Эдуар Даладзье

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
Эдуар Даладзье
фр.: Édouard Daladier
Bundesarchiv Bild 183-H13007, Münchener Abkommen, Abreise von Daladier.jpg
Сцяг104-ы Прэм'ер-міністр Францыі
74-ы Прэм'ер-міністр Трэцяй рэспублікі
31 студзеня 1933 — 21 лютага 1933
Прэзідэнт Альбер Лебрэн
Папярэднік Жазеф Поль-Банкур
Пераемнік Альбер Саро
Сцяг107-ы Прэм'ер-міністр Францыі
77-ы Прэм'ер-міністр Трэцяй рэспублікі
30 студзеня 1934 — 9 лютага 1934
Прэзідэнт Альбер Лебрэн
Папярэднік Каміль Шатан
Пераемнік Гастон Думерг
Сцяг116-ы Прэм'ер-міністр Францыі
86-ы Прэм'ер-міністр Трэцяй рэспублікі
з 10 красавіка 1938
Прэзідэнт Альбер Лебрэн
Папярэднік Леон Блюм
Пераемнік Поль Рэйна
Сцяг Мэр Авіньёна
1953 — 1958
Нараджэнне 18 чэрвеня 1884(1884-06-18)[1][2][…]
Смерць 10 кастрычніка 1970(1970-10-10)[1][2][…] (86 гадоў)
Месца пахавання
Жонка Мадэлін Лафон[d]
Партыя
Член у
Навуковая ступень агрэжэ па гісторыі[d]
Дзейнасць палітык
Аўтограф Signature d'Édouard Daladier - Archives nationales (France).png
Бітвы
Узнагароды
кавалер ордэна Ганаровага Легіёна
Commons-logo.svg Эдуар Даладзье на Вікісховішчы

Эдуар Даладзье (фр.: Édouard Daladier; 18 чэрвеня 1884 — 10 кастрычніка 1970) — французскі палітык, дзяржаўны дзеяч, прэм’ер-міністр Францыі ў 1933, 1934, 1938-40.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1924—1928 пачаў сваю палітычную кар’еру на розных міністэрскіх пасадах. Пасля ўступлення ў партыю радыкальных сацыялістаў, становіцца адным з яе лідараў. На працягу 1933 і 1934 ўпершыню становіцца кіраўніком урада. Яго праўленне адзначылася ўзброенымі сутыкненнямі паміж прадстаўнікамі вельмі правых і вельмі левых партый у Парыжы. 6 лютага 1934 г. пасля няўдалага штурму будынка парламента Францыі баявікамі прафашысцкіх арганізацый Даладзье падаў у адстаўку.

У новым ўрадзе Народнага фронту 1936 ўзначальвае ваеннае міністэрства. Пасля падзення Народнага фронту 10 красавіка 1938 г. другі раз становіцца прэм’ер-міністрам. У 1938 удзельнічаў у заключэнні Мюнхенскага пагаднення, адмовіўшыся ад саюзніцкіх абавязацельстваў у адносінах да Чэхаславакіі. У сакавіку 1940 сышоў у адстаўку.

Зноскі

  1. ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 Edouard Daladier // Sycomore / Assemblée nationale Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Edouard Daladier // Léonore database — ministère de la Culture. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #119022303 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
  5. ↑ Edouard Daladier // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  6. ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #119022303 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.


commons: Эдуар Даладзье на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Эдуар_Даладзье&oldid=3484573"