Эдуар Даладзье

Эдуар Даладзье
фр.: Édouard Daladier
Эдуар Даладье (у цэнтры) з Іаахімам фон Рыбентропам на сустрэчы па заключэнні Мюнхенскай дамовы ў 1938 г.
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 16 лістапада 1919 — 31 мая 1942
мэр Авіньёна[d] 3 мая 1953 — 8 снежня 1958
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 31 студзеня 1933 — 26 кастрычніка 1933
Папярэднік	Жазеф Поль-Банкур
Пераемнік	Альбер Саро
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 30 студзеня 1934 — 7 лютага 1934
Папярэднік	Каміль Шатан
Пераемнік	Гастон Думерг
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 10 красавіка 1938 — 20 сакавіка 1940
Папярэднік	Леон Блюм
Пераемнік	Поль Рэйно
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 2 чэрвеня 1946 — 8 снежня 1958
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 26 лістапада 1951 — 27 кастрычніка 1955
Нараджэнне	18 чэрвеня 1884(1884-06-18)[…] Карпантра, Canton of Carpentras-Nord[d], arrondissement of Carpentras[d], дэпартамент Ваклюз, Францыя
Смерць	10 кастрычніка 1970(1970-10-10)[…] (86 гадоў) XVI акруга Парыжа, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Месца пахавання	Grave of Édouard Daladier[d]
Жонка	Мадэлін Лафон[d]
Партыя	Радыкальная партыя[d] Рэспубліканская, радыкальная і радыкальна-сацыялістычная партыя[d]
Член у	Парламенцкая асамблея Савета Еўропы
Навуковая ступень	агрэжэ па гісторыі[d]
Аўтограф
Бітвы	Першая сусветная вайна
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдуар Даладзье (фр.: Édouard Daladier; 18 чэрвеня 1884 — 10 кастрычніка 1970) — французскі палітык, дзяржаўны дзеяч, прэм’ер-міністр Францыі ў 1933, 1934, 1938—1940 гадах.

Біяграфія

У 1924—1928 гадах пачаў сваю палітычную кар’еру на розных міністэрскіх пасадах. Пасля ўступлення ў партыю радыкальных сацыялістаў, становіцца адным з яе лідараў. На працягу 1933 і 1934 годаў упершыню становіцца кіраўніком урада. Яго праўленне адзначылася ўзброенымі сутыкненнямі паміж прадстаўнікамі вельмі правых і вельмі левых партый у Парыжы. 6 лютага 1934 года пасля няўдалага штурму будынка парламента Францыі баявікамі прафашысцкіх арганізацый Даладзье падаў у адстаўку.

У новым ўрадзе Народнага фронту 1936 года ўзначальвае ваеннае міністэрства. Пасля падзення Народнага фронту 10 красавіка 1938 года другі раз становіцца прэм’ер-міністрам. У 1938 годзе ўдзельнічаў у заключэнні Мюнхенскага пагаднення, адмовіўшыся ад саюзніцкіх абавязацельстваў у адносінах да Чэхаславакіі. У сакавіку 1940 года сышоў у адстаўку.