Юрый Паўлавіч Бондар

	Юрый Паўлавіч Бондар
	7-ы Міністр культуры Рэспублікі Беларусь
	7-ы Міністр культуры Рэспублікі Беларусь
	28 верасня 2017 — 19 лістапада 2020
Прэм’ер-міністр	Андрэй Кабякоў; Сяргей Румас ; Раман Галоўчанка
Прэзідэнт	Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік	Барыс Уладзіміравіч Святлоў
Пераемнік	Анатоль Мечыслававіч Маркевіч
	Рэктар Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў
	Рэктар Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў
	11 снежня 2012 — 28 верасня 2017
Папярэднік	Барыс Уладзіміравіч Святлоў
Пераемнік	Аліна Анатолеўна Корбут
Адукацыя	юрыдычны факультэт БДУ; Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь; БДУ;
Навуковая ступень	кандыдат палітычных навук[d]
Дзейнасць	палітолаг, палітык
Месца працы	Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў; Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь;
Нараджэнне	11 красавіка 1973 (47 гадоў); Мінск, БССР, СССР;
Бацька	Павел Іванавіч Бондар

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бондар.

Ю́рый Па́ўлавіч Бо́ндар (нар. 11 красавіка 1973, Мінск) — беларускі палітолаг і дзяржаўны дзеяч. Кандыдат палітычных навук (2007), дацэнт (2009). Міністр культуры Рэспублікі Беларусь (2017—2020).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў у 1997 годзе юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта па спецыяльнасці «правазнаўства». З 2001 года ў Беларускім дзяржаўным універсітэце культуры і мастацтваў, працаваў на пасадах выкладчыка, старшага выкладчыка, прарэктара па адміністрацыйна-гаспадарчай рабоце.

У 2006 годзе абараніў дысертацыю на саісканне вучонай ступені кандыдата палітычных навук па спецыяльнасці «тэорыя палітыкі, гісторыя і метадалогія палітычнай навукі» ў Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь. У 2007 годзе скончыў Інстытут дзяржаўнай службы Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь па спецыяльнасці «дзяржаўнае кіраванне сацыяльнай сферай». З 2008 года — першы прарэктар БДУКМ. У 2009 годзе прысвоена вучонае званне дацэнта па спецыяльнасці «паліталогія». У лютым 2013 года быў назначаны на пасаду рэктара БДУКМ. У 2014 годзе быў выбраны дэпутатам па Чыгуначнай выбарчай акрузе Мінска, намеснікам старшыні Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў XVII склікання.

З верасня 2017 — у Міністэрстве культуры Рэспублікі Беларусь. 28 верасня 2017 года Прэзідэнтам Беларусі Аляксандрам Лукашэнкам прызначаны міністрам культуры Беларусі^[1]. 19 лістапада 2020 года вызвалены ад пасады міністра культуры Беларусі.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Юрый Бондар з’яўляецца аўтарам шматлікіх артыкулаў, дакладаў, навуковых публікацый, вучэбна-метадычных комплексаў. Займаецца палітычнай навукай, параўнальным аналізам палітычных даследаванняў у Беларусі і Расіі, палітычнай культурай і адукацыяй.

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Сын Паўла Іванавіча Бондара (нар. 1943), доктара гістарычных навук^[2].

Погляды[правіць | правіць зыходнік]

У 2019 годзе ў інтэрв’ю перадачы «Ничего личного» на тэлеканале АНТ адмоўна выказаўся пра пашырэнне беларускай мовы ў дзяржаўнай сферы: «Я катэгарычна супраць адміністрацыйных мераў па ўкараненні беларускай мовы, мы гэта прайшлі ў пачатку 1990-х»^[3].

Зноскі

↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 349 «Об Ю. П. Бондаре» (руск.) . Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (28 верасня 2017).
↑ Бондар, Юрый Паўлавіч (кандыдат палітычных навук ; нар. 1973). Праверана 1 кастрычніка 2017.
↑ Міністр культуры Бондар: Я катэгарычна супраць адміністрацыйных мераў па ўкараненні беларускай мовы. nashaniva.by (16 красавіка 2019). Архівавана з першакрыніцы 16 красавіка 2019. Праверана 16 красавіка 2019.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Юрый Бондар назначаны міністрам культуры Беларусі

[1] Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 349 «Об Ю. П. Бондаре» (руск.) . Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (28 верасня 2017).

[2] Бондар, Юрый Паўлавіч (кандыдат палітычных навук ; нар. 1973). Праверана 1 кастрычніка 2017.

[3] Міністр культуры Бондар: Я катэгарычна супраць адміністрацыйных мераў па ўкараненні беларускай мовы. nashaniva.by (16 красавіка 2019). Архівавана з першакрыніцы 16 красавіка 2019. Праверана 16 красавіка 2019.

[1]

[2]

[3]