Эдгар Фор

Эдгар Фор
фр.: Edgar Faure
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 3 красавіка 1967 — 7 мая 1967
Папярэднік	Louis Maillot[d]
Пераемнік	Louis Maillot[d]
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 20 студзеня 1952 — 28 лютага 1952
Папярэднік	Рэнэ Плевен
Пераемнік	Антуан Пінэ
Старшыня Нацыянальнай асамблеі Францыі[d] 2 красавіка 1973 — 2 красавіка 1978
Папярэднік	Achille Peretti[d]
Пераемнік	Жак Шабан-Дэльмас
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 23 лютага 1955 — 23 студзеня 1956
Папярэднік	П’ер Мендэс-Франс
Пераемнік	Гі Мале
дэпутат Еўрапейскага парламента 17 ліпеня 1979 — 23 ліпеня 1984
міністр унутраных спраў Францыі[d] 1 снежня 1955 — 24 студзеня 1956
Папярэднік	Марыс Буржэс Мануры
Пераемнік	Jean Gilbert-Jules[d]
міністр замежных спраў Францыі 20 студзеня 1955 — 23 лютага 1955
Папярэднік	П’ер Мендэс-Франс
Пераемнік	Антуан Пінэ
міністр юстыцыі Францыі[d] 11 жніўня 1951 — 7 студзеня 1952
Папярэднік	Рэнэ Мэер
Пераемнік	Léon Martinaud-Déplat[d]
міністр фінансаў Францыі[d] 14 мая 1958 — 28 мая 1958
Папярэднік	П’ер Пфлімлен
Пераемнік	Антуан Пінэ
міністр фінансаў Францыі[d] 18 чэрвеня 1954 — 20 студзеня 1955
Папярэднік	Эдгар Фор
Пераемнік	Robert Buron[d]
міністр фінансаў Францыі[d] 16 студзеня 1954 — 12 чэрвеня 1954
Папярэднік	Эдгар Фор
Пераемнік	Эдгар Фор
міністр фінансаў Францыі[d] 28 чэрвеня 1953 — 16 студзеня 1954
Папярэднік	Марыс Буржэс Мануры
Пераемнік	Эдгар Фор
міністр фінансаў Францыі[d] 20 студзеня 1952 — 28 лютага 1952
Папярэднік	Рэнэ Мэер
Пераемнік	Антуан Пінэ
Міністр сельскай гаспадаркі Францыі[d] 7 красавіка 1967 — 10 ліпеня 1968
Папярэднік	Эдгар Фор
Пераемнік	Robert Boulin[d]
Міністр сельскай гаспадаркі Францыі[d] 8 студзеня 1966 — 1 красавіка 1967
Папярэднік	Edgard Pisani[d]
Пераемнік	Эдгар Фор
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 11 ліпеня 1968 — 12 жніўня 1968
Папярэднік	Louis Maillot[d]
Пераемнік	Christian Genevard[d]
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 21 кастрычніка 1969 — 6 жніўня 1972
Папярэднік	Christian Genevard[d]
Пераемнік	Christian Genevard[d]
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 2 красавіка 1973 — 2 красавіка 1978
Папярэднік	Christian Genevard[d]
Пераемнік	Эдгар Фор
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 3 красавіка 1978 — 28 верасня 1980
Папярэднік	Эдгар Фор
Пераемнік	Roland Vuillaume[d]
Месца № 18 у Французскай акадэміі[d] 8 чэрвеня 1978 — 30 сакавіка 1988
Папярэднік	André François-Poncet[d]
Пераемнік	Michel Serres[d]
Нараджэнне	18 жніўня 1908(1908-08-18)[…] Безье, дэпартамент Эро, рэгіён Аксітанія, Францыя
Смерць	30 сакавіка 1988(1988-03-30)[…] (79 гадоў) VII акруга Парыжа, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Францыя
Месца пахавання	могілкі Пасі[d]
Жонка	Lucie Faure[d]
Партыя	Аб’яднанне ў падтрымку рэспублікі[d] Саюз дэмакратаў у падтрымку рэспублікі[d] Рэспубліканская, радыкальная і радыкальна-сацыялістычная партыя[d]
Член у	Французская акадэмія (30 сакавіка 1988) Акадэмія навук заморскіх тэрыторый Францыі[d] Акадэмія навук Каралеўства Марока[d]
Адукацыя	Faculté de droit de Paris[d] École nationale des langues orientales vivantes[d] Ліцэй імя Генрыха IV[d] Ліцэй Вальтэра[d]
Узнагароды	Канкур жэнераль[d] Prix Cazes[d] Pierre Lafue Prize[d] (1985)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдгар Фор (фр.: Édgar Faure; 18 жніўня 1908, Безье — 30 сакавіка 1988, Парыж) — французскі дзяржаўны і палітычны дзеяч, юрыст, гісторык і пісьменнік, які двойчы займаў пасаду прэм'ер-міністра Францыі (1952 і 1955-1956).

Біяграфія

Вывучаў правазнаўства ў Парыжскім універсітэце і атрымаў ступень доктара права. У 1928 годзе ён стаў адвакатам. Падчас Другой сусветнай вайны ён удзельнічаў у Супраціве і пасля вызвалення Францыі пачаў палітычную кар'еру.

Быў сябрам некалькіх палітычных партый, пачынаючы з радыкальнай партыі. У 1946 годзе ён быў абраны дэпутатам Нацыянальнага сходу. У розныя гады ён займаў пасады міністра фінансаў, юстыцыі, адукацыі і сельскай гаспадаркі. Як прэм'ер-міністр Францыі ў 1950-х гадах, ён сутыкнуўся з сур'ёзнымі палітычнымі і эканамічнымі праблемамі, у тым ліку вайной у Індакітаі і Алжырскім крызісе.

У часы Пятай рэспублікі займаў пасаду старшыні Нацыянальнага сходу (1973–1978).

Актыўна займаўся навуковай і пісьменніцкай дзейнасцю. Ён быў абраны сябрам Французскай акадэміі ў 1978 годзе. Яго творы тычацца гісторыі, права і палітычнай тэорыі.

Эдгар Фор пакінуў значны след у палітычнай гісторыі Францыі, вядомы сваім прагматызмам і дыпламатычным мастацтвам. Яго творы па гісторыі і палітыцы застаюцца актуальнымі для даследчыкаў французскай палітыкі ХХ стагоддзя.