Эгерыя — у старажытнарымскай міфалогіінімфа-прадракальніца, жонка рымскага цара Нумы Пампілія[1], яго дарадчыца ў справах арганізацыі рэлігійнага жыцця ў Старажытным Рыме і яго настаўніца ў законатворчай дзейнасці[2]. Пад кіраўніцтвам Эгерыі, Нума навучыў рымлян свяшчэннадзействам і прысвяціў Каменам той гай, дзе ён сустракаўся з німфай. Таксама Эгерыі былі прысвечаны два свяцілішчы: адно каля Арыцыі, другое ў Рыме, каля Капенскіх варот[3].
Паводле падання, якое прыводзіць Авідзій, пасля сканання мужа Эгерыя перасялілася ў гай Дыяны ў глыбіні лясоў Арыцыйскай даліны (каля горада Арыча), дзе парушала сваімі рыданнямі набажэнства ў гонар апошняй, за што багіня ператварыла Эгерыю ў крыніцу[3].
Рымскія жанчыны шанавалі Эгерыю, як заступніцу парадзіх. Пазней культ Эгерыі зліўся з культам Артэміды — цнатлівай багіні ўрадлівасці, якае дае шчасце ў шлюбе і дапамогу пры родах[3].
Зноскі
↑НимфыАрхівавана 6 студзеня 2012.. Словарь изобразительного искусства. 2004—2009 год
