Шыман Забела (сын Міхала)
| Шыман Забела | ||
 Герб «Тапор і Ліс» | ||
| ||
|---|---|---|
| 1784 — 1787 | ||
| Папярэднік | Адам Міхал Хмара | |
| Пераемнік | Шыман Забела | |
| Смерць | 1793 | |
| Род | Забелы | |
| Бацька | Міхал Забела | |
| Маці | Ганна Белазор | |
| Жонка | няма | |
| Дзеці | няма | |
| Ваенная служба | ||
| Званне | генерал | |
| Узнагароды |
 | |
Шыман Забела (? — 1793) — граф, дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, маршалак ковенскі, кашталян менскі з 23 красавіка 1784 па 10 лютага 1787. Палкоўнік артылерыі, генерал-маёр і генерал-лейтэнант войск Вялікага Княства Літоўскага, кавалер ордэна Святога Станіслава.
Жыццяпіс[правіць | правіць зыходнік]
З роду Забелаў герба «Тапор і Ліс», другі сын ковенскага пісара земскага Міхала Забелы і Ганны, дачкі керсноўскага старосты і менскага ваяводзіча Даніэля Белазора герба «Вянява» і Еўфрасінні Білевіч герба «Магіла».
Ваенную кар'еру пачынаў капітанам у французскім войску, потым быў паслядоўна палкоўнікам артылерыі, генерал-маёрам і генерал-лейтэнантам войск Вялікага Княства Літоўскага. На грамадзянскай службе 16 гадоў быў маршалкам ковенскага павету, а 23 красавіка 1784 атрымаў менскае кашталянства пасля Адама Хмары. У 1787 годзе з-за хваробы вачэй пакінуў яго на карысць свайго пляменніка, таксама Шымана.
Памёр у 1793 годзе бяздзетным.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej, Poznań, T.1-31, 1879—1908