Юхан Гадалін

Юхан Гадалін
Юхан Гадалін
	фінск.: Johan Gadolin
Дата нараджэння	5 чэрвеня 1760[…]
Месца нараджэння	Турку, Аба-Б’ёрнеборгская губерня, Швецыя[…];
Дата смерці	15 жніўня 1852[…] (92 гады)
Месца смерці	Мюнямякі[d], Вялікае Княства Фінляндскае, Расійская імперыя;
Грамадзянства	Швецыя;
Бацька	Jakob Gadolin[d]
Дзеці	Jakob Algot Gadolin[d] і Nils Anders Gadolin[d]
Род дзейнасці	хімік, фізік, мінералог, геолаг, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	хімія
Месца працы	Каралеўская акадэмія Аба[d];
Альма-матар	Упсальскі ўніверсітэт;
Навуковы кіраўнік	Торберн Улаф Бергман
Член у	Леапальдзіна; Шведская каралеўская акадэмія навук; Пецярбургская акадэмія навук;
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юхан Гадалін (5 чэрвеня 1760, Турку-15 жніўня 1852) — фінскі хімік. Член-карэспандэнт Пецярбургскай АН.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся ва ўніверсітэтах Турку і Упсалы. У 1785—1822 працаваў ва ўніверсітэце Турку. Навуковыя працы па неарганічнай хіміі. Пры даследаванні мінералу, знойдзенага каля г. Ітэрбюн, адкрыў невядомую раней «зямлю» (сумесь аксідаў і рэдказямельных металаў), якую назваў ітрыевай, што прывяло да адкрыцця рэдказямельных элементаў. У яго гонар названы адзін з рэдказямельных металаў — гадаліній.

Зноскі

↑ Гадолин, Иоганн // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. VIIа. — С. 782.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19908137"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q23892905"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q602358"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q24357542"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Johan Gadolin — 1917.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q379406"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1724971"></a>
↑ Johan Gadolin // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
↑ Гадолин Юхан // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
↑ Jacob Gadolin — 1917.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q379406"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1724971"></a>

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Гадалін Юхан // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 419. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).

[_6295026fc034b0ef-1] Гадолин, Иоганн // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. VIIа. — С. 782.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19908137"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q23892905"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q602358"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q24357542"></a>

[_eef6dad5f29e01dd-2] а ^б ^в ^г ^д Johan Gadolin — 1917.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q379406"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1724971"></a>

[_5b12366246792c78-3] Johan Gadolin // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>

[_7171d7560fae1ba9-4] Гадолин Юхан // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>

[_1bf678bafdf72825-5] Jacob Gadolin — 1917.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q379406"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1724971"></a>

[1]

[2]

[4]

[3]

[5]