Юхім Ізраілевіч Патлажан
Юхім Ізраілевіч Патлажан | |
---|---|
Юхим Ізраїльович Патлажан | |
Дата нараджэння | 23 жніўня 1923 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1 снежня 1990 (67 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | гісторык, педагог |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар гістарычных навук |
Навуковае званне | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Арцемій Готалаў-Готліб[d] |
Вядомы як | Даследаваў крызіс рабаўладальніцкага права ў Рыме |
Партыя | |
Узнагароды |
Артыкул вымагае вікіфікацыі. |
Юхім Ізраілевіч Патлажан (укр. Юхим Ізраїльович Патлажан нарадзіўся 23.8.1923, Вазнясенск Адэскай вобласці — пам. 1 снежня 1990 г., Івана-Франкоўск) — Украінскі савецкі гісторык і педагог, прафесар. Доктар гістарычных навук. Кіраўнік Івана-Франкоўскага абласнога таварыства «Веды», дэпутат Івана-Франкоўскага абласнога Савета народных дэпутатаў.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Патлажан Юхім Ізраілявіч нарадзіўся ў сям’і стаматолага. У 1940 годзе скончыў сярэднюю школу і паступіў у Адэскі дзяржаўны ўніверсітэт на гістарычны факультэт.
У 1941 годзе пасля першага курса вучобы ва ўніверсітэце быў прызваны ў армію, дзе ваяваў спачатку ў марской пяхоце, а потым у разведцы. Неаднаразова пераходзіў лінію фронту, за што быў узнагароджаны ордэнамі і медалямі, у тым ліку ордэнам Чырвонай Зоркі і Айчыннай вайны 1-й ступені. За час вайны двойчы паранены і адзін раз кантужаны.[1]
Скончыў Адэскі дзяржаўны ўніверсітэт. У 1954 г. Ю. І. Патлажан паспяхова абараніў кандыдацкую дысертацыю аб крызісе рабаўладальніцкага ладу ва ўсходняй частцы Рымскай імперыі ў апошняй трэці IV ст. Вынікі абароны былі зацверджаны пераважнай большасцю галасоў на савеце Растоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта. Юхім Патлажан першым з пераможцаў абараніў кандыдацкую дысертацыю па спецыяльнасці «Гісторыя Старажытнай Грэцыі і Рыма».У тыя часы гэта была даволі рэдкая спецыяльнасць.
У 1976 годзе ў Маскоўскім педагагічным інстытуце Юхім Ізраілявіч Патлажан абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Працоўныя замежнага Усходу ў барацьбе за перамогу Савецкай улады на Украіне (1917—1921 гг.)» і атрымаў вучоную ступень доктара навук. Гістарычныя навукі. Памёр 1 снежня 1990 года. Пахаваны на праспекце Славы ў Івана-Франкоўску. Навуковымі кіраўнікамі былі акадэмік Ісак Ізраілавіч Мінц і Аляксандр Навумавіч Хейфец.[2]
Грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Ініцыятарам будаўніцтва ў Вазнясенску помніка ахвярам нацызму стаў Юхім Ізраілевіч. Ён звярнуўся да першага сакратара Камуністычнай партыі Украіны Пятра Шэлеста з просьбай дазволіць будаўніцтва помніка за кошт неабыякавых грамадзян. Праз некалькі гадоў ён атрымаў дазвол. Так, у Вазнясенску ўстаноўлены помнік ахвярам нацызму. Юхім Патлажан арганізаваў збор сродкаў на будаўніцтва гэтага помніка, куды ён сам уклаў каля 90 % неабходнай сумы, у памяць аб сваіх бацьках. У 1974 годзе гэты помнік быў усталяваны і адкрыты ў прысутнасці жыхароў горада
Нататкі[правіць | правіць зыходнік]
- Нарадзіліся 23 жніўня
- Нарадзіліся ў 1923 годзе
- Нарадзіліся ва Украінскай ССР
- Памерлі 1 снежня
- Памерлі ў 1990 годзе
- Памерлі ў Івана-Франкоўску
- Пахаваныя ў Івана-Франкоўску
- Выкладчыкі Івана-Франкоўскага нацыянальнага медыцынскага ўніверсітэта
- Дактары гістарычных навук
- Прафесары
- Выпускнікі Адэскага ўніверсітэта
- Члены КПСС
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны I ступені
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Нарадзіліся ў Мікалаеўскай вобласці