі
Адкрыты чэмпіянат Чжанцзягана→

Шанха́й Ма́стэрс 2013 (англ.: Shanghai Masters 2013, таксама вядомы як Bank of Communications Shanghai Masters 2013 — ад назвы спонсара) — прафесійны рэйтынгавы турнір па снукеры, які праходзіў з 16 па 22 верасня 2013 года на шанхайскай гранд-сцэне, у Шанхаі, Кітай. Турнір стаў сёмым розыгрышам Шанхай Мастэрс, які быў заснаваны ў 2007 годзе. Bank of Communications у трэці раз запар спансіраваў Шанхай Мастэрс. Прызавы фонд турніру склаў £425,000 (на £15,000 больш, чым у мінулым годзе), з якіх £80,000 атрымаў пераможца (на £5,000 больш, чым у мінулым годзе).

Турнір уключаў у сябе чатыры кваліфікацыйныя раўнды, якія праходзілі на працягу чатырох дзён з 7 па 10 жніўня 2013 года ў забаўляльным цэнтры «Doncaster Dome» у Данкастэры, Англія, і ў якіх гулялі 112 удзельнікаў (105 прафесіянальных снукерыстаў і 7 аматараў). 16 пераможцаў апошняга кваліфікацыйнага раўнда трапілі ў асноўную стадыю, дзе да іх далучыліся 16 першых сеяных ігракоў і 8 уладальнікаў уайлдкард, якія гулялі ў папярэднім раўндзе супраць васьмярых ігракоў, якія прайшлі кваліфікацыю. Пасля гэтага, 32 снукерысты гулялі на выбыванне, пачынаючы з 1/16 фіналу. У ўайлдкард раўндзе і першых двух раўндах асноўнай сетцы на шанхайскай гранд-сцэне выкарыстоўвалася чатыры гульнявыя сталы, у чвэрцьфіналах — два, а ў паўфіналах і фінале — адзін.

Леташні фіналіст турніру Джад Трамп быў разгромлены Майклам Холтам у першым раўндзе з лікам 5:1. Джон Хігінс, пераможца Шанхай Мастэрс 2012, прайграў Марку Дэвісу ў другім раўндзе першынства. Кайрэн Уілсан, які займаў 100-е месца ў сусветным рэйтынгу перад турнірам, упершыню патрапіў у асноўную стадыю рэйтынгавага спаборніцтва і здолеў дайсці да чвэрцьфіналу, перайграўшы Сцюарта Бінэма ў 1/16 фіналу (5:1) і Марка Фу ў 1/8 фіналу (5:3). Сяа Гадун і Майкл Холт, якія да гэтага ніколі не праходзілі далей чвэрцьфіналаў на рэйтынгавых турнірах, сустрэліся ў 1/2 фіналу Шанхай Мастэрс 2013, дзе кітайскі снукерыст перамог з лікам 6:3. Другім фіналістам стаў яго суайчыннік Дзін Цзюньхуэй, які ў чвэрцьфінале перамог лідара афіцыйнага рэйтынгу Ніла Робертсана з Аўстраліі (5:2). Такім чынам, фінал Шанхай Мастэрс 2013 стаў першым выпадкам у гісторыі снукеру, калі ў вырашальным паядынку турніру рэйтынгавага ўзроўню сустрэліся два кітайскія снукерысты. Найвышэйшую серыю ў асноўнай стадыі турніру, 140 ачкоў, зрабіў Бары Хокінс у чвэрцьфінальным матчы супраць 2-га нумара рэйтынгу Марка Сэлбі.

Пераможцам турніру стаў Дзін Цзюньхуэй, які перайграў на сваім шляху да тытула Дэвіда Гілберта (5:2), Шона Мёрфі (5:4), лідара сусветнага рэйтынгу Ніла Робертсана (5:2), Бары Хокінса (6:2), і свайго суайчынніка Сяа Гадуна ў фінальным паядынку (10:6). Гэтая перамога стала трынаццатым прафесійным і сёмым рэйтынгавым тытулам у кар'еры кітайца, а таксама другім спаборніцтвам рэйтынгавага ўзроўню, выйграным Дзінам за паўгода (у сакавіку 2013 года ён выйграў Гранд-фінал PTC). Апроч таго, перамога на Шанхай Мастэрс паспрыяла ўздыму кітайскага снукерыста ў рэйтынгу на пяць пазіцый (з дванаццатай на сёмую).

Забаўляльны цэнтр «Doncaster Dome» — месца праведзення кваліфікацыі турніру

Шанхай Мастэрс 2013 года стаў сёмым розыгрышам Шанхай Мастэрс (англ.: Shanghai Masters), які праходзіў штогод з 2007 года на шанхайскай гранд-сцэне, у Шанхаі, Кітай[1].

Шанхай Мастэрс 2013 праходзіў пад эгідай сусветнай асацыяцыі прафесійнага більярда і снукера (англ.: World Professional Billiards and Snooker Association) і ўваходзіў у каляндар мэйн-тура, а таксама з'яўляўся трэцім рэйтынгавым турнірам снукернага сезона 2013/2014[2][3].

Матчы асноўнай стадыі турніру (39 паядынкаў) гуляліся на чатырох сталах на шанхайскай гранд-сцэне, а кваліфікацыя спаборніцтва праходзіла больш, чым за месяц да гэтага ў забаўляльным цэнтры «Doncaster Dome» у Данкастэры, Англія[4][5].

Прызавыя грошы

[правіць | правіць зыходнік]

Bank of Communications у трэці раз запар спансіраваў Шанхай Мастэрс[6][7]. Прызавы фонд турніру павысіўся ў параўнанні з мінулым годам на £15,000 і склаў £425,000, стаўшы рэкордным прызавым фондам гэтага турніру. Таксама на £5,000 больш у параўнанні з розыгрышам 2012 года атрымаў пераможца турніру — £80,000[8].

Дасягненне Прызавыя
Пераможца
£80,000
Фіналіст
£35,000
Паўфіналісты
£19,500
Чвэрцьфіналісты
£11,000
1/8 фіналу
£7,500
1/16 фіналу
£6,000
1/24 фіналу
£2,300
1/32 фіналу
£1,500
1/48 фіналу
£250
Вышэйшы брэйк у кваліфікацыі
£200
Вышэйшы брэйк у асноўнай стадыі
£2,000
Агульны прызавы фонд
£425,000

Рэйтынгавыя ачкі

[правіць | правіць зыходнік]

Шанхай Мастэрс 2013 меў такое ж размеркаванне рэйтынгавых ачкоў, як і на астатніх турнірах, якія праходзілі ў Кітаі акрамя International Championship (Усі Класік, World Open і Адкрыты чэмпіянат Кітая), але яго адрозненне ад іх заключалася ў структуры кваліфікацыйных раўндаў. Пераможца турніру атрымаў 7000 рэйтынгавых ачкоў. Больш каштоўнымі турнірамі (у плане рэйтынгу) былі толькі International Championship, чэмпіянат Вялікабрытаніі (на абодвух пераможцы атрымлівалі па 8000 ачкоў) і чэмпіянат свету (пераможца атрымаў 10000 балаў)[9].

Дасягненне Ачкі Ачкі (СГ)[ра 1]
Пераможца
7.000
Фіналіст
5.600
Паўфіналісты
4.480
Чвэрцьфіналісты
3.500
1/8 фіналу
2.660
1/16 фіналу
1.960
980
1/24 фіналу (квал.)
1.610
805
1/32 фіналу (квал.)
1.260
1/48 фіналу (квал.)
910
455
1/64 фіналу (квал.)
560
280
  1. Ачкі, якія зарабляюць гульцы ў выпадку паражэння ў першым жа матчы на чэмпіянаце.

Фармат турніру

[правіць | правіць зыходнік]
Шанхайскі крыты стадыён — месца праведзення Шанхай Мастэрс

На Шанхай Мастэрс 2013 прыняло ўдзел 136 ігракоў, з якіх 121 — удзельнікі мэйн-тура і 15 — аматары. 64 удзельнікі — ігракі з нумарамі пасеву з 65 па 117, 4 снукерысты, якія не мелі рэйтынгавых ачкоў і адпаведна не мелі нумара пасеву, а таксама 7 аматараў — пачалі турнір з першага кваліфікацыйнага раўнда ў фармаце матча на выбыванне (32 гульні), які праходзіў 7 жніўня 2013 года (больш, чым за месяц да асноўнай стадыі). У ім ігракі з нумарамі пасеву з 65 па 96 гулялі супраць астатніх снукерыстаў. 32 пераможцы матчаў першага раўнда выходзілі ў другі кваліфікацыйны раўнд, у якім гулялі супраць удзельнікаў з нумарамі пасеву з 33 па 64 (32 гульні). Другі круг праходзіў 8 жніўня 2013 года. Усе 32 пераможцы матчаў другога раўнда гулялі паміж сабой у трэцім кваліфікацыйным раўндзе (16 гульняў), які праходзіў 9 жніўня 2013 года. Затым 16 пераможцаў матчаў трэцяга раўнда выходзілі ў заключны чацвёрты кваліфікацыйны раўнд, дзе гулялі супраць удзельнікаў з нумарамі пасеву з 17 па 32 (16 гульняў). Чацвёрты круг кваліфікацыі праходзіў 10 жніўня 2013 года. Кваліфікацыя Шанхай Мастэрс праходзіла ў забаўляльным цэнтры «Doncaster Dome» у Данкастэры, Англія. Такім чынам, у асноўную стадыю спаборніцтва выйшлі 16 ігракоў, якія далучыліся да 16 снукерыстаў з нумарамі пасеву з 1 па 16 і 8 уладальнікаў уайлдкард. Васьмёра ўладальнікаў уайлдкард гулялі ў папярэднім уайлдкард раўндзе супраць васьмярых выпадковых гульцоў з тых, якія прайшлі кваліфікацыю[4][10].

Такім чынам, 8 пераможцаў чацвёртага кваліфікацыйнага раўнда, якія не гулялі ў уайлдкард раўндзе, 8 пераможцаў матчаў уайлдкард раўнда і 16 ігракоў, якія трапілі на чэмпіянат без кваліфікацыі, гулялі ў асноўнай стадыі на выбыванне, пачынаючы з 1/16 фіналу, дзе топ-16 сеяных гульцоў сустракаліся з астатнімі гульцамі. Лёсаванне турніру прадвызначала немагчымасць сустрэчы ігракоў топ-16 раней за 1/8 фіналу, ігракоў топ-8 раней чвэрцьфіналаў, ігракоў з першай чацвёркі сеяных раней паўфіналу і двух першых сеяных раней фіналу Шанхай Мастэрс. Пяць раўндаў асноўнай стадыі (а таксама ўайлдкард раўнд) праходзілі на працягу сямі дзён (гульні ўайлдкард раўнда і 1/16 фіналу былі расцягнутыя на тры дні) на шанхайскай гранд-сцэне ў Шанхаі, Кітай[5][11].

Стадыя Тэрміны КФ НДП
Першы кваліфікацыйны раўнд 7 жніўня 9 5
Другі кваліфікацыйны раўнд 8 жніўня 9 5
Трэці кваліфікацыйны раўнд 9 жніўня 9 5
Чацвёрты кваліфікацыйны раўнд 10 жніўня 9 5
Уайлдкард раўнд 16—17 верасня 9 5
1/16 фіналу 16—18 верасня 9 5
1/8 фіналу 19 верасня 9 5
1/4 фіналу 20 верасня 9 5
1/2 фіналу 21 верасня 11 6
Фінал 22 верасня 19 10

Кваліфікацыйная сетка

[правіць | правіць зыходнік]

[12][3][4]

  Першы раўнд
да 5 перамог
Другі раўнд
да 5 перамог
Трэці раўнд
да 5 перамог
Чацвёрты раўнд
да 5 перамог
                                     
84  Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 5   42  Сцяг Англіі Найджэл Бонд 1
107  Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ 4   84  Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 5     84  Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 3     20  Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 3
67  Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Нух 5   61  Сцяг Англіі Майк Дан 5   61  Сцяг Англіі Майк Дан 5     61  Сцяг Англіі Майк Дан 5
101  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 2   67  Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Нух 4
72  Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун 0   56  Сцяг Англіі Адам Дафі 5
108  Сцяг Шатландыі Рос М’юр 5   108  Сцяг Шатландыі Рос М’юр 2     56  Сцяг Англіі Адам Дафі 5     18  Сцяг Англіі Алістэр Картэр 5
96  Сцяг Уэльса Эндру Пэджэт 5   38  Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 5   38  Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 4     56  Сцяг Англіі Адам Дафі 4
105  Сцяг Англіі Лі Пэйдж 3   96  Сцяг Уэльса Эндру Пэджэт 3
66  Сцяг Англіі Ліам Хайфілд П   55  Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 5
117  Сцяг Кітая Цзінь Лун А   66  Сцяг Англіі Ліам Хайфілд 4     55  Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 5     31  Сцяг Уэльса Майкл Уайт 2
89  Сцяг Тайланда Пасакорн Суванават 4   57  Сцяг Англіі Род Лоўлер 1   98  Сцяг Егіпта Махамед Хайры 0     55  Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 5
98  Сцяг Егіпта Махамед Хайры 5   98  Сцяг Егіпта Махамед Хайры 5
90  Сцяг Шатландыі Майкл Лэслі 3   64  Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй 5
 Сцяг Уэльса Дуэйн Джонс 5    Сцяг Уэльса Дуэйн Джонс 1     35  Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй 2     30  Сцяг Англіі Пітэр Эбдан 0
82  Сцяг Кітая Лі Янь 5   35  Сцяг Кітая Сяа Гадун 5   64  Сцяг Кітая Сяа Гадун 5     35  Сцяг Кітая Сяа Гадун 5
110  Сцяг Англіі Раян Кларк 1   82  Сцяг Кітая Лі Янь 2
95  Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 2   63  Сцяг Англіі Бары Пінчэс 1
97  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 5   97  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 5     97  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 5     27  Сцяг Шатландыі Маркус Кэмбэл 3
73  Сцяг Кітая Чжан Аньда 4   59  Сцяг Тайланда Джэймс Уотана 5   59  Сцяг Тайланда Джэймс Уотана 2     97  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 5
114  Сцяг Англіі Крыс Норбэры 5   114  Сцяг Англіі Крыс Норбэры 3
75  Сцяг Кітая Чэнь Чжэ 5   48  Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн 5
 Сцяг Англіі Сандэрсан Лэм 3   75  Сцяг Кітая Чэнь Чжэ 1     48  Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн 4     29  Сцяг Англіі Бэн Вуластан 3
87  Сцяг Англіі Шон О’Саліван 5   58  Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 5   58  Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 5     58  Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 5
112  Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл 4   87  Сцяг Англіі Шон О’Саліван 4
92  Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 5   54  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джэрард Грын 1
113  Сцяг Англіі Эліят Слесар 1   92  Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 5     92  Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 5     21  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 5
78  Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 5   33  Сцяг Кітая Лян Вэньбо 5   33  Сцяг Кітая Лян Вэньбо 1     92  Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 0
104  Сцяг Англіі Эндру Норман 3   78  Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 2
83  Сцяг Англіі Сайман Бэдфард П   49  Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 4
116  Сцяг Кітая Цаа Сіньлун А   83  Сцяг Англіі Сайман Бэдфард 5     83  Сцяг Англіі Сайман Бэдфард 4     25  Сцяг Англіі Майкл Холт 5
68  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 5   43  Сцяг Англіі Роры МакЛаўд 5   43  Сцяг Англіі Роры МакЛаўд 5     43  Сцяг Англіі Роры МакЛаўд 4
 Сцяг Англіі Мічэл Трэвіс 2   68  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 3
91  Сцяг Англіі Гэры Уілсан 5   50  Сцяг Англіі Стыў Дэвіс 5
102  Сцяг Тайланда Напон Саенхам 4   91  Сцяг Англіі Гэры Уілсан 4     50  Сцяг Англіі Стыў Дэвіс 5     22  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 5
71  Сцяг Індыі Адыт’я Мехта 5   40  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 5   40  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 1     50  Сцяг Англіі Стыў Дэвіс 2
100  Сцяг Англіі Хамад Міа 0   71  Сцяг Індыі Адыт’я Мехта 4
65  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 5   46  Сцяг Англіі Марк Джойс 5
 Сцяг Катара Ахмед Саіф 0   65  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 3     46  Сцяг Англіі Марк Джойс 5     32  Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 4
69  Сцяг Англіі Пол Дэвісан 3   37  Сцяг Англіі Энтані Хэмілтан 5   37  Сцяг Англіі Энтані Хэмілтан 2     46  Сцяг Англіі Марк Джойс 5
115  Сцяг Англіі Алан Тэйлар 5   115  Сцяг Англіі Алан Тэйлар 3
80  Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 5   51  Сцяг Кітая Лю Чуан 5
99  Сцяг Кітая Лю Хаацян 2   80  Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 4     51  Сцяг Кітая Лю Чуан 3     26  Сцяг Уэльса Раян Дэй 5
88  Сцяг Англіі Джэймі О’Ніл 5   53  Сцяг Англіі Джымі Уайт 5   53  Сцяг Англіі Джымі Уайт 5     53  Сцяг Англіі Джымі Уайт 1
 Сцяг Англіі Энтані Пэрсанс 1   88  Сцяг Англіі Джэймі О’Ніл 3
94  Сцяг Англіі Джон Эстлі 5   52  Сцяг Англіі Дэйв Харальд 5
 Сцяг Шатландыі Рыс Кларк 1   94  Сцяг Англіі Джон Эстлі 1     52  Сцяг Англіі Дэйв Харальд 1     23  Сцяг Англіі Том Форд 2
85  Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 5   44  Сцяг Шатландыі Энтані МакГіл 3   85  Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 5     85  Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 5
106  Сцяг Германіі Патрык Айнсле 4   85  Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 5
77  Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 5   62  Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 1
 Сцяг Мальты Алекс Борг 4   77  Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 5     77  Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 2     28  Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 1
79  Сцяг Мальты Тоні Драга 5   45  Сцяг Кітая Юй Дэлу 5   45  Сцяг Кітая Юй Дэлу 5     45  Сцяг Кітая Юй Дэлу 5
 Сцяг Англіі Дылан Мічэл 3   79  Сцяг Мальты Тоні Драга 1
93  Сцяг Кітая Лі Хан 5   39  Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 5
113  Сцяг Уэльса Джэк Джонс 3   93  Сцяг Кітая Лі Хан 4     39  Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 5     17  Сцяг Уэльса Марк Уільямс 4
81  Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 5   34  Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 5   34  Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 2     39  Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 5
111  Сцяг Шатландыі Фрэйзер Патрык 2   81  Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 2
74  Сцяг Англіі Майкл Уослі 5   47  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 1
 Сцяг Тайланда Рачаёцін Ятарук 1   74  Сцяг Англіі Майкл Уослі 5     74  Сцяг Англіі Майкл Уослі 5     24  Сцяг Англіі Марк Кінг 5
70  Сцяг Індыі Панкай Адвані 5   41  Сцяг Шатландыі Алан МакМанус 4   70  Сцяг Індыі Панкай Адвані 4     74  Сцяг Англіі Майкл Уослі 1
 Сцяг Фінляндыі Робін Хал 4   70  Сцяг Індыі Панкай Адвані 5
86  Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 5   60  Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 5
 Сцяг Англіі Сідні Уілсан 3   86  Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 0     60  Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 4     19  Сцяг Англіі Джо Пэры 5
76  Сцяг Англіі Робі Уільямс 5   36  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 3   76  Сцяг Англіі Робі Уільямс 5     76  Сцяг Англіі Робі Уільямс 3
109  Сцяг Англіі Крыс Уэйкелін 2   76  Сцяг Англіі Робі Уільямс 5

Соценныя серыі

[правіць | правіць зыходнік]

У 94 матчах кваліфікацыйнай стадыі было выканана 18 соценных серый. Ніводны гулец не выканаў у кваліфікацыі два сэнчуры. У трэцім кваліфікацыйным раўндзе 38-ы сеяны турніру Джэймі Бёрнэт у паядынку супраць Адама Дафі зрабіў брэйк у 137 балаў, які стаў найвышэйшым на стадыі кваліфікацыі. Такім чынам, шатландскі снукерыст атрымаў узнагароду ў £200 за вышэйшы брэйк у кваліфікацыі.

Ніжэй прадстаўлены ўдзельнікі, упарадкаваныя па іх найвышэйшай серыі на турніры. Насупраць пералічаны ўсе соценныя брэйкі кожнага гульца[13][14].

Гулец 100+ Усе серыі 100+
Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 1 137
Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 1 128
Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 1 127
Сцяг Англіі Гэры Уілсан 1 125
Сцяг Кітая Лі Хан 1 120
Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 1 120
Сцяг Англіі Сайман Бэдфард 1 118
Сцяг Англіі Джон Эстлі 1 115
Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 1 113
Сцяг Англіі Майк Дан 1 108
Сцяг Англіі Марк Джойс 1 106
Сцяг Англіі Робі Уільямс 1 105
Сцяг Індыі Панкай Адвані 1 105
Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 1 104
Сцяг Англіі Том Форд 1 103
Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 1 100
Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 1 100
Сцяг Англіі Джо Пэры 1 100
Увогуле 18 Найвышэйшы брэйк: 137 (Джэймі Бёрнэт)
Леташні фіналіст турніру Джад Трамп.

У асноўнай стадыі Шанхай Мастэрс 2013 прынялі ўдзел 16 гульцоў, якія мелі найвышэйшыя нумары пасеву, 16 снукерыстаў, якія перамаглі ў матчах чацвёртага кваліфікацыйнага раўнда, а таксама 8 уладальнікаў уайлдкард.

Восем снукерыстаў: Ніл Робертсан[15], Марк Сэлбі[16], Шон Мёрфі[17], Сцюарт Бінэм[18], Дзін Цзюньхуэй[19], Мэцью Стывенс[20], Алістэр Картэр[21] і Раян Дэй[22] прымалі ўдзел у сёмым розыгрышы Шанхай Мастэрс запар, не прапусціўшы, такім чынам, ніводнага турніру з самога заснавання ў 2007 годзе.

8 кітайскіх аматараў атрымалі ўайлдкард ад арганізатараў турніру: Чжоу Юэлун, Чжаа Сіньтун, Лу Нін, Чжу Інхуэй і Ван Юйчэнь, якія ўжо атрымлівалі такі ж прывілей у 2012 годзе (усе пяць гульцоў прайгралі свае матчы ў уайлдкард раўндзе Шанхай Мастэрс 2012)[7], а таксама навічкі турніру Юань Сыдзюнь, Лінь Шуай і Фан Сюнмань.

У 2013 годзе на шанхайскую гранд-сцэну патрапіла 9 дэбютантаў: Дэвід Гілберт (39)[23], Марк Джойс (46)[24], Пітэр Лайнс (55)[25], Цаа Юйпэн (58)[26], Дэвід Грэйс (85)[27], Кайрэн Уілсан (97)[28], Юань Сыдзюнь[29], Лінь Шуай[30] і Фан Сюнмань[31].

Да гэтага ніводны гулец не здолеў выйграць тытул Шанхай Мастэрс два разы. Чатыры ўдзельнікі розыгрышу 2013 года станавіліся пераможцамі спаборніцтва: Рыкі Уолдэн (2008), Алістэр Картэр (2010), Марк Сэлбі (2011) і Джон Хігінс (2012)[1].

Самым узроставым удзельнікам асноўнай стадыі Шанхай Мастэрс 2013 года стаў 43-гадовы Пітэр Лайнс. Майку Дану і Марку Дэвісу падчас турніру было па 41 году, а Марку Кінгу і Джо Пэры — па 39.

Ніжэй прадстаўлена табліца, якая дэманструе статыстыку выступленняў удзельнікаў спаборніцтва на ўсіх папярэдніх турнірах Шанхай Мастэрс[32][33][34][35][6][7].

Леташні пераможца
Чэмпіён свету
Дэбютант турніру
П Р Гулец ДН Дэбют Найлепшы вынік АС М В П Ф ВФ ПФ 50+[у 1] 100+[у 1] НС[у 1] Ф/50+[у 1] Ф/100+[у 1] ПГ (£)[у 2]
1 6 Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 18.05.1975 2007 Перамога (2012) 5 16 12 4 75% 127 75 52 59,1% 43 6 147 2,95 21,17 108,275
2 1 Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 11.02.1982 2007 Паўфінал (2011) 6 11 5 6 45,5% 82 42 40 51,2% 26 0 90 3,15 37,890
3 2 Сцяг Англіі Марк Сэлбі 19.06.1983 2007 Перамога (2011) 6 19 14 5 73,7% 148 89 59 60,1% 38 8 131 3,89 18,5 114,140
4 3 Сцяг Англіі Джад Трамп 20.08.1989 2008 Фінал (2012) 4 9 5 4 55,6% 82 40 42 48,8% 35 7 135 2,34 11,71 44,825
5 4 Сцяг Англіі Шон Мёрфі 10.08.1982 2007 Паўфінал (2009, 2012) 6 15 9 6 60% 114 62 52 54,4% 38 8 143 3 14,25 54,125
6 5 Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 13.03.1981 2007 Паўфінал (2008) 5 11 6 5 54,5% 89 46 43 51,7% 30 5 124 2,97 17,8 34,200
7 9 Сцяг Англіі Бары Хокінс 23.04.1979 2008 1/8 фіналу (2009) 3 3 0 3 0% 25 10 15 40% 3 0 64 8,33 21,045
8 8 Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 21.05.1976 2007 Чвэрцьфінал (2007, 2012) 6 14 8 6 57,1% 101 51 50 50,5% 26 6 142 3,88 16,83 39,795
9 7 Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 11.11.1982 2008 Перамога (2008) 4 12 9 3 75% 102 59 43 57,8% 33 6 139 3,09 17 75,050
10 10 Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 22.02.1986 2009 1/8 фіналу (2011, 2012) 4 6 2 4 33,3% 44 20 24 45,5% 13 1 100 3,38 44 25,915
11 12 Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 01.04.1987 2007 Чвэрцьфінал (2009) 6 10 4 6 40% 75 35 40 46,7% 22 2 132 3,41 37,5 31,175
12 14 Сцяг Уэльса Мэцью Стывенс 11.09.1977 2007 Чвэрцьфінал (2007, 2010, 2011) 6 13 7 6 53,8% 91 47 44 51,6% 20 3 131 4,55 30,33 39,320
13 11 Сцяг Ганконга Марка Фу 08.01.1978 2007 Чвэрцьфінал (2008) 5 8 3 5 37,5% 65 32 33 49,2% 21 2 124 3,1 32,5 27,145
14 13 Сцяг Англіі Роберт Мілкінс 06.03.1976 2010 1/8 фіналу (2011) 3 6 3 3 50% 43 23 20 53,5% 12 1 109 3,58 43 19,725
15 17 Сцяг Англіі Марк Дэвіс 12.08.1972 2010 Чвэрцьфінал (2010) 3 5 2 3 40% 39 17 22 43,6% 10 2 105 3,9 19,5 22,775
16 18 Сцяг Шатландыі Грэм Дот 12.05.1977 2007 Паўфінал (2007) 5 13 8 5 61,5% 99 50 49 50,5% 27 2 108 3,67 49,5 37,640
18 16 Сцяг Англіі Алістэр Картэр 25.07.1979 2007 Перамога (2010) 6 13 8 5 61,5% 107 56 51 52,3% 25 3 129 4,08 34 85,570
19 19 Сцяг Англіі Джо Пэры 13.08.1974 2008 Чвэрцьфінал (2012) 3 6 3 3 50% 44 26 18 59,1% 17 4 131 2,59 11 24,865
21 22 Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 14.09.1981 2010 1/8 фіналу (2010, 2011) 3 6 3 3 50% 47 24 23 51,1% 9 1 101 5,22 47 20,975
22 25 Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 13.12.1977 2009 1/8 фіналу (2010) 3 5 2 3 40% 31 11 20 35,5% 5 0 59 6,2 18,590
24 24 Сцяг Англіі Марк Кінг 28.03.1974 2008 Паўфінал (2011) 5 13 8 5 61,5% 97 45 52 46,4% 22 2 114 4,41 48,5 40,865
25 26 Сцяг Англіі Майкл Холт 07.08.1978 2007 1/8 фіналу (2011) 3 5 2 3 40% 37 17 20 45,9% 10 2 102 3,7 18,5 19,940
26 27 Сцяг Уэльса Раян Дэй 23.03.1980 2007 Фінал (2007) 6 16 10 6 62,5% 123 67 56 54,5% 48 9 135 2,56 13,67 52,250
35 39 Сцяг Кітая Сяа Гадун 10.02.1989 2007 1/16 фіналу (2007) 2 3 1 2 33,3% 20 8 12 40% 4 0 93 5 4,250
39 40 Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 12.06.1981 2013 0 0 0 0 0 0 0 7,475
45 50 Сцяг Кітая Юй Дэлу 11.10.1987 2007 1/16 фіналу (2007) 3 4 1 3 25% 33 15 18 45,5% 8 0 84 4,13 0
46 47 Сцяг Англіі Марк Джойс 11.08.1983 2013 0 0 0 0 0 0 0 7,175
55 57 Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 11.12.1969 2013 0 0 0 0 0 0 0 4,400
58 60 Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 27.10.1990 2013 0 0 0 0 0 0 0 3,000
61 64 Сцяг Англіі Майк Дан 20.11.1971 2007 Уайлдкард раўнд (2007, 2010) 2 2 0 2 0% 14 4 10 28,6% 2 0 82 7 13,200
85 88 Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 05.05.1985 2013 0 0 0 0 0 0 0 2,300
97 100 Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 23.12.1991 2013 0 0 0 0 0 0 0 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Юань Сыдзюнь 2013 0 0 0 0 0 0 0 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Чжоу Юэлун 24.01.1998 2012 Уайлдкард раўнд (2012) 1 1 0 1 0% 9 4 5 44,4% 2 0 58 4,5 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун 2012 Уайлдкард раўнд (2012) 1 1 0 1 0% 8 3 5 37,5% 2 0 80 4 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Лінь Шуай 2013 0 0 0 0 0 0 0 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Лу Нін 01.01.1994 2012 Уайлдкард раўнд (2012) 1 1 0 1 0% 7 2 5 28,6% 1 0 77 7 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Фан Сюнмань 2013 0 0 0 0 0 0 0 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Чжу Інхуэй 13.05.1996 2012 Уайлдкард раўнд (2012) 1 1 0 1 0% 6 1 5 16,7% 0 0 26 0
УК А[у 3] Сцяг Кітая Ван Юйчэнь 05.08.1997 2012 Уайлдкард раўнд (2012) 1 1 0 1 0% 5 0 5 0% 0 0 31 0
  1. а б в г д Лічацца толькі серыі, зробленыя ў асноўных стадыях турніру
  2. Лічацца без уліку бонусных прызавых за найлепшы брэйк турніру
  3. а б в г д е ё ж Падчас турніру гулец з'яўляўся аматарам і не ўваходзіў у сусветны рэйтынг

Першы дзень (16 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Шон Мёрфі

Выбылі: Сцяг Кітая Юань Сыдзюнь, Сцяг Англіі Джо Пэры (19), Сцяг Кітая Юй Дэлу (45), Сцяг Кітая Чжоу Юэлун, Сцяг Англіі Майк Дан (61), Сцяг Кітая Лу Нін, Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун, Сцяг Кітая Фан Сюнмань

Асноўная стадыя Шанхай Мастэрс 2013 пачалася 16 верасня на шанхайскай гранд-сцэне, а матчы гуляліся на працягу дзвюх сесій за чатырма сталамі адначасова. У першы гульнявы дзень турніру праходзілі паядынкі папярэдняга ўалдкард раўнда і 1/16 фіналу. 35-ы сеяны Сяа Гадун хутка перайграў свайго 13-гадовага суайчынніка Юаня Сыдзюня, паўфіналіста чэмпіянату свету сярод гульцоў ва ўзросце да 21 года[36], у ўайлдкард раўндзе, не прайграўшы ніводнай партыі. З вышэйшымі серыямі ў 61, 54, 122 (відэа), 47 і 40 балаў ён разграміў саперніка з лікам 5:0, дазволіўшы яму зрабіць лепшы падыход да стала ў 14 ачкоў, і выйшаў у асноўную сетку Шанхай Мастэрс на Стывена Магуайра[відэа 1][37]. Праз паўтары гадзіны на чэмпіянаце адбылася першая сенсацыя: 19-ы нумар пасеву Джо Пэры саступіў уладальніку ўайлдкард Вану Юйчэню з лікам 3:5. Кітаец выйграў дзве першыя партыі з вышэйшым брэйкам у 32 ачкі, пасля чаго чвэрцьфіналіст леташняга розыгрышу[7] ўзяў наступны фрэйм з пераможнай серыяй у 67 балаў, а таксама чацвёртую партыю на каляровых шарах. Ван пакінуў за сабой пяты фрэйм з брэйкам у 44 бала і зноў выйшаў наперад з лікам 3:2, а ў шостай партыі Пэры здзейсніў падыход у 45 ачкоў і пазней лік стаў 46:9 на яго карысць, але 16-гадовы кітайскі снукерыст выдрапаў яшчэ адно ачко на каляровых шарах, дзякуючы некалькім падыходам да стала. Англічанін скараціў адставанне ў ліку, выйграўшы сёмую партыю з серыямі ў 30 і 41 бал, але яго сапернік аформіў брэйк у 76 ачкоў у пачатку наступнага фрэйма, пасля чаго не дазволіў Джо набраць неабходную колькасць балаў і ўпершыню дасягнуў 1/16 фіналу рэйтынгавага першынства[38][39], патрапіўшы на лідара сусветнага рэйтынгу Ніла Робертсана. У гэты час 5-ы сеяны турніру Шон Мёрфі і кітайскі прафесіянал Юй Дэлу адкрывалі першы раўнд плэй-оф турніру. Брытанскі гулец бадзёра пачаў паядынак, выйграўшы два першых фрэйма з брэйкамі ў 116 (відэа) і 77 балаў, але яго апанент зраўняў лік, дзякуючы серыям у 80 і 72 ачкі. Паўфіналіст Шанхай Мастэрс 2009 і 2012 гадоў перамог у пятай партыі на апошнім чорным шары, пасля чаго Юй зрабіў лік 3:3 з пераможным брэйкам у 55 балаў у шостым фрэйме. Пры ліку 28:33 у сёмай партыі Мёрфі здзейсніў пераможны брэйк у 43 ачкі, зноў выйшаўшы наперад, але 25-гадовы азіят перавёў паядынак у вырашальную партыю, зрабіўшы серыю ў 54 бала. Пры ліку 0:31 у дзявятым фрэйме Шон аформіў брэйк у 60 ачкоў і пры двух чырвоных шарах на стале зрабіў адыгрыш. Юй Дэлу атрымаў магчымасць павесці атаку, але выканаў дрэнны удар па чорным шары пры адным чырвоным на стале, паставіўшы сабе снукер і дазволіўшы англічаніну давесці партыю і паядынак да перамогі з лікам 5:4[відэа 2][40]. Такім чынам, 31-гадовы Шон Мёрфі стаў першым удзельнікам 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс 2013[41].

Абаронца тытула Джон Хігінс

Апошнім матчам, які завяршыўся падчас першай сесіі турніру, стаў паядынак паміж кітайцамі Цаа Юйпэнам, 58-м нумарам пасеву, і ўладальнікам уайлдкард Чжоу Юэлунам. Цаа пакінуў за сабой дзве першыя партыі з вышэйшым брэйкам у 36 балаў, пасля чаго выканаў серыю ў 48 ачкоў у пачатку трэцяга фрэйма. Пасля гэтага яго 15-гадовы сапернік набраў 36 балаў, але Юйпэн выйшаў пераможцам у наступнай пазіцыйнай барацьбе і зрабіў лік 3:0 на сваю карысць. Пачаўшы чацвёртую партыю з брэйка ў 51 ачко і пазней давёўшы яе да перамогі, Чжоу размачыў лік у матчы, а ў пятым фрэйме ён саступаў праціўніку з лікам 23:51, але ўпэўнена трымаўся ў наступнай тактычнай дуэлі і выдрапаў яшчэ адно ачко на апошнім ружовым шары. Пры ліку 0:44 у шостай партыі Юйпэн аформіў брэйк у 86 балаў і аднавіў сваю перавагу ў два ачкі — 4:2. Юэлун адказаў серыяй у 82 пункта ў сёмым фрэйме, а пры ліку 34:32 у наступнай партыі зачысціў усе каляровыя шары і, давёўшы лік да 4:4, перавёў высвятленне пераможцы ў дзявяты вырашальны фрэйм. Цаа Юйпэн лідыраваў у вырашальнай партыі з лікам 29:4, пасля чаго яго малады сапернік выйшаў наперад, 48:29, дзякуючы брэйку ў 39 ачкоў, але клірэнс у 34 бала дапамог 22-гадоваму Юйпэну давесці паядынак да перамогі і выйсці ў 1/16 фіналу спаборніцтва[42].

У другой сесіі гульнявога дня хутка вырашыўся пераможца матча паміж леташнім чэмпіёнам[7] Джонам Хігінсам і 41-гадовым Майкам Данам, які першы раз гуляў у 1/16 фіналу Шанхай Мастэрс[43]. Шатландзец выйграў першую партыю з серыяй у 36 балаў і другую — на апошнім чорным шары. Дан скараціў адставанне, выканаўшы брэйк у 74 бала ў трэцім фрэйме, але чатырохразовы чэмпіён свету здзейсніў дзве соценныя серыі, 100 (відэа) і 107 (відэа), у наступных партыях, пасля чаго давёў матч да перамогі, дамінуючы ў шостым фрэйме, — 5:1[відэа 3][44]. 26-ы нумар пасеву валіец Раян Дэй гуляў у ўайлдкард раўндзе супраць кітайскага аматара Лу Ніна. Фіналіст першага розыгрышу Шанхай Мастэрс 2007 года[32] ўзяў верх у дзвюх стартавых партыях з брэйкамі ў 42 і 65 ачкоў, пасля чаго здзейсніў выдатны пераможны клірэнс у 67 балаў пасля серыі яго саперніка ў 61 ачко ў трэцім фрэйме. Чарговая паўсоценная серыя, 88, дапамагла яму давесці сваю перавагу да ліку 4:0, пасля чаго кітайскі гулец здолеў выйграць першае ачко, пачаўшы пяты фрэйм з брэйка ў 45 балаў і пазней давёўшы яго да перамогі. Дэй дамінаваў у шостай партыі і з брэйкам у 51 бал выйграў паядынак з лікам 5:1[відэа 4][45]. 21-ы сеяны турніру Мартын Гоўлд сустракаўся ў уайлдкард раўндзе з чарговым кітайскім аматарам Чжаай Сіньтунам. Уладальнік уайлдкард адкрыў лік у матчы, пасля чаго брытанец зраўняў лік з брэйкам у 50 ачкоў. Сіньтун пакінуў за сабой трэці фрэйм з серыямі ў 48 і 33 бала, але Гоўлд узяў верх у наступнай партыі на каляровых. Чжаа зноў выйшаў наперад, зрабіўшы серыю ў 67 ачкоў пры ліку 0:37 у пятым фрэйме і падвоіў сваю перавагу з серыяй у 98 балаў у шостым — 4:2. Мартын Гоўлд, які два разы даходзіў да 1/8 фіналу на турніры[46], упэўнена зраўняў лік з дзвюма паўсоценнымі серыямі — 62 і 95. У вырашальнай партыі ён павёў у ліку 43:1, пасля чаго яго апанент выканаў падыход у 44 ачкі, выйшаўшы наперад, але англійскі снукерыст давёў трэці запар фрэйм да перамогі на каляровых шарах і выйшаў у наступны круг, патрапіўшы на Рыкі Уолдэна[47]. Апошнім паядынкам, які завяршыўся 16 верасня, стала гульня папярэдняга ўайлдкард раўнда паміж дэбютантам турніру Дэвідам Гілбертам і кітайцам Фанам Сюнманям. 32-гадовы брытанец выйграў першы фрэйм на апошнім чорным, пасля чаго яго праціўнік зрабіў брэйк у 54 ачкі ў пачатку другой партыі і зраўняў лік у матчы. Гілберт выйграў два наступныя фрэймы з брэйкамі ў 44 і 56 балаў, пасля чаго Фан зрабіў сэнчуры, 109, у пятым фрэйме і пакінуў за сабой шостую партыю з пераможнай серыяй у 49 ачкоў, зраўняўшы лік. Дэвід выйшаў наперад 4:3 з брэйкам у 76 балаў, але Сюнмань дамінаваў у восьмым фрэйме і давёў матч да вырашальнай партыі. Пры ліку 25:34 у дзявятым фрэйме кітайскі гулец здзейсніў два выніковыя падыходы да стала і зрабіў лік 38:34 на сваю карысць, але Дэвід Гілберт лепш гуляў у наступнай тактычнай барацьбе і давёў гэты матч да перамогі, забіўшы апошні ружовы шар у вырашальнай партыі[48][49][50][5].

Уайлдкард раўнд
Сяа Гадун (35)
Сцяг Кітая Кітай
5-0 Юань Сыдзюнь
Сцяг Кітая Кітай
77-13 (61), 64-25 (54), 136-0 (122), 73-13, 67-12[хт 1]
Джо Пэры (19)
Сцяг Англіі Англія
3-5 Ван Юйчэнь
Сцяг Кітая Кітай
30-53, 17-93, 74-14 (67), 72-46, 25-72, 46-61, 71-0, 32-77 (76)
Цаа Юйпэн (58)
Сцяг Кітая Кітай
5-4 Чжоу Юэлун
Сцяг Кітая Кітай
73-30, 78-8, 80-37, 6-75 (51), 63-74, 86-44 (86), 12-82 (82), 32-61, 63-48
Раян Дэй (26)
Сцяг Уэльса Уэльс
5-1 Лу Нін
Сцяг Кітая Кітай
104-18, 96-34 (65), 67-65 (61 Лу, 67), 88-4 (88), 50-66, 90-11 (51)
Мартын Гоўлд (21)
Сцяг Англіі Англія
5-4 Чжаа Сіньтун
Сцяг Кітая Кітай
24-74, 67-10 (50), 14-82, 67-40, 37-67 (67), 12-98 (98), 67-42 (62), 95-0 (95), 73-45
Дэвід Гілберт (39)
Сцяг Англіі Англія
5-4 Фан Сюнмань
Сцяг Кітая Кітай
61-51, 35-71 (54), 62-7, 73-45 (56), 4-109 (109), 17-60, 76-0 (76), 0-66, 69-38
1/16 фіналу
Шон Мёрфі (5)
Сцяг Англіі Англія
5-4 Юй Дэлу (45)
Сцяг Кітая Кітай
129-22 (116), 89-1 (77), 0-80 (80), 5-127 (72), 71-58, 6-81 (55), 71-33, 10-65 (54), 84-43 (60)
Джон Хігінс (1)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
5-1 Майк Дан (61)
Сцяг Англіі Англія
71-23, 66-63, 8-75 (74), 100-0 (100), 107-6 (107), 78-0

Другі дзень (17 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Ніл Робертсан

Выбылі: Сцяг Англіі Дэвід Грэйс (85), Сцяг Кітая Ван Юйчэнь, Сцяг Кітая Чжу Інхуэй, Сцяг Англіі Алістэр Картэр (18), Сцяг Кітая Цаа Юйпэн (58), Сцяг Англіі Джад Трамп (4), Сцяг Англіі Эндру Хігінсан (22), Сцяг Уэльса Мэцью Стывенс (12)

У другі гульнявы дзень Шанхай Мастэрс працягвалася стадыя 1/16 фіналу, а таксама былі згуляныя астатнія матчы ўайлдкард раўнда. Бары Хокінс, які да гэтага не выйграў ніводнага матча на турніры[51], хутка перамог 85-га сеянага Дэвіда Грэйса, які выйграў чатыры кваліфікацыйных паядынкі для траплення ў асноўную стадыю. З серыямі ў 107, 55 і 70 ачкоў ён выйшаў у другі круг, не прайграўшы ніводнай партыі, — 5:0[52]. Усяго праз 10 хвілін скончыўся матч паміж першым нумарам рэйтынгу Нілам Робертсанам з Аўстраліі і Ванам Юйчэнем, які за дзень да гэтага перайграў Джо Пэры ў папярэднім уайлдкард раўндзе. Робертсан пакінуў за сабой першы фрэйм з брэйкам у 122 бала, пасля чаго дамінаваў у другой і трэцяй партыях з вышэйшым падыходам у 46 ачкоў і зрабіў лік 3:0. Кітайскі аматар узяў верх у наступным фрэйме, але аўстраліец, які выйграў два папярэдніх рэйтынгавых тытула ў Кітаі, адкрыты чэмпіянат Кітая і Усі Класік[53][54], не дазволіў яму завязаць барацьбу і давёў паядынак да ліку 5:1 на сваю карысць з брэйкамі ў 73 і 48 балаў[55][відэа 5]. У матчы ўайлдкард раўнда 24-ы сеяны Марк Кінг сустракаўся з Чжу Інхуэем. Паўфіналіст Шанхай Мастэрс 2011[6] адкрыў лік у матчы з серыяй у 85 ачкоў, пасля чаго выйграў другую партыю на каляровых шарах і трэцюю з лепшым падыходам у 45 балаў. 17-гадовы кітаец скараціў адставанне да ліку 1:3, дамінуючы ў чацвёртым фрэйме, але брытанскі гулец выйграў пятую партыю з брэйкам у 51 бал і дамінаваў у шостым фрэйме, які стаў апошнім у паядынку, усталяваўшы фінальны лік — 5:1[56]. 15-ы нумар пасеву Марк Дэвіс гуляў супраць пераможцы розыгрышу 2010 года[35] Алістэра Картэра. Дэвіс, які толькі аднойчы дайшоў да 1/4 фіналу турніру ў 2010 годзе[57], дамінаваў у першай партыі, пасля чаго пакінуў за сабой дзве наступныя з брэйкамі ў 122 (відэа) і 102 ачкі (відэа), дазволіўшы Картэру зрабіць толькі адзін выніковы падыход у 20 балаў. Пераможца чэмпіянату свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі і запрашальнага турніру General Cup працягваў сваё дамінаванне ў наступным фрэйме, выйшаўшы наперад 55:0, але яго сапернік здзейсніў выдатны клірэнс у 67 ачкоў і здабыў першае ачко, пасля чаго ўзяў верх у пятай партыі з брэйкам у 65 балаў, скараціўшы адставанне да аднаго фрэйма — 2:3. Марк не адступаўся ад атакуючай гульні і выйграў яшчэ адно ачко з падыходам у 44 бала, пасля чаго выйграў сёмую партыю, забіўшы апошні сіні шар, і выйшаў у 1/8 фіналу першынства[відэа 6][58][59].

Пітэр Лайнс

У другой сесіі 17 верасня 13-ы сеяны Марка Фу з Ганконга сустракаўся з дэбютантам турніру Цаа Юйпэнам, які за дзень да гэтага перайграў аматара Чжоу Юэлуна з лікам 5:4. З брэйкамі ў 74, 78, 72 і 78 ачкоў Фу, які здабыў свой другі рэйтынгавы тытул на апошнім рэйтынгавым турніры ў Аўстраліі ў ліпені[60], разграміў праціўніка, лепшым падыходам якога стала серыя ў 17 балаў, з лікам 5:0 і выйшаў у 1/8 фіналу[відэа 7][61]. Леташні фіналіст[7] 24-гадовы Джад Трамп гуляў супраць 25-га сеянага Майкла Холта. Холт, які толькі ў 2011 годзе сумеў дайсці да 1/8 фіналу на Шанхай Мастэрс[62], дамінаваў у першай партыі, выйграўшы яе з серыямі ў 36 і 38 балаў, пасля чаго Трамп, які займаў трэцяе месца ў сусветным рэйтынгу, зраўняў лік, дзякуючы перамозе ў наступнай партыі, якая праходзіла ў тактычнай барацьбе, на апошнім ружовым шары. Майкл выканаў сэнчуры, 115, у трэцім фрэйме і аднавіў сваю перавагу, пасля чаго перамог у 38-хвіліннай чацвёртай партыі, нягледзячы на 36 штрафных балаў, якія зарабіў Джад. Яшчэ адзін высокі брэйк, 97 ачкоў, павялічыў лідарства 35-гадовага англічаніна да трох фрэймаў, а, выканаўшы серыю ў 60 пунктаў у шостай партыі, ён не дазволіў Джаду Трампу дагнаць сябе і аформіў крупную перамогу над фіналістам Шанхай Мастэрс 2012 — 5:1[відэа 8][63]. У апошнім матчы ўайлдкард раўнда 22-гі сеяны спаборніцтва Эндру Хігінсан сустракаўся з кітайцам Лінем Шуаем. Брытанскі снукерыст выйграў першы фрэйм з пераможный серыяй у 53 бала, пасля чаго Лінь зраўняў лік, дзякуючы брэйку ў 86 ачкоў. Хігінсан адказаў серыяй у 96 пунктаў у трэцяй партыі, але кітайскі гулец перамог у наступным фрэйме, забіўшы апошні сіні шар, і зрабіў лік 2:2. Пасля гэтага Шуай дамінаваў у пятай партыі, пакінуўшы яе за сабой з падыходамі ў 28 і 31 ачко. У шостым фрэйме пасля кароткіх выніковых падыходаў усталяваўся лік 49:23 на карысць азіята пры адным чырвоным шары на стале, але Хігінсан забіў чырвоны і пазней каляровыя шары з жоўтага да ружовага, скараціўшы адставанне да ліку 44:49 пры апошнім чорным шары на стале. Пераможцам у пазіцыйнай дуэлі за чорны стаў Лінь Шуай, які выйграў трэцяе ачко запар і зрабіў лік 4:2. У дзвюх наступных партыях Эндру, які дайшоў да 1/8 фіналу розыгрышу 2010 года[64], дамінаваў каля стала, дазволіўшы апаненту набраць толькі 19 балаў, і зрабіў лік 4:4 з серыямі ў 53 і 40 балаў. У пачатку вырашальнага фрэйма кітайскі аматар павёў у ліку 24:0, але, дзякуючы некалькім падыходам, фіналіст адкрытага чэмпіянату Уэльса 2007 выйшаў наперад, 34:24, пакінуўшы два чырвоных на стале. Наступныя выніковыя падыходы здзяйсняў Лінь, які забіў жоўты і зялёны шары, зрабіўшы лік 37:34. 35-гадовы Эндру Хігінсан здолеў забіць руды, але сіні і ружовы шары дасталіся ўладальніку ўайлдкард, які перамог у матчы з лікам 5:4 і ўпершыню выйшаў у 1/16 фіналу рэйтынгавага турніру[65][66], дзе быў павінен гуляць супраць другога нумара рэйтынгу Марка Сэлбі. 12-ы сеяны Мэцью Стывенс з Уэльса сустракаўся з 57-м нумарам рэйтынгу Пітэрам Лайнсам. Англічанін адкрыў лік у паядынку з серыямі ў 35 і 61 бал у стартавым фрэйме. Стывенс, які тры разы выходзіў у чвэрцьфіналы Шанхай Мастэрс[20], дамінаваў у дзвюх наступных партыях, выйграўшы іх з брэйкам у 50 ачкоў, у той час як яго праціўнік набраў у іх толькі 10 балаў. Пры ліку 1:52 у трэцім фрэйме дэбютант спаборніцтва Лайнс пачаў атаку, але спыніўся на 27 балах, пасля чаго валіец здолеў давесці партыю да перамогі, зрабіўшы лік 3:1. Ён працягваў дамінаваць у наступным фрэйме, узяўшы яго з лікам 69:1, але пры ліку 45:48 у шостай партыі англійскі снукерыст забіў зялёны, руды, сіні і ружовы шары, скараціўшы адставанне да двух фрэймаў. У сёмай партыі Пітэр зрабіў некалькі выніковых падыходаў, якія дапамаглі яму выйграць трэцяе ачко, а пры ліку 18:34 у восьмым фрэйме забіў некалькі чырвоных шароў, пасля чаго зачысціў стол да чорнага шару, зраўняўшы лік у паядынку — 4:4. Мэцью ішоў наперадзе ў дзявятай партыі з лікам 36:11, але яго сапернік у чарговы раз добра згуляў у канцоўцы фрэйма і, дзякуючы двум падыходам да стала, выйграў чацвёртае ачко запар з лікам 58:36 і выйшаў у другі раўнд Шанхай Мастэрс 2013[67][68][69][5].

Уайлдкард раўнд
Марк Кінг (24)
Сцяг Англіі Англія
5-1 Чжу Інхуэй
Сцяг Кітая Кітай
85-21 (85), 74-51, 64-15, 0-84, 79-34 (51), 94-7
Эндру Хігінсан (22)
Сцяг Англіі Англія
4-5 Лінь Шуай
Сцяг Кітая Кітай
78-45 (53), 0-86 (86), 100-1 (96), 28-61, 11-74, 44-56, 64-18 (53), 77-1, 38-48
1/16 фіналу
Бары Хокінс (7)
Сцяг Англіі Англія
5-0 Дэвід Грэйс (85)
Сцяг Англіі Англія
107-21 (107), 74-40, 60-32, 79-8 (55), 70-17 (70)
Ніл Робертсан (2)
Сцяг Аўстраліі Аўстралія
5-1 Ван Юйчэнь
Сцяг Кітая Кітай
122-1 (122), 90-9, 70-0, 25-70, 89-8 (73), 69-17
Марк Дэвіс (15)
Сцяг Англіі Англія
5-2 Алістэр Картэр (18)
Сцяг Англіі Англія
91-0, 122-0 (122), 102-20 (102), 55-67 (67), 16-72 (65), 61-9, 66-50
Марка Фу (13)
Сцяг Ганконга Ганконг
5-0 Цаа Юйпэн (58)
Сцяг Кітая Кітай
73-22, 88-25 (74), 126-5 (78), 72-0 (72), 83-12 (78)
Джад Трамп (4)
Сцяг Англіі Англія
1-5 Майкл Холт (25)
Сцяг Англіі Англія
0-82, 76-52, 0-115 (115), 51-75, 0-97 (97), 17-84 (60)
Мэцью Стывенс (12)
Сцяг Уэльса Уэльс
4-5 Пітэр Лайнс (55)
Сцяг Англіі Англія
0-96 (61), 66-1 (50), 61-9, 77-39, 69-1, 48-63, 2-55, 34-44, 36-58

Трэці дзень (18 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Кайрэн Уілсан

Выбылі: Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн (9), Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм (8), Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр (6), Сцяг Шатландыі Грэм Дот (16), Сцяг Кітая Лінь Шуай, Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален (10), Сцяг Англіі Дэвід Гілберт (39), Сцяг Англіі Марк Джойс (46)

Падчас дзвюх сесій другога гульнявога дня на Шанхай Мастэрс былі згуляныя 8 астатніх матчаў 1/16 фіналу. 8-ы сеяны Сцюарт Бінэм гуляў супраць Кайрэна Уілсана, які праводзіў другі сезон у мэйн-туры і ўпершыню патрапіў у асноўную стадыю рэйтынгавага турніру[70], дзякуючы чатыром перамогам у кваліфікацыі. Сцюарт пачаў матч з ліку 31:0 у першым фрэйме, але некалькі ўдалых падыходаў яго саперніка прынеслі яму перамогу на каляровых шарах. У другой партыі 97-ы сеяны павёў у ліку 65:1, а пазней выйграў яе, забіўшы апошні руды шар. Уілсан таксама дамінаваў у трэцім фрэйме, а ў чацвёртым ішоў на максімальны брэйк, але памыліўся на чорным шары пры двух чырвоных на стале, спыніўшыся на 97 балах, але зрабіўшы лік 4:0 на сваю карысць. З паўсоценнай серыяй, 56 ачкоў, Бінэм, які даходзіў да чвэрцьфіналаў на турнірах 2007 і 2012 гадоў[18], размачыў лік і меў некалькі шанцаў у шостым фрэйме, але пры ліку 0:25 21-гадовы Кайрэн Уілсан аформіў серыю ў 54 бала, пасля чаго давёў партыю і паядынак да перамогі — 5:1, упершыню выйшаўшы ў 1/8 фіналу рэйтынгавага турніру[71]. Пераможца Шанхай Мастэрс 2008[33] Рыкі Уолдэн гуляў супраць 21-га сеянага Мартына Гоўлда, які за два дні да гэтага ў цяжкім матчы перайграў Чжаа Сіньтуна ў уайлдкард раўндзе. Гоўлд адкрыў лік, узяўшы першую партыю з падыходамі ў 33 і 58 балаў, пасля чаго падвоіў сваю перавагу, здзейсніўшы серыю ў 48 ачкоў пры ліку 14:44 у другім фрэйме. 7-ы нумар сусветнага рэйтынгу пакінуў за сабой трэцюю партыю з брэйкамі ў 33 і 66 балаў і зраўняў лік, выйграўшы чацвёрты фрэйм з пераможным падыходам у 41 ачко. Ён таксама выйграў пятую партыю з вышэйшай серыяй у 44 бала, выйшаўшы наперад у матчы з лікам 3:2 у той час, як яго апанент забіў толькі тры чырвоных шара ў трох апошніх фрэймах. Уолдэн працягваў дамінаванне, аформіўшы падыод у 48 ачкоў у пачатку шостай партыі, але Мартын вярнуўся ў гульню, выйграўшы фрэйм з пераможным брэйкам у 75 балаў. Ён выйшаў наперад з лікам 4:3, узяўшы сёмую партыю з падыходамі ў 48 і 38 пунктаў, а ў восьмай партыі здзейсніў серыю ў 69 ачкоў, пасля чаго Рыкі не сумеў адыграцца, нягледзячы на 10 заробленых штрафных ачкоў[72]. Такім чынам, 32-гадовы Мартын Гоўлд у трэці раз выйшаў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс[46]. 5-ы нумар пасеву Стывен Магуайр з Шатландыі сустракаўся з Сяа Гадунам, які ўпершыню з 2007 года гуляў у 1/16 фіналу гэтага турніру[73]. 24-гадовы кітайскі снукерыст здзейсніў выдатны пачатак матча, выйграўшы чатыры стартавых партыі запар з серыямі ў 89, 54, 45 і 69 балаў. Азіят павёў у пятым фрэйме 42:0 і меў магчымасць усухую абыграць свайго больш вопытнага саперніка, але паўфіналіст Шанхай Мастэрс 2008 зрабіў брэйк у 75 ачкоў і зрабіў лік 1:4. З падыходамі ў 22 і 46 балаў Магуайр павёў у шостай партыі з лікам 68:4, пасля чаго Сяа набраў 38 ачкоў і пазней зачысціў усе каляровыя шары да чорнага, зрабіўшы лік 62:68, але 32-гадовы шатландзец забіў чорны шар і скараціў адставанне да дзвюх партый. Стывен ішоў наперадзе у сёмым фрэйме з лікам 36:22, але Гадун скараціў адставанне і давёў партыю да перамогі на каляровых шарах, у пяты раз выйшаўшы ў 1/8 фіналу рэйтынгавага турніру[відэа 9][74]. Такім чынам, Стывен Магуайр стаў чацвёртым гульцом з топ-8 рэйтынгу, які саступіў у першым крузе турніру пасля Джада Трампа, Рыкі Уолдэна і Сцюарта Бінэма. Іншы шатландскі гулец 16-сеяны турніру Грэм Дот сустракаўся з 24-м нумарам рэйтынгу Маркам Кінгам. 39-гадовы англічанін выйграў першую партыю з сэнчуры 106 балаў, пасля чаго падвоіў лік з найвышэйшым падыходам у 40 ачкоў у другім фрэйме. Паўфіналіст розыгрышу 2007 года[32] Дот перахапіў ініцыятыву, дамінуючы ў трэцяй партыі, а пазней узяўшы чацвёртую з пераможнай серыяй у 81 бал і пятую з лепшым брэйкам у 34 ачкі. Прайграўшы тры фрэйма запар і саступаючы з лікам 2:3, Марк, які дайшоў да 1/2 фіналу Шанхай Мастэрс у 2011 годзе[75], выйграў шостую партыю з пераможным паўсоценным брэйкам у 54 бала і зраўняўся з праціўнікам. Грэм аформіў серыю ў 49 пунктаў у пачатку сёмага фрэйма, але Кінг зарабіў 13 штрафных ачкоў, пазней зрабіўшы лік 40:49, і здабыў перамогу ў партыі, забіўшы апошні ружовы. Серыя ў 70 балаў у восьмым фрэйме прынесла Марку Кінгу канчатковую перамогу з лікам 5:3 і пуцёўку ў другі раўнд першынства[76][77][78].

Роберт Мілкінс

Другі нумар сусветнага рэйтынгу снукерыстаў Марк Сэлбі сустракаўся з уладальнікам уайлдкард кітайскім аматарам Лінем Шуаем. Азіятскі снукерыст выйграў стартавы фрэйм з брэйкам у 55 балаў, пасля чаго Сэлбі зраўняў лік з пераможнай серыяй у 53 ачкі ў другой партыі і выйграў трэцюю з падыходамі ў 39 і 24 бала. У пачатку чацвёртага фрэйма брытанец аформіў падыход у 42 ачкі, пасля чаго выйграў партыю на каляровых шарах, зрабіўшы лік 3:1 на сваю карысць, а Лінь дамінаваў у пятым фрэйме, узяўшы другое ачко. Пераможца Шанхай Мастэрс 2011 перамог у шостай партыі, зачысціўшы каляровыя шары да чорнага, пасля чаго аформіў сэнчуры-брэйк, 120 (відэа), і выйшаў у наступны раўнд турніру[відэа 10][79]. 10-ы сеяны Марк Ален з Паўночнай Ірландыі гуляў супраць Раяна Дэя, які займаў 27-е месца ў рэйтынгу. Пераможца World Open[80] Ален дамінаваў у першай партыі, пасля чаго валіец зраўняў лік, з 28-мю штрафнымі ачкамі выйграўшы доўгі другі фрэйм на апошнім зялёным шары. Дэй, фіналіст першага Шанхай Мастэрс 2007 года[32], прадэманстраваў добрую сярыйнасць, пакінуўшы за сабой дзве наступныя партыі з брэйкамі ў 72 і 55 ачкоў. У пятым фрэйме 33-гадовы гулец з Уэльса выканаў серыю ў 43 ачкі, пасля чаго выйграў партыю на каляровых шарах, зрабіўшы лік 4:1 на сваю карысць. Аформіўшы яшчэ адзін брэйк за 50, 73 бала, Раян узяў верх у пятым фрэйме запар і выйграў матч з лікам 5:1[81]. 12-ы нумар сусветнага рэйтынгу Дзін Цзюньхуэй з Усі сустракаўся з Дэвідам Гілбертам, які ўпершыню патрапіў у асноўную стадыю спаборніцтва[23]. Дзін узяў першы фрэйм з серыяй у 68 ачкоў, пасля чаго ішоў наперадзе у другой партыі з лікам 48:4, але 39-ы сеяны турніру выканаў падыход у 43 бала і пазней выйграў фрэйм на каляровых шарах. Азіят, які дайшоў да чвэрцьфіналу першынства ў 2009 годзе[34], дамінаваў у доўгай трэцяй партыі, пасля чаго выйграў два наступных фрэйма з выдатнымі брэйкамі ў 129 і 106 балаў (відэа), зрабіўшы лік 4:1 на сваю карысць. Гілберт выканаў падыход у 57 ачкоў у пачатку шостай партыі, на які Дзін адказаў 58-мю баламі, але брытанец давёў фрэйм да перамогі на апошнім ружовым шары. 26-гадовы кітаец здзейсніў падыход у 49 ачкоў у пачатку сёмай партыі, пасля чаго давёў фрэйм і паядынак да перамогі, патрапіўшы ў 1/8 фіналу на Шона Мёрфі[відэа 11][82]. Апошнім паядынкам, які завяршыўся 18 верасня, стала сустрэча паміж Робертам Мілкінсам, які займаў 13-ы радок у афіцыйным рэйтынгу, і дэбютантам Шанхай Мастэрс Маркам Джойсам. 46-ы сеяны выйграў першую партыю з серыяй у 75 балаў, пасля чаго Мілкінс, які толькі аднойчы дайшоў да 1/8 фіналу турніру ў 2011 годзе[83], выйграў наступны фрэйм на каляровых шарах, прайграючы па ходзе з лікам 21:58. 30-гадовы Джойс зноў выйшаў наперад у матчы, зрабіўшы падыход у 48 ачкоў у пачатку трэцяй партыі, але Роберт усталяваў лік 2:2 з пераможным брэйкам у 47 балаў у чацвёртым фрэйме. Марк выйграў пятую і шостую партыі з серыямі ў 53 і 45 ачкоў, і лік у матчы стаў 4:2 на яго карысць. У сёмым фрэйме 37-гадовы Роберт Мілкінс выканаў падыход у 32 бала, павёўшы ў ліку 32:26, але яго сапернік адказаў 35-цю ачкамі, пасля чаго снукерыст з Глостэра, які дайшоў да паўфіналаў на двух першых рэйтынгавых турнірах у сезоне, Усі Класік[54] і адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі[60], аформіў клірэнс у 33 бала і скараціў адставанне да аднаго ачка. Пасля гэтага Мілкінс дамінаваў у дзвюх наступных партыях, выйграўшы іх з найвышэйшымі серыямі ў 41 і 45 балаў і вырваўшы перамогу ў паядынку з лікам 5:4[84][85][5].

1/16 фіналу
Рыкі Уолдэн (9)
Сцяг Англіі Англія
3-5 Мартын Гоўлд (21)
Сцяг Англіі Англія
0-91 (58), 44-62, 99-4 (66), 93-8, 63-7, 48-76 (75), 0-91, 42-75 (69)
Сцюарт Бінэм (8)
Сцяг Англіі Англія
1-5 Кайрэн Уілсан (97)
Сцяг Англіі Англія
32-58, 43-72, 14-89, 0-97 (97), 59-15 (56), 37-74 (54)
Стывен Магуайр (6)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
2-5 Сяа Гадун (35)
Сцяг Кітая Кітай
23-97 (89), 23-75 (54), 26-57, 32-75 (69), 79-42 (75), 75-62, 37-55
Грэм Дот (16)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
3-5 Марк Кінг (24)
Сцяг Англіі Англія
4-107 (106), 27-65, 66-17, 123-16 (81), 66-8, 17-77 (54), 57-71, 0-70 (70)
Марк Сэлбі (3)
Сцяг Англіі Англія
5-2 Лінь Шуай
Сцяг Кітая Кітай
31-72 (55), 94-12 (53), 63-2, 75-38, 20-69, 66-46, 120-6 (120)
Марк Ален (10)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя
1-5 Раян Дэй (26)
Сцяг Уэльса Уэльс
92-12, 39-70, 20-92 (72), 36-86 (55), 44-66, 9-78 (73)
Дзін Цзюньхуэй (11)
Сцяг Кітая Кітай
5-2 Дэвід Гілберт (39)
Сцяг Англіі Англія
86-34 (68), 60-82, 55-19, 129-6 (129), 106-0 (106), 58-72 (57 Гілберт, 58 Дзін), 82-26
Роберт Мілкінс (14)
Сцяг Англіі Англія
5-4 Марк Джойс (46)
Сцяг Англіі Англія
7-77 (75), 69-58, 32-69, 57-9, 18-69 (53), 23-61, 72-62, 75-11, 74-7

Чацвёрты дзень (19 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Марк Дэвіс

Выбылі: Сцяг Шатландыі Джон Хігінс (1), Сцяг Англіі Пітэр Лайнс (55), Сцяг Ганконга Марка Фу (13), Сцяг Англіі Мартын Гоўлд (21), Сцяг Уэльса Раян Дэй (26), Сцяг Англіі Марк Кінг (24), Сцяг Англіі Шон Мёрфі (5), Сцяг Англіі Роберт Мілкінс (14)

19 верасня на шанхайскім крытым стадыёне прайшлі ўсе 8 двубояў 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс 2013. Дзеючы чэмпіён турніру[7] Джон Хігінс з Шатландыі сустракаўся з Маркам Дэвісам, чвэрцьфіналістам Шанхай Мастэрс 2010[35]. 41-гадовы англічанін, які ў верасні 2013 года ўжо выйграў чэмпіянат свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі[86] і General Cup[87], узяў верх у стартавай партыі з серыяй у 76 балаў, пасля чаго выйграў другі фрэйм на апошнім рудым шары, а пры ліку 46:43 у трэцяй партыі забіў сіні і ружовы шары, замацаваўшы сваё лідарства — 3:0. Хігінс пакінуў за сабой чацвёрты фрэйм з пераможным брэйкам у 50 ачкоў, але Марк выйграў пятую партыю з серыяй у 52 бала, дазволіўшы саперніку забіць толькі два чырвоныя шары і вярнуўшы сабе перавагу ў тры ачкі. У шостым фрэйме Джон вёў у ліку 44:29, але яго апанент перахапіў ініцыятыву і з пераможным падыходам у 26 ачкоў выйграў партыю на каляровых шарах, выйшаўшы ў чвэрцьфінал з лікам 5:1[88]. Такім чынам, 17-ы нумар рэйтынгу, які прайграў чатырохразоваму чэмпіёну свету ў першых чатырох вочных рэйтынгавых паядынках, уключаючы матч першага раўнда Шанхай Мастэрс 2011, перамог яго ў шосты раз запар, пачынаючы з чэмпіянату Вялікабрытаніі 2012 года і ўключаючы гульню першага круга чэмпіянату свету 2013, дзе Марк Дэвіс аказаўся мацней з лікам 10:6[89]. 55-ы сеяны Пітэр Лайнс гуляў супраць 24-гадовага кітайца Сяа Гадуна. 43-гадовы брытанец перамог у першым фрэйме на каляровых шарах, пасля чаго дамінаваў у другой партыі, выйграўшы яе з вышэйшай серыяй у 45 балаў. Ён ішоў наперадзе ў трэцім фрэйме з лікам 44:4, але 39-ы нумар сусветнага рэйтынгу зрабіў падыход у 37 ачкоў і скараціў адставанне, пасля чаго завязалася тактычная барацьба. Пры ліку 53:50 Лайнс, які ўпершыню патрапіў у асноўную стадыю першынства[25], зарабіў 20 штрафных балаў, пакінуўшы на стале ўсе каляровыя шары. Кітайскі ігрок, які адолеў Магуайра ў першым крузе, здолеў забіць жоўты і зялёны шары, пасля чаго здзейсніў клірэнс і выдрапаў партыю апошнім шарам. Лайнс зноў дамінаваў у чацвёртым фрэйме, вярнуўшы адрыў у два ачкі, з найвышэйшым брэйкам у 61 бал. Пры ліку 1:3 Сяа выйграў пятую партыю з серыямі ў 47 і 62, пасля чаго зраўняўся з праціўнікам, узяўшы шосты фрэйм з падыходамі ў 34 і 32 бала. Выканаўшы пераможны брэйк у 45 ачкоў у сёмай партыі, Гадун выйшаў наперад у паядынку з лікам 4:3, а пазней пакінуў за сабой і чацвёрты фрэйм запар, забіўшы руды і сіні шары ў восьмай партыі і скончыўшы матч з лікам 5:3 на сваю карысць[90]. Такім чынам, Сяа Гадун, які ніколі не выходзіў у 1/2 фіналу рэйтынгавых турніраў[91], у трэці раз у сваёй кар'еры пасля гранд-фіналаў PTC 2012 і 2013 гадоў[92] выйшаў у чвэрцьфінал спаборніцтва рэйтынгавага ўзроўню. 100-ы нумар сусветнага рэйтынгу Кайрэн Уілсан сустракаўся з пераможцам адкрытага чэмпіянату Аўстраліі 2013[60] Марка Фу з Ганконга. 35-гадовы Фу выйграў першы фрэйм з серыяй у 50, на якую яго сапернік адказаў пераможным падыходам у 65 ачкоў у другой партыі і зраўняў лік. Брытанскі снукерыст, які ўпершыню патрапіў у асноўную стадыю рэйтынгавага першынства[70], узяў верх у трэцім фрэйме, забіўшы апошні жоўты шар, пасля чаго выканаў сэнчуры-брэйк у 133 бала, зрабіўшы лік 3:1 на сваю карысць. Марка, які ў 2008 годзе дайшоў да 1/4 фіналу турніру[33], адказаў дзвюма паўсоценнымі серыямі ў дзвюх наступных партыях, 71 і 98, зраўняўшыся з сапернікам. Доўгі сёмы фрэйм з лікам 61:19 застаўся за 21-гадовым англічанінам, а пры ліку 0:31 у восьмай партыі Уілсан аформіў серыю ў 59 балаў і пазней давёў фрэйм да перамогі на каляровых шарах, выйграўшы матч з лікам 5:3 і працягнуўшы сваё шэсце на Шанхай Мастэрс 2013[93]. Апошнім двубоем, які скончыўся падчас першай сесіі чацвёртага гульнявога дня стала сустрэча англічан Мартына Гоўлда, які займаў 22-е месца ў рэйтынгу, і 25-га сеянага Майкла Холта. 35-гадовы Холт перамог у стартавай партыі, забіўшы ўсе каляровыя шары да ружовага, пасля чаго яго апанент зраўняў лік з найвышэйшым брэйкам у 45 ачкоў у наступным фрэйме. Майкл выйграў трэцюю партыю на апошнім сінім шары і ўзяў чацвёрты фрэйм з серыяй у 41 бал, зрабіўшы лік 3:1 на сваю карысць. Пасля гэтага Гоўлд, які два разы выходзіў у 1/8 фіналу Шанхай Мастэрс[46], але ніколі не праходзіў далей, прадэманстраваў выдатную сярыйнасць, узяўшы тры партыі запар з брэйкамі ў 55, 109 і 127 ачкоў (відэа) і выйшаўшы наперад з лікам 4:3, у той час як яго сапернік здолеў набраць толькі 31 бал у трох фрэймах. Майкл Холт з Нотынгема здзейсніў падыход у 49 ачкоў пры ліку 4:16 у наступнай партыі, пасля чаго давёў яе да перамогі на каляровых і перавёў гульню ў вырашальны фрэйм. Ён атрымаў магчымасць на серыю ў дзявятай партыі, але спыніўся на 22 балах, пасля чаго 32-гадовы Мартын Гоўлд зрабіў падыход у 39 ачкоў. Пазней Холт выйшаў наперад з лікам 56:39, дамінаваўшы ў фрэйме, а яго праціўнік скараціў адставанне, зарабіўшы 13 штрафных балаў у пазіцыйнай гульне за апошні жоўты шар. 26-ы нумар сусветнага рэйтынгу, які даходзіў на гэтым турніры да 1/8 фіналу ў 2011 годзе[62], здолеў забіць жоўты, зрабіўшы лік 63:53, але не сумеў працягнуць атаку, што дазволіла Гоўлду забіць зялёны і руды шары, пасля чаго ён зрабіў спробу забіць дальні сіні, які вывеў бы яго наперад, і, памыліўшыся, аддаў свайму апаненту шанец забіць сіні і ружовы шары, якім ён скарыстаўся і здабыў перамогу ў паядынку[відэа 12][94]. Такім чынам, Майкл Холт, які ніводнага разу ў сваёй кар'еры не даходзіў да паўфіналаў на рэйтынгавых спаборніцтвах[95], у шосты раз выйшаў у 1/4 фіналу турніру рэйтынгавага ўзроўню на Кайрэна Уілсана[96][97].

Марк Сэлбі

У другой сесіі валіец Раян Дэй сустракаўся з 9-м нумарам сусветнага рэйтынгу Бары Хокінсам. 34-гадовы Хокінс, які даходзіў да 1/8 фіналу на Шанхай Мастэрс у 2008 годзе[51], зрабіў серыю ў 91 бал у стартавай партыі, пасля чаго падвоіў лік з брэйкамі ў 59 і 34 ачкі ў другім фрэйме. Англічанін здзейсніў падыход у 41 бал у трэцяй партыі, пасля чаго давёў яе да перамогі, забіўшы ружовы і чорны шары, а ў чацвёртым фрэйме аформіў брэйк у 93 ачкі, усталяваўшы лік 4:0 на сваю карысць. Фіналіст розыгрышу 2007 года скараціў адставанне, выйграўшы пятую партыю з пераможнай серыяй у 63 бала, а ў пачатку шостага фрэйма набраў 48 ачкоў, пасля чаго давёў яго да перамогі з падыходам у 31 бал, зрабіўшы лік 2:4. Хокінс зрабіў падыходы ў 20, 21 і 22 ачкі ў сёмай партыі, пасля чаго Раян не здолеў адыграцца і саступіў праціўніку з лікам 2:5, прапусціўшы яго ў чвэрцьфінал[98]. 24-ы сеяны Марк Кінг гуляў супраць аўстралійца Ніла Робертсана, які займаў 1-ы радок у афіцыйным рэйтынгу. У першай партыі брытанец, які дайшоў да 1/2 фіналу турніру ў 2011 годзе[6], ішоў наперадзе з лікам 53:21 пры пяці каляровых шарах на стале (25 балаў). Ніл забіў зялёны шар, пасля чаго атрымаў чатыры штрафныя балы, дзякуючы снукеру на рудым шары, і забіў руды, зрабіўшы лік 32:53 пры васемнаццаці ачках на стале. Аўстраліец цудоўна адыгрываўся і зарабіў яшчэ 10 штрафных ачкоў, пасля чаго зачысціў тры апошнія шары і выйграў фрэйм. 39-гадовы Кінг выканаў серыю ў 59 ачкоў у пачатку другой партыі, але Робертсан, які, як і яго сапернік, даходзіў да паўфінальнай стадыі Шанхай Мастэрс толькі ў 2011 годзе[15], аформіў выдатны клірэнс у 65 балаў і падвоіў лік у паядынку. Пераможная серыя ў 84 ачкі дазволіла Марку скараціць адставанне да аднаго фрэйма, а, забіўшы ружовы і чорны шары ў чацвёртай партыі, ён выйграў яе з лікам 65:51, і лік у двубоі стаў 2:2. 31-гадовы аўстралійскі снукерыст зрабіў брэйк у 82 ачкі ў пятым фрэйме і зноў выйшаў наперад, але Кінг пакінуў за сабой шостую партыю з падыходамі ў 43 і 37 балаў. Ніл Робертсан дамінаваў у дзвюх наступных партыях, выйграўшы іх з вышэйшай серыяй у 35 ачкоў і давёўшы матч да перамогі з лікам 5:3[відэа 13][99]. 4-ы нумар сусветнага рэйтынгу Шон Мёрфі сустракаўся з кітайцам Дзінам Цзюньхуэем. 11-ы сеяны пачаў атаку ў стартавай партыі, але спыніўся на 42 ачках, пасля чаго Шон, які два разы даходзіў да 1/2 фіналу Шанхай Мастэрс[17], аформіў серыю ў 86 балаў і адкрыў лік у матчы. З брэйкамі ў 74 і 67 ачкоў чвэрцьфіналіст розыгрышу 2009 года[34] Дзін зраўняўся з сапернікам і выйшаў наперад з лікам 2:1, пасля чаго 31-гадовы Мёрфі зраўняў лік з пераможнай серыяй у 62 ачкі ў чацвёртым фрэйме. 26-гадовы кітайскі снукерыст зрабіў лік 3:2, дзякуючы яшчэ адной паўсоценнай серыі, 84 бала, а ў шостай партыі брытанец аформіў першую сотню ў матчы — 102 (відэа). У сёмым фрэйме паміж ігракамі, якія дэманстравалі выдатную сярыйную гульню ў паядынку, зацягнулася тактычная барацьба, вынікам якой стала перамога Цзюньхуэя, які забіў апошнія сіні, ружовы і чорны шары і зрабіў лік 4:3 на сваю карысць. Шон выканаў свой чацвёрты паўсоценны брэйк, 84 ачкі, і перавёў высвятленне пераможцы ў дзявятую партыю. Дзін, які толькі адзін раз, у 2005 годзе, выйграў рэйтынгавы турнір у Кітаі[100], зрабіў падыход у 40 балаў у пачатку вырашальнай партыі, пасля чаго давёў лік да 61:0 і, недазволіўшы праціўніку адыграцца, здабыў перамогу ў паядынку з лікам 5:4 і ў другі раз выйшаў у чвэрцьфінал спаборніцтва[19] на лідара рэйтынгу Ніла Робертсана[101][відэа 14].

Марк Сэлбі, які пачаў сезон на першым месцы ў сусветным рэйтынгу снукерыстаў-прафесіяналаў[102], а перад турнірам займаў другі радок[103], сустракаўся з 14-м нумарам пасеву Робертам Мілкінсам. Роберт, які ў другі раз выйшаў у 1/8 фіналу турніру пасля розыгрышу 2011 года[83], зрабіў серыю ў 46 балаў у стартавым фрэйме, пасля чаго давёў яго да перамогі. Пераможца Шанхай Мастэрс 2011 адказаў брэйкам у 80 ачкоў у другім фрэйме, пасля чаго набраў 52 балы ў трэцяй партыі, але 37-гадовы Мілкінс аформіў пераможную серыю ў 66 ачкоў і зрабіў лік 2:1 на сваю карысць. Сэлбі здзейсніў соценную серыю, 107 балаў, у чацвёртым фрэйме, зраўняўшы лік, але Роберт Мілкінс выйграў пятую партыю з брэйкам у 71 ачко, пасля чаго дамінаваў у шостым фрэйме, і лік у матчы стаў 4:2 на карысць снукерыста з Глостэра, які дасягнуў двух рэйтынгавых паўфіналаў на першых турнірах сезона[54][60]. У сёмай партыі 30-гадовы Марк зрабіў серыю ў 48 балаў, пасля чаго здабыў перамогу на каляровых шарах, нягледзячы на 32 штрафных ачкі, якія зарабіў Мілкінс. Роберт набраў 41 бал у пачатку восьмага фрэйма, але, дзякуючы цудоўнай абарончай гульне, Марк Сэлбі зарабіў 20 штрафных пунктаў і выйграў партыю з лікам 71:41, зрабіўшы лік у паядынку 4:4. 3-ці сеяны турніру пачаў вырашальную партыю з падыходу ў 25 балаў, але пасля гэтага даў магчымасць апаненту выканаць серыю ў 54 ачкі. Пры ліку 33:56 і пяці каляровых шарах на стале Сэлбі атрымаў магчымасць забіць зялёны шар і зачысціў стол, выйграўшы партыю з лікам 58:56 і двубой з лікам 5:4[104][105][106][107][5].

1/8 фіналу
Джон Хігінс (1)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
1-5 Марк Дэвіс (15)
Сцяг Англіі Англія
0-76 (76), 35-62, 43-57, 77-11 (50), 2-79 (52), 44-71
Пітэр Лайнс (55)
Сцяг Англіі Англія
3-5 Сяа Гадун (35)
Сцяг Кітая Кітай
70-44, 73-0, 73-77, 71-0 (61), 8-109 (62), 16-74, 5-71, 53-82
Кайрэн Уілсан (97)
Сцяг Англіі Англія
5-3 Марка Фу (13)
Сцяг Ганконга Ганконг
0-71 (50), 102-5 (65), 68-33, 133-0 (133), 12-97 (71), 12-98 (98), 61-19, 77-39 (59)
Мартын Гоўлд (21)
Сцяг Англіі Англія
4-5 Майкл Холт (25)
Сцяг Англіі Англія
39-49, 58-20, 41-54, 16-65, 64-6 (55), 109-25 (109), 127-0 (127), 29-73, 60-74
Раян Дэй (26)
Сцяг Уэльса Уэльс
2-5 Бары Хокінс (7)
Сцяг Англіі Англія
17-92 (91), 0-93 (59), 49-58, 14-103 (93), 69-25 (63), 84-36, 29-71
Марк Кінг (24)
Сцяг Англіі Англія
3-5 Ніл Робертсан (2)
Сцяг Аўстраліі Аўстралія
53-60, 59-65 (59 Кінг, 65), 92-4 (84), 65-51, 6-82 (82), 93-23, 0-70, 8-93
Шон Мёрфі (5)
Сцяг Англіі Англія
4-5 Дзін Цзюньхуэй (11)
Сцяг Кітая Кітай
86-42 (86), 30-79 (74), 34-70 (67), 71-15 (62), 0-84 (84), 102-22 (102), 34-74, 94-1 (84), 30-83
Марк Сэлбі (3)
Сцяг Англіі Англія
5-4 Роберт Мілкінс (14)
Сцяг Англіі Англія
6-86, 80-0, 52-66 (52 Сэлбі, 66), 107-0 (107), 1-102 (71), 11-61, 77-63, 71-41, 58-56 (54 Мілкінс)

Пяты дзень (20 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Майкл Холт

Выбылі: Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан (97), Сцяг Англіі Марк Дэвіс (15), Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан (2), Сцяг Англіі Марк Сэлбі (3)

20 верасня падчас дзвюх гульнявых сесій на двух сталах шанхайскай гранд-сцэны былі згуляныя чвэрцьфінальныя паядынкі Шанхай Мастэрс 2013. Кайрэн Уілсан, які ўпершыню патрапіў у асноўную стадыю рэйтынгавага турніру[70], сустракаўся з 25-нумарам пасеву Майклам Холтам. Да гэтага снукерысты толькі аднойчы гулялі паміж сабой на прафесійным спаборніцтве: у 1/16 фіналу сёмага этапу PTC 2011/2012 Уілсан, якому тады было 19 гадоў, перайграў Холта з лікам 4:1[108]. Майкл дамінаваў у першай партыі, выйграўшы яе з пераможный серыяй у 44 ачкі, пасля чаго выканаў паўсоценны брэйк, 85, і падвоіў лік у матчы. Яго сапернік пакінуў за сабой трэці фрэйм з падыходамі ў 44 і 25 балаў, але Холт вярнуў сабе адрыў у дзве партыі, узяўшы наступны фрэйм з серыяй у 64 ачкі. 35-гадовы брытанскі снукерыст, які выйграў два турніры міні-рэйтынгавай серыі PTC, але ніколі не праходзіў далей 1/4 фіналу на спаборніцтвах рэйтынгавага ўзроўню[95], пачаў пятую партыю з брэйка ў 44 бала, пасля чаго давёў яе да перамогі і дамінаваў у пазіцыйнай гульне ў шостым фрэйме, скончыўшы яго серыяй у 80 ачкоў[відэа 15][109]. Такім чынам, Майкл Холт, які стаў прафесіяналам у 1996 годзе, у першы раз у сваёй кар'еры выйшаў у 1/2 фіналу рэйтынгавага першынства[110], стаўшы першым паўфіналістам Шанхай Мастэрс 2013. За суседнім сталом 15-ы сеяны Марк Дэвіс гуляў супраць кітайца Сяа Гадуна, які выйшаў у свой трэці рэйтынгавы чвэрцьфінал[92], выйграўшы тры кваліфікацыйныя паядынкі, матч уайлдкард раўнда, а таксама два двубоя ў асноўнай сетцы. Да гэтага ігракі перасякаліся толькі ў кваліфікацыі да адкрытага чэмпіянату Кітая 2010 года, дзе Марк атрымаў перамогу з лікам 5:3[111]. 41-гадовы брытанец узяў стартавы фрэйм з серыяй у 63 ачкі, пасля чаго яго праціўнік зраўняў лік з пераможным брэйкам у 50 балаў у другой партыі. Дэвіс дамінаваў у дзвюх наступных партыях, выйграўшы іх з серыямі ў 71 і 87 балаў, і зрабіў лік 3:1 на сваю карысць, але брэйк у 67 ачкоў дапамог Сяа скараціць адставанне да аднаго ачка. Англічанін пачаў шосты фрэйм з падыхода ў 37 ачкоў, пасля чаго 24-гадовы кітаец сумеў выйсці наперад у партыі з лікам 48:37, але Марк давёў яе да перамогі на каляровых шарах, выйшаўшы наперад з лікам 4:2. Гадун узяў верх у сёмым фрэйме з брэйкам у 61 бал, пасля чаго дамінаваў у восьмай партыі, выйграўшы яе з лікам 56:12, і перавёў паядынак у вырашальны фрэйм. Азіятскі снукерыст пачаў дзявяты фрэйм з падыходу ў 61 ачко і пазней давёў трэцюю запар партыю да перамогі і выйшаў у свой першы, як і ў яго будучага апанента Майкла Холта, рэйтынгавы паўфінал[112][113], стаўшы другім удзельнікам 1/2 фіналу Шанхай Мастэрс[відэа 16][114].

Бары Хокінс

У другой сесіі гульнявога дня 11-ы сеяны Дзін Цзюньхуэй сустракаўся з лідарам сусветнага рэйтынгу[103] Нілам Робертсанам. Ігракі трынаццаць разоў перасякаліся на прафесійных першынствах, і ў сямі выпадках перамога даставалася Нілу, а ў шасці — яго праціўніку. З чатырох вочных двубояў на рэйтынгавым узроўні снукерысты атрымалі па дзве перамогі: у чвэрцьфінале чэмпіянату Вялікабрытаніі 2005 18-гадовы Цзюньхуэй перамог апанента з лікам 9:5, пасля чаго чэмпіён свету 2010 года перайграваў кітайца ў фінале Гран-пры 2009 (9:4) і ў 1/4 фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2011 (6:2), але апошняя рэйтынгавыя сустрэча ігракоў, якая адбылася ў фінале заключнага турніру серыі PTC 2012/2013, засталася за Дзінам (4:3)[115]. 26-гадовы кітаец выйграў першы фрэйм з серыямі ў 58 і 62 бала, пасля чаго аўстраліец, які выйграў два апошнія рэйтынгавыя спаборніцтвы ў Кітаі[53][54], адказаў брэйкам у 70 балаў у другой партыі, зраўняўшы лік. Прайграючы з лікам 5:37 у трэцім фрэйме Дзін перахапіў ініцыятыву і пакінуў яго за сабой з лепшым падыходам у 28 балаў, а ў чацвёртай партыі 31-гадовы Робертсан выканаў сэнчуры, 104 (відэа), і да перапынку зрабіў лік 2:2. Ніл пачаў пяты фрэйм з атакі, але спыніўся на 36 балах, пасля чаго азіят паказаў выдатную тактычную гульню і, зарабіўшы 19 штрафных ачкоў, скончыў партыю перамогай на каляровых шарах. Пры ліку 3:2 Цзюньхуэй дамінаваў у двух наступных фрэймах і з серыямі ў 75 і 109 ачкоў (відэа) скончыў паядынак перамогай з лікам 5:2, упершыню выйшаўшы ў паўфінал Шанхай Мастэрс[відэа 17][116][19]. У гэты час пераможца розыгрышу 2011 года[6] Марк Сэлбі сустракаўся з 34-гадовым Бары Хокінсам. Да гэтага Марк і Бары адзінаццаць разоў гулялі паміж сабой на прафесійных снукерных чэмпіянатах, і Хокінс пакінуў за сабой шэсць матчаў. З сямі паядынкаў, якія ігракі правялі на рэйтынгавым узроўні, Бары Хокінс перамог у пяці: у 1/16 фіналу трафея Паўночнай Ірландыі 2007 (5:4), у 1/32 фіналу World Open 2010 (3:2), у 1/16 фіналу чэмпіянату свету 2012 (10:3), у чвэрцьфінале German Masters 2013 (5:1) і зноў у іх апошнім двубоі на чэмпіянаце свету ў 2013 годзе (13:10). Марк, у сваю чаргу, быў мацней за праціўніка ў 1/16 фіналу Усі Класік 2012 (5:2) і ў 1/8 фіналу World Open 2013 (5:1)[117]. Хокінс з графства Кент зрабіў падыход у 48 балаў у першай партыі, пасля чаго забіў апошнія руды, сіні і ружовы, скончыўшы фрэйм на сваю карысць. 30-гадовы Сэлбі прадэманстраваў выдатную сярыйнасць у наступных партыях, аформіўшы брэйкі ў 101, 83 і 74 бала ў другім, трэцім і чацвёртым фрэймах адпаведна, дазволіўшы праціўніку набраць у іх толькі 30 ачкоў. З падыходамі ў 32 і 33 бала Бары выйграў пятую партыю, але снукерыст з Лестэра здзейсніў чарговую серыю за 50 балаў, 68, і зрабіў лік 4:2 на сваю карысць. Пасля гэтага Бары дамінаваў у сёмым фрэйме, узяўшы яго з брэйкамі ў 38 і 40 балаў, а ў восьмай партыі аформіў найвышэйшую серыю на турніры, 140 ачкоў (відэа), зраўняўшы лік у паядынку — 4:4. Перамогшы ў дзвюх істотных партыях запар, Хокінс працягваў кантраляваць гульню і выйграў вырашальны фрэйм з падыходамі ў 25, 25 і 24 ачкі, упершыню выйшаўшы ў стадыю 1/2 фіналу Шанхай Мастэрс[відэа 18][118][51], як і ўсе астатнія паўфіналісты[119][120][5].

20 верасня
Кайрэн Уілсан (97)
Сцяг Англіі Англія
1-5 Майкл Холт (25)
Сцяг Англіі Англія
21-72, 0-85 (85), 69-16, 0-79 (64), 27-88, 0-122 (80)
20 верасня
Марк Дэвіс (15)
Сцяг Англіі Англія
4-5 Сяа Гадун (35)
Сцяг Кітая Кітай
63-11 (63), 22-88 (50), 77-1 (71), 87-0 (87), 0-92 (67), 64-48, 23-65 (61), 12-56, 8-69 (61)
20 верасня
Дзін Цзюньхуэй (11)
Сцяг Кітая Кітай
5-2 Ніл Робертсан (2)
Сцяг Аўстраліі Аўстралія
134-0 (58, 62), 0-70 (70), 68-37, 22-104 (104), 80-45, 75-0 (75), 113-11 (109)
Соценныя серыі: Дзін: 109; Робертсан: 104
20 верасня
Марк Сэлбі (3)
Сцяг Англіі Англія
4-5 Бары Хокінс (7)
Сцяг Англіі Англія
34-83, 113-9 (101), 91-21 (83), 118-0 (74), 18-73, 75-42 (68), 12-78, 0-140 (140), 25-79
Соценныя серыі: Сэлбі: 101; Хокінс: 140

Шосты дзень (21 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Сяа Гадун

Выбылі: Сцяг Англіі Майкл Холт (25), Сцяг Англіі Бары Хокінс (7)

21 верасня на турніры Шанхай Мастэрс 2013 праходзілі паўфінальныя двубоі, якія гуляліся да шасці перамог у фрэймах[11]. У дзённай сесіі да стала выйшлі 39-ы нумар рэйтынгу Сяа Гадун з Кітая і 25-ы сеяны Майкл Холт. Абодва гульцы ўпершыню патрапілі ў стадыю 1/2 фіналу рэйтынгавага першынства[113][110], а пераможца матча ўпершыню ў кар'еры трапляў у фінал спаборніцтва рэйтынгавага ўзроўню. Да гэтага снукерысты два разы перасякаліся паміж сабой, абодва разы ў рамках рэйтынгавых турніраў, і атрымалі па адной перамозе. У ўайлдкард раўндзе адкрытага чэмпіянату Кітая 2009 20-гадовы кітаец перамог Майкла з лікам 5:3, а ў кваліфікацыі да адкрытага чэмпіянату Уэльса 2011 года Холт быў мацнейшы за саперніка з лікам 4:2[129]. Пры ліку 37:41 у стартавай партыі 24-гадовы Гадун зрабіў пераможны падыход у 30 балаў, адкрыўшы лік у матчы, а брытанец забіў апошнія ружовы і чорны шары пры ліку 36:43 у другім фрэйме і зраўняў лік. З брэйкамі ў 64 і 96 ачкоў у дзвюх наступных партыях Сяа Гадун, настаўнікам якога быў чэмпіён свету 1979 года Тэры Грыфітс, выйшаў наперад з лікам 3:1, а ў пятым фрэйме 35-гадовы Холт аформіў першую сотню ў матчы, 113 балаў (відэа), пасля чаго выканаў серыю ў 65 ачкоў у шостай партыі, зноў зраўняўшы лік — 3:3. У сёмым фрэйме Гадун аформіў сэнчуры ў 111 балаў (відэа), а ў восьмым, дзякуючы брэйку ў 40 ачкоў, зрабіў лік 64:34 пры чатырох каляровых шарах на стале, пасля чаго Майкл Холт рабіў спробы адыграцца, ставячы снукеры, але не здолеў набраць неабходную колькасць балаў, і лік стаў 5:3 на карысць азіята. Выдатны брэйк у 127 пунктаў у дзявятым фрэйме, які стаў другім сэнчуры кітайца ў паядынку і трэцім у асноўнай стадыі турніру, прынёс Сяа перамогу з лікам 6:3 і першы рэйтынгавы фінал у яго прафесійнай кар'еры[відэа 19][130][131][132][5].

У вячэрняй сесіі шостага гульнявога дня 7-ы нумар пасеву Бары Хокінс гуляў супраць лепшага кітайскага снукерыста Дзіна Цзюньхуэя. Снукерысты дзесяць разоў гулялі адзін з адным на прафесійных спаборніцтвах, і лік па асабістых сустрэчах быў 6:4 на карысць Бары. З пяці рэйтынгавых матчаў, у якіх сустракаліся ігракі, Хокінс атрымаў чатыры перамогі. Адзіны раз, калі Дзін перайграў брытанскага снукерыста, адбыўся падчас іх першага паядынку, калі на турніры Players Championship 2004 17-гадовы кітайскі снукерыст перайграў апанента з лікам 5:2, зрабіўшы брэйк у 137 балаў. Пасля гэтага Бары Хокінс перамагаў азіята ў кваліфікацыі да чэмпіянату свету 2006 года (10:6), у 1/16 фіналу адкрытага чэмпіянату Кітая 2007 (5:3), у 1/16 фіналу адкрытага чэмпіянату Кітая 2013 (5:3) і ў чвэрцьфінале чэмпіянату свету 2013 года (13:7), які стаў апошнім двубоем паміж Дзінам і Хокінсам[133]. Кітаец выйграў стартавы фрэйм, забіўшы апошнія жоўты, зялёны і руды шары, а таксама зарабіўшы 5 штрафных ачкоў на сінім. Пасля гэтага ён дамінаваў у другой партыі з вышэйшым брэйкам у 41 бал, але 34-гадовы Бары пакінуў за сабой трэці фрэйм з пераможнай серыяй у 44 ачкі, скараціўшы адставанне да адной партыі. Цзюньхуэй узяў чацвёрты фрэйм з падыходамі ў 49 і 36 балаў, а таксама зачысціў усе каляровыя шары пасля брэйка ў 53 ачкі ў пятай партыі, зрабіўшы лік 4:1 на сваю карысць. 9-ы нумар рэйтынгу выканаў серыю ў 90 балаў у шостым фрэйме, на што яго праціўнік адказаў пераможным брэйкам у 68 ачкоў у сёмай партыі, аднавіўшы адрыў у тры фрэймы. Пры ліку 37:27 у восьмай партыі Дзін здзейсніў падыход у 21 бал, а пазней забіў апошнія руды і сіні, давёўшы фрэйм да перамогі. Такім чынам, ён перамог у матчы з лікам 6:2[відэа 20][134] і выйшаў у фінал Шанхай Мастэрс 2013 на свайго суайчынніка Сяа Гадуна, і ўпершыню ў гісторыі снукера ў вырашальным матчы рэйтынгавага першынства сустрэліся два кітайскія снукерысты[135][136][5].

21 верасня
Сяа Гадун (35)
Сцяг Кітая Кітай
6-3 Майкл Холт (25)
Сцяг Англіі Англія
67-41, 43-49, 78-1 (64), 96-29 (96), 0-113 (113), 22-77 (65), 111-0 (111), 64-53, 140-0 (127)
Соценныя серыі: Сяа: 111, 127; Холт: 113
21 верасня
Бары Хокінс (7)
Сцяг Англіі Англія
2-6 Дзін Цзюньхуэй (11)
Сцяг Кітая Кітай
54-80, 11-61, 65-4, 27-85, 32-88 (53), 126-0 (90), 0-76 (68), 35-67

Сёмы дзень (22 верасня)

[правіць | правіць зыходнік]
Пераможца турніру Дзін Цзюньхуэй

Выбылі: Сцяг Кітая Сяа Гадун (35)

«Перад фіналам я ведаў, што мне трэба атрымаць лідарства ў пачатку матча і добра гуляць у абароне, каб прымусіць праціўніка даваць мне шанцы. Я ўсталяваў адрыў у тры фрэймы пасля дзённай сесіі, бо адыгрышы Сяа былі не такія добрыя, як маі. Але ён сумеў гуляць расслаблена і ўзяць увечары стартавы фрэйм і яшчэ некалькі фрэймаў, пасля таго, як я выйграў дзявятае ачко. Я вельмі рады, што мне ўдалося выйграць дзясяты фрэйм з салідным брэйкам».

«Лян Вэньбо таксама быў у фінале гэтага турніру, і я спадзяюся, што для гульцоў з Кітая будзе больш шанцаў. Маладое пакаленне хутка расце, і хутка прыйдзе іх час».


22 верасня на шанхайскай гранд-сцэне адбыўся першы фінал рэйтынгавага турніру ў гісторыі снукера, у якім удзельнічалі два кітайскія снукерысты: 35-ы сеяны Сяа Гадун, які ўпершыню патрапіў у рэйтынгавы фінал[131], і Дзін Цзюньхуэй, які да гэтага выйграў шэсць тытулаў рэйтынгавага ўзроўню[138]. 3 красавіка 2005 года Дзін, якому толькі 1 красавіка споўнілася 18 гадоў, выйграў свой першы рэйтынгавы турнір, адкрыты чэмпіянат Кітая[139], адзіны рэйтынгавы тытул Цзюньхуэя, здабыты ў роднай краіне. Гэтая перамога стала штуршком для развіцця папулярнасці снукера ў Кітаі, у выніку якога шматлікія кітайскія гульцы атрымалі месцы ў мэйн-туры, уключаючы Сяа Гадуна. 24-гадовы ігрок стаў прафесіяналам у 2007 годзе, але вылецеў з мэйн-тура паводле вынікаў сезона[140], вярнуўшыся туды ў 2009 годзе. У 2012 годзе патрапіў у топ-48 сусветнага рэйтынгу і з таго часу не пакідаў яго, з'яўляючыся адным з самых таленавітых снукерыстаў свайго пакалення. Ігракі правялі паміж сабой два матчы і выйгралі па аднаму з іх. Гадун перамог апанента ў іх першым і адзіным рэйтынгавым паядынку ў 1/16 фіналу адкрытага чэмпіянату Кітая 2009 (5:3), а Дзін перайграў яго ў паўфінале другога этапу PTC 2011/2012 (4:3)[141].

26-гадовы снукерыст пакінуў за сабой першую партыю з дзвюма серыямі ў 42 ачкі, пасля чаго падвоіў лік, зрабіўшы брэйк у 83 бала ў другім фрэйме. Сяа зраўняўся з сапернікам, выканаўшы серыі ў 62 і 67 ачкоў у трэцяй і чацвёртай партыях. Дзін Цзюньхуэй выйграў пяты фрэйм з брэйкам у 66 балаў, пасля чаго пачаў наступную партыю з падыходу ў 46 ачкоў, але яго праціўнік адказаў серыяй у 53 бала і пазней давёў фрэйм да перамогі, забіўшы ўсе каляровыя шары і зрабіўшы лік у матчы 3:3. У сёмай партыі Дзін аформіў першы соценны брэйк, 126 ачкоў (відэа), які стаў яго чацвёртай сотняй на Шанхай Мастэрс 2013, пасля чаго адарваўся ад саперніка на два фрэймы з серыямі ў 58 і 34 ачкі ў восьмай партыі. У дзявятым фрэйме зацягнулася тактычная барацьба, пераможцам якой стаў 11-ы нумар пасеву, які выйграў партыю на каляровых шарах з лікам 57:38 і скончыў сесію з лікам 6:3 на сваю карысць.

Сяа Гадун пачаў другую палову матча з серыі ў 78 балаў і пакінуў за сабой дзясяты фрэйм. Яго апанент выйграў тры наступныя партыі з брэйкамі ў 58, 78 і 81 ачко і зрабіў лік 9:4 на сваю карысць. Гадун дамінаваў у чатырнаццатым фрэйме з брэйкамі ў 46 і 40 балаў, а таксама ўзяў пятнаццатую партыю з серыямі ў 40 і 45 ачкоў, скараціўшы адставанне да трох фрэймаў. Ён пачаў шаснаццатую партыю з падыходу ў 45 балаў, але пры ліку 7:45 Дзін Цзюньхуэй з Усі атрымаў магчымасць павесці атаку і, набраўшы 71 бал, выйграў дзясятае ачко і перамог у матчы з лікам 10:6[відэа 21][142]. Такім чынам, 26-гадовы азіят выйграў сёмы рэйтынгавы тытул у кар'еры і другі за паўгода пасля гранд-фіналу PTC 2013[138]. За перамогу ён атрымаў прыз у £80,000, а таксама падняўся ў сусветным рэйтынгу на пяць пунктаў (з дванаццатага на сёмае месца)[103][143][137][144][145][5].

Фінал
Сяа Гадун (35)
Сцяг Кітая Кітай
6-10 Дзін Цзюньхуэй (11)
Сцяг Кітая Кітай
Статыстыка ігракоў і асабістыя сустрэчы падаюцца ніжэй↓
Дзённая сесія: 37-85, 13-103 (83), 74-0 (62), 88-31 (67), 29-67 (66), 77-47 (52), 0-127 (126), 26-101 (58), 38-57
Вячэрняя сесія: 78-0 (78), 12-65 (58), 8-78 (78), 0-81 (81), 86-9, 85-0, 45-78 (71)
Соценныя серыі: Дзін: 126
  1. У табліцы прадстаўленыя вынікі па кожным з фрэймаў. У дужках пазначаны серыі, якія перавысілі 50 ачкоў, а таксама аўтар гэтай серыі пры неадназначнасці.
  2. а б в г д е Статыстыка падаецца з улікам вынікаў бягучага турніру.

Уайлдкард раўнд

[правіць | правіць зыходнік]

Восем кітайскіх аматараў атрымалі ўалдкард ад арганізатараў турніру: Юань Сыдзюнь, Чжоу Юэлун, Чжаа Сіньтун, Лінь Шуай, Лу Нін, Фан Сюнмань, Чжу Інхуэй і Ван Юйчэнь. Яны гулялі ў папярэднім раўндзе за права выступаць у першым крузе асноўнага турніру супраць васьмярых выпадковых гульцоў, якія прайшлі кваліфікацыйны раўнд: Сяа Гадуна, Цаа Юйпэна, Мартына Гоўлда, Эндру Хігінсана, Раяна Дэя, Дэвіда Гілберта, Марка Кінга і Джо Пэры[146][5][147][148].

Першы гулец Лік Другі гулец
Сцяг Кітая Сяа Гадун (35) 5-0 Сцяг Кітая Юань Сыдзюнь
Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 5-4 Сцяг Кітая Чжоу Юэлун
Сцяг Англіі Мартын Гоўлд (21) 5–4 Сцяг Кітая Чжаа Сіньтун
Сцяг Англіі Эндру Хігінсан (22) 4-5 Сцяг Кітая Лінь Шуай
Сцяг Уэльса Раян Дэй (26) 5–1 Сцяг Кітая Лу Нін
Сцяг Англіі Дэвід Гілберт (39) 5–4 Сцяг Кітая Фан Сюнмань
Сцяг Англіі Марк Кінг (24) 5–1 Сцяг Кітая Чжу Інхуэй
Сцяг Англіі Джо Пэры (19) 3-5 Сцяг Кітая Ван Юйчэнь

Асноўная сетка

[правіць | правіць зыходнік]

[5][147][148]

  Першы раўнд
да 5 перамог
Другі раўнд
да 5 перамог
Чвэрцьфіналы
да 5 перамог
Паўфіналы
да 6 перамог
Фінал
да 10 перамог
                                               
1  Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 5  
61  Сцяг Англіі Майк Дан 1  
  1  Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 1  
  15  Сцяг Англіі Марк Дэвіс 5  
15  Сцяг Англіі Марк Дэвіс 5
18  Сцяг Англіі Алістэр Картэр 2  
  15  Сцяг Англіі Марк Дэвіс 4  
  35  Сцяг Кітая Сяа Гадун 5  
12  Сцяг Уэльса Мэцью Стывенс 4  
55  Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 5  
  55  Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 3
  35  Сцяг Кітая Сяа Гадун 5  
6  Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 2
35  Сцяг Кітая Сяа Гадун 5  
  35  Сцяг Кітая Сяа Гадун 6  
  25  Сцяг Англіі Майкл Холт 3  
8  Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 1  
97  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 5  
  97  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 5
  13  Сцяг Ганконга Марка Фу 3  
13  Сцяг Ганконга Марка Фу 5
58  Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 0  
  97  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 1
  25  Сцяг Англіі Майкл Холт 5  
9  Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 3  
21  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 5  
  21  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 4
  25  Сцяг Англіі Майкл Холт 5  
4  Сцяг Англіі Джад Трамп 1
25  Сцяг Англіі Майкл Холт 5  
35  Сцяг Кітая Сяа Гадун 6
11  Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 10
3  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 5  
УК  Сцяг Кітая Лінь Шуай 2  
  3  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 5  
  14  Сцяг Англіі Роберт Мілкінс 4  
14  Сцяг Англіі Роберт Мілкінс 5
46  Сцяг Англіі Марк Джойс 4  
  3  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 4  
  7  Сцяг Англіі Бары Хокінс 5  
10  Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 1  
26  Сцяг Уэльса Раян Дэй 5  
  26  Сцяг Уэльса Раян Дэй 2
  7  Сцяг Англіі Бары Хокінс 5  
7  Сцяг Англіі Бары Хокінс 5
85  Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 0  
  7  Сцяг Англіі Бары Хокінс 2
  11  Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 6  
5  Сцяг Англіі Шон Мёрфі 5  
45  Сцяг Кітая Юй Дэлу 4  
  5  Сцяг Англіі Шон Мёрфі 4
  11  Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 5  
11  Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 5
39  Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 2  
  11  Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 5
  2  Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 2  
16  Сцяг Шатландыі Грэм Дот 3  
24  Сцяг Англіі Марк Кінг 5  
  24  Сцяг Англіі Марк Кінг 3
  2  Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 5  
2  Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 5
УК  Сцяг Кітая Ван Юйчэнь 1  

Для абодвух фіналістаў, Сяа Гадуна і Дзіна Цзюньхуэя, фінал Шанхай Мастэрс стаў першым рэйтынгавым фіналам у сезоне 2013/2014[149][150]. Аднак, і Сяа і Дзін паказалі добрыя вынікі на азіяцкіх гульнях у крытых памяшканнях у ліпені 2013 года. Сяа Гадун выйграў залаты медаль у снукеры з шасцю чырвонымі шарамі[151], а Дзін Цзюньхуэй, які выйграў заключны турнір Players Tour Championship у сакавіку 2013 года[152], здабыў срэбны медаль у класічным снукеры, саступіўшы ў фінальным матчы свайму суайчынніку Цаа Юйпэну з лікам 2:4[153], а таксама залаты медаль у складзе зборнай Кітая разам з Лянам Вэньбо і Цяням Пэнфэем[154].

Фінал Шанхай Мастэрс 2013 стаў першым выпадкам у гісторыі снукеру, калі ў вырашальным паядынку рэйтынгавага турніру гулялі два кітайскія снукерысты[135].

Для Дзіна Цзюньхуэя фінал Шанхай Мастэрс стаў 9-м рэйтынгавым фіналам у кар'еры. Да гэтага ён выйграў 6 тытулаў рэйтынгавага ўзроўню і прайграў у 2 фіналах[100][138]. У прафесійнай кар'еры Сяа Гадуна гэты фінал стаў першым на рэйтынгавых турнірах[131].

Фінал: да 10 перамог. Рэферы: Эйрыян Уільямс.
Шанхайская гранд-сцэна, Шанхай, Кітай, 22 верасня 2013.
Сяа Гадун (35)
Сцяг Кітая Кітай
6-10 Дзін Цзюньхуэй (11)
Сцяг Кітая Кітай