Юхім Ізраілевіч Патлажан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Юхім Ізраілевіч Патлажан
Юхим Ізраїльович Патлажан
Дата нараджэння 23 жніўня 1923(1923-08-23)
Месца нараджэння
Дата смерці 1 снежня 1990(1990-12-01) (67 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці гісторык, педагог
Месца працы
Навуковая ступень доктар гістарычных навук
Навуковае званне
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Арцемій Готалаў-Готліб[d]
Вядомы як Даследаваў крызіс рабаўладальніцкага права ў Рыме
Партыя
Узнагароды
ордэн Айчыннай вайны I ступені ордэн Чырвонай Зоркі

Юхім Ізраілевіч Патлажан (укр. Юхим Ізраїльович Патлажан нарадзіўся 23.8.1923, Вазнясенск Адэскай вобласці — пам. 1 снежня 1990 г., Івана-Франкоўск) — Украінскі савецкі гісторык і педагог, прафесар. Доктар гістарычных навук. Кіраўнік Івана-Франкоўскага абласнога таварыства «Веды», дэпутат Івана-Франкоўскага абласнога Савета народных дэпутатаў.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Патлажан Юхім Ізраілявіч нарадзіўся ў сям’і стаматолага. У 1940 годзе скончыў сярэднюю школу і паступіў у Адэскі дзяржаўны ўніверсітэт на гістарычны факультэт.

У 1941 годзе пасля першага курса вучобы ва ўніверсітэце быў прызваны ў армію, дзе ваяваў спачатку ў марской пяхоце, а потым у разведцы. Неаднаразова пераходзіў лінію фронту, за што быў узнагароджаны ордэнамі і медалямі, у тым ліку ордэнам Чырвонай Зоркі і Айчыннай вайны 1-й ступені. За час вайны двойчы паранены і адзін раз кантужаны.[1]

Скончыў Адэскі дзяржаўны ўніверсітэт. У 1954 г. Ю. І. Патлажан паспяхова абараніў кандыдацкую дысертацыю аб крызісе рабаўладальніцкага ладу ва ўсходняй частцы Рымскай імперыі ў апошняй трэці IV ст. Вынікі абароны былі зацверджаны пераважнай большасцю галасоў на савеце Растоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта. Юхім Патлажан першым з пераможцаў абараніў кандыдацкую дысертацыю па спецыяльнасці «Гісторыя Старажытнай Грэцыі і Рыма».У тыя часы гэта была даволі рэдкая спецыяльнасць.

У 1976 годзе ў Маскоўскім педагагічным інстытуце Юхім Ізраілявіч Патлажан абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Працоўныя замежнага Усходу ў барацьбе за перамогу Савецкай улады на Украіне (1917—1921 гг.)» і атрымаў вучоную ступень доктара навук. Гістарычныя навукі. Памёр 1 снежня 1990 года. Пахаваны на праспекце Славы ў Івана-Франкоўску. Навуковымі кіраўнікамі былі акадэмік Ісак Ізраілавіч Мінц і Аляксандр Навумавіч Хейфец.[2]

Грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Ініцыятарам будаўніцтва ў Вазнясенску помніка ахвярам нацызму стаў Юхім Ізраілевіч. Ён звярнуўся да першага сакратара Камуністычнай партыі Украіны Пятра Шэлеста з просьбай дазволіць будаўніцтва помніка за кошт неабыякавых грамадзян. Праз некалькі гадоў ён атрымаў дазвол. Так, у Вазнясенску ўстаноўлены помнік ахвярам нацызму. Юхім Патлажан арганізаваў збор сродкаў на будаўніцтва гэтага помніка, куды ён сам уклаў каля 90 % неабходнай сумы, у памяць аб сваіх бацьках. У 1974 годзе гэты помнік быў усталяваны і адкрыты ў прысутнасці жыхароў горада

Нататкі[правіць | правіць зыходнік]