Эдуард Міхайлавіч Дзямідаў

Эдуард Міхайлавіч Дзямідаў
Эдуард Міхайлавіч Дзямідаў
Дата нараджэння	17 кастрычніка 1932
Месца нараджэння	Арол, Арлоўскі раён, Цэнтральна-Чарназёмная вобласць[d], РСФСР, СССР;
Дата смерці	1993
Месца смерці	Ялта, Ялцінскі гарсавет[d], Аўтаномная Рэспубліка Крым, Украіна;
Грамадзянства	Беларусь;
Альма-матар	Сярэднеазіяцкі політэхнічны інстытут[d] (1956);
Месца працы	Белдзяржпраект; Дзяржбуд БССР; Камітэт архітэктуры і горадабудаўніцтва Мінгарвыканкама[d];
Партыя	КПСС;
Член у	Саюз архітэктараў СССР; Беларускі саюз архітэктараў;

Эдуард Міхайлавіч Дзямідаў (17 кастрычніка 1932, Арол — 1993, Ялта^[1]) — савецкі архітэктар.

Біяграфія

Скончыў Сярэднеазіяцкі політэхнічны інстытут у Ташкенце ў 1956 годзе. Працаваў у Курані, галоўным архітэктарам праектаў у Белдзяржпраекце, начальнікам аддзела Дзяржбуда БССР, начальнікам ГалоўАПУ, з 1972 года — у Ялце. Быў галоўным архітэктарам Ялты^[2].

Член Саюза архітэктараў СССР з 1961 года. Старшыня Саюза архітэктараў Беларусі ў 1964—1966 гадах. Член КПСС з 1960 года. Пражываў у Ялце.

Асноўныя працы (самастойна і ў аўтарскім калектыве): генпланы Баранавічаў (1959), Жодзіна (1961), забудова мікрараёна і жылога раёна (1961—1964), комплекс НДІ Міністэрства сельскай гаспадаркі БССР (1963) у Жодзіне, Палац культуры і добраўпарадкаванне плошчы ў Светлагорску (1966—1972), праект спальнага корпуса са сталовай і курзалай БТО^{[удакладніць]} ў Астрашыцкім Гарадку пад Мінскам (1973).

Демидов Эдуард Михайлович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)