Эдмунд Георг Герман Ландау

Эдмунд Георг Герман Ландау
ням.: Edmund Landau
Дата нараджэння	14 лютага 1877(1877-02-14)
Месца нараджэння	Берлін, правінцыя Брандэнбург, каралеўства Прусія, Германская імперыя
Дата смерці	19 лютага 1938(1938-02-19) (61 год)
Месца смерці	Берлін, Трэці рэйх
Месца пахавання	Яўрэйскія могілкі Вайсензэе[d]
Грамадзянства	Германскі рэйх
Бацька	Леапольд Ландау[d]
Род дзейнасці	матэматык, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	тэорыя лікаў, матэматыка і камплексны аналіз
Месца працы	Гётынгенскі ўніверсітэт HU Berlin Яўрэйскі ўніверсітэт у Іерусаліме
Альма-матар	HU Berlin Французская гімназія ў Берліне[d]
Навуковы кіраўнік	Фердынанд Георг Фрабеніус і Лазарус Фукс
Вядомыя вучні	Ёіты Суэцуна[d] і Віктар Іосіфавіч Левін
Член у	Леапальдзіна Расійская акадэмія навук Пруская акадэмія навук
Цытаты ў Вікіцытатніку
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдмунд Георг Герман (Іезекііль) Ландау (ням.: Edmund Georg Hermann (Yehezkel) Landau; 14 лютага 1877, Берлін — 19 лютага 1938, Берлін) — нямецкі матэматык, які ўнёс істотны ўклад у тэорыю лікаў.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і паспяховага берлінскага ўрача яўрэйскага паходжання, прафесара Леапольда Ландау (1848—1920), маці Ёхана Якобі паходзіла з вядомага банкірскага дома Якобі. Да 16 гадоў вучыўся ў берлінскай Французскай гімназіі (Collège Français), якую паспяхова скончыў на 2 гады раней, чым трэба.

У 1899 годзе пад кіраўніцтвам Фрабеніуса падрыхтаваў і абараніў дысертацыю па тэорыі лікаў, пасля чаго прыняты дацэнтам у Берлінскі ўніверсітэт. У гэтыя ж гады выпусціў 2 зборнікі матэматычных галаваломак, звязаных з шахматамі.

У 1901 годзе абараніў доктарскую (habilitation thesis) аб шэрагах Дзірыхле ў аналітычнай тэорыі лікаў. У 1905 годзе ажаніўся з Мар’янай Эрліх, дачкой нобелеўскага лаўрэата Паўля Эрліха.

У 1909 годзе, пасля смерці Мінкоўскага, заняў яго кафедру і становіцца прафесарам матэматыкі Гётынгенскага ўніверсітэта. Тут ён працаваў да 1934 года, калі нацысты пачалі кампанію чысткі ўніверсітэта ад «неарыйскіх элементаў».

У канцы 1920-х гадоў наведаў Палесціну. Быў абраны прафесарам Яўрэйскага ўніверсітэта ў Іерусаліме, удзельнічаў у заснаванні там Інстытута матэматыкі, прачытаў там першы курс лекцый на іўрыце.

У 1934 годзе пад ціскам нацыстаў Ландау быў змушаны сысці ў адстаўку. Ён не захацеў пакінуць Германію і працягваў жыць у Берліне. З 1935 года выкладаў у Кембрыджскім, у 1937—1938 гадах — у Брусельскім універсітэтах. Памёр у 1938 годзе ад сардэчнага прыступу.