Шарль-Нікаля Кашэн (Старэйшы)

Шарль-Нікаля Кашэн
фр.: Charles-Nicolas Cochin
Дата нараджэння	29 красавіка 1688(1688-04-29)[…]
Месца нараджэння	Парыж, Каралеўства Францыя
Дата смерці	5 ліпеня 1754(1754-07-05)[…] (66 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Каралеўства Францыя
Грамадзянства	Францыя
Жонка	Louise-Magdeleine Horthemels[d]
Дзеці	Шарль-Нікаля Кашэн (Малодшы)
Род дзейнасці	гравёр, графік, дзеяч мастацтваў, мастацкі крытык, дзеяч выяўленчага мастацтва, гравёр па медзі, мастак
Жанр	партрэт
Член у	Каралеўская акадэмія жывапісу і скульптуры
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Шарль-Нікаля Кашэн Старэйшы (фр.: Charles Nicolas Cochin; 29 красавіка 1688, Парыж — 5 ліпеня 1754, Парыж) — французскі малявальшчык і гравёр, акадэмік Каралеўскай акадэміі жывапісу і скульптуры (з 1731); выдатны майстар кніжнай ілюстрацыі стылю ракако.

Біяграфія

Шарль-Нікаля Кашэн Старэйшы — прадстаўнік вялікай сям’і французскіх мастакоў з Труа, пераважна гравёраў. Сын (па іншых дадзеных пляменнік) Нікаля Кашэна, таксама званым Нікаласам Кашэнам Старэйшым (1610—1686), бацька Шарль-Нікаля Кашэна (Малодшага) (1715—1790). З гэтай сям’і вядомы таксама Наэль Кашэн (1622—1695), брат Нікаля Кашэна Старэйшага, малявальшчык і гравёр, які апошнія гады працаваў і памёр у Венецыі, таму празваны Наэлем Венецыянскім (Noël de Venise).

Шарль-Нікаля Кашэн Старэйшы стаў з юнацтва займацца жывапісам, што пазней адбівалася і ў яго графічных творах. Першыя ўрокі майстэрства атрымаў у сям’і. Ва ўзросце 22-х гадоў Ш. Н. Кашэн адмовіўся ад жывапісу і цалкам прысвяціў сябе мастацтву гравюры. Быў прыдворным мастаком французскага караля Людовіка XIV.

У 1729 годзе Ш. Н. Кашэн упершыню выставіў свае працы ў Акадэміі і ў 1731 годзе стаў членам Каралеўскай Акадэміі жывапісу і скульптуры. З нагоды прыёму ў Акадэмію стварыў гравюрныя партрэты заснавальніка Акадэміі Жака Саразена і мастака Эсташа Лесюэра, аднаго са старэйшын французскай Акадэміі жывапісу і скульптуры.

Кашэн Старэйшы гравіраваў па маляўнічых арыгіналах Антуана Вато, у прыватнасці, разам з іншымі вядомымі гравёрамі, для знакамітага «Зборніка Жульена» (поўнага збору карцін і малюнкаў Вато ў гравюрах; 1728—1734). У сваіх гравюрах, якія адрозніваюцца ясным малюнкам і выразнасцю рыскі, прайграваў арыгіналы сучасных або амаль сучасных яму жывапісцаў, такіх як, Лемуан, Лафос, Жувенэ, Парасель, Шардэна, Ланкрэ і многіх іншых. У апошнія гады працаваў, галоўным чынам, у майстэрні і друкарні свайго сына Шарля-Нікаля Кошана (Малодшага), пад кіраўніцтвам якога іх кампанія ператварылася ў аднаго з галоўных вытворцаў высакаякасных гравюр у Еўропе.