Эміль Нестар Сецяля

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эміль Сецяля
Eemil Setälä
Сцяг Міністр замежных спраў Фінляндыі
1926 — 1927
Папярэднік Карл Ідман
Пераемнік Каарле Воянамаа
Сцяг Міністр адукацыі Фінляндыі
1925 — 1926

Нараджэнне 27 лютага 1864(1864-02-27)
Кокемякі, Вялікае Княства Фінляндскае
Смерць 8 лютага 1935(1935-02-08) (70 гадоў)
Хельсінкі, Фінляндыя
Месца пахавання
Імя пры нараджэнні фінск.: Emil Nestor Setälä
Жонка Helmi Krohn[d]
Дзеці Vilho Setälä[d], Salme Setälä[d], Annikki Setälä[d] і Sirkka Setälä[d]
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць мовазнавец, палітык, антраполаг, дыпламат, выкладчык універсітэта
Месца працы
Узнагароды
ордэн Святой Ганны 3 ступені Collar of the Order of Charles III ордэн Узыходнага сонца 1 ступені (да 2003 года) Knight Grand Cross of the Order of the Falcon крыж Свабоды кавалер Вялікага крыжа ордэна Святога Олафа Вялікі крыж ордэна Трох зорак Grand Cross of the Order of the White Rose of Finland Commander First Class of the Order of the White Rose of Finland Cross of Liberty, 1st Class Order of the Polar Star - Commander's Grand Cross кавалер Вялікага крыжа ордэна Данеброга кавалер Вялікага крыжа ордэна Адраджэння Польшчы Жалезны крыж 2-га класа Grand Cross of the Order of Merit of the Kingdom of Hungary Order of the Precious Brilliant Golden Grain
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эміль Нестар Се́цяля[2] (фінск.: Eemil Nestor Setälä; 27 лютага 1864, Кокемякі — 8 лютага 1935, Хельсінкі, Фінляндыя) — фінскі філолаг, палітык і дзяржаўны дзеяч.

Палітычная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Быў членам Партыі маладафінаў, прымаў удзел у працы Фінскага сената. З 7 па 15 лістапада 1917 года, з’яўляючыся Старшынёй Фінскага сената, фактычна з’яўляўся кіраўніком незалежнай Фінляндыі. Пасля аб’яднання ў 1918 годзе маладафінаў з Фінскай партыяй у партыю Нацыянальная кааліцыя, стаў членам апошняй, а ў 1920—1921 гады быў яе старшынёй. З 1920 года старшыня нацыяналістычнай арганізацыі «Pro Carelia» («Карэльскі Саюз»), якая выступала за адлучэнне Карэліі ад РСФСР і далучэнне яе да Фінляндыі. Займаў пасады міністра адукацыі Фінляндыі (1925) і міністра замежных спраў (1926).

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]