Эдуар Эрыё

Эдуар Эрыё
фр.: Édouard Herriot
мэр Ліёна[d] 18 мая 1945 — 26 сакавіка 1957
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 15 чэрвеня 1924 — 17 красавіка 1925
Папярэднік	Фрэдэрык Франсуа-Марсаль[d]
Пераемнік	Поль Пенлеве[d]
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 19 ліпеня 1926 — 21 ліпеня 1926
Папярэднік	Арыстыд Брыян
Пераемнік	Раймон Пуанкарэ
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 3 чэрвеня 1932 — 14 снежня 1932
Папярэднік	Андрэ Тардзьё[d]
Пераемнік	Жазеф Поль-Банкур[d]
прэзідэнт (Association des lauréats du concours général[d]) 1948 — 1951
Пераемнік	Андрэ Маруа
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d] 10 жніўня 1949 — 11 жніўня 1949
17-ы крэсла 8 Французскай акадэміі[d] 5 снежня 1946 — 26 сакавіка 1957
Папярэднік	Актаў Абры[d]
Пераемнік	Жан Растан[d]
Нараджэнне	5 ліпеня 1872(1872-07-05)[…] Труа, акруга Труа[d], дэпартамент Об, рэгіён Шампань — Ардэны, Францыя
Смерць	26 сакавіка 1957(1957-03-26)[…] (84 гады) Сен-Жэні-Лаваль[d], Вялікі Ліён, дэпартамент Рона, рэгіён Рона — Альпы, Метраполія Францыі, Францыя
Месца пахавання	Cimetière de Loyasse[d]
Імя пры нараджэнні	англ.: Édouard Marie Herriot
Бацька	Нікаля Эрыё[d]
Жонка	Бланш Эрыё[d]
Дзеці	Сюзана Берар[d]
Веравызнанне	міранін[d]
Партыя	Радыкальная партыя[d] Рэспубліканская, радыкальная і радыкальна-сацыялістычная партыя[d]
Член у	Французская акадэмія (26 сакавіка 1957) Парламенцкая асамблея Савета Еўропы Ліёнская акадэмія[d] (1957) Société des écrivains normands[d] Ліга правоў чалавека[d]
Адукацыя	Вышэйшая нармальная школа[d] ліцэй Людовіка Вялікага[d]
Дзейнасць	палітык, пісьменнік
Аўтограф
Узнагароды	Канкур жэнераль[d] прэмія Віктора Кузена[d] honoris causa
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдуар-Мары Эрыё (фр.: Édouard Marie Herriot; 5 ліпеня 1872, Труа — 26 сакавіка 1957, Сен-Жэні-Лаваль, дэпартамент Рона) — французскі дзяржаўны і палітычны дзеяч, лідар партыі радыкалаў і радыкал-сацыялістаў, пісьменнік, гісторык, публіцыст, акадэмік.