Юрый Апанасавіч Заяц

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Ю. А. Заяц)
Юрый Апанасавіч Заяц
Дата нараджэння 12 студзеня 1951(1951-01-12)
Месца нараджэння
Дата смерці 3 красавіка 2011(2011-04-03) (60 гадоў)
Грамадзянства
Род дзейнасці археолаг, гісторык
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат гістарычных навук (1989)
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды

Ю́рый Апана́савіч За́яц (12 студзеня 1951, Ліда — 3 красавіка 2011[1]) — беларускі археолаг і гісторык. Кандыдат гістарычных навук (1989), дацэнт (2009). Ганаровы грамадзянін горада Заслаўя (1996)[2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіліся 12 студзеня 1951 года ў Лідзе[2].

У 1977 годзе скончыў гістарычны факультэт МДПІ імя М. Горкага, у 1983 годзе — аспірантуру Інстытута гісторыі АН БССР. Абараніў у 1989 годзе кандыдацкую дысертацыю па тэме «Заслаўе (Ізяслаўль) X—XVIII стст. Храналогія і сацыяльна-гістарычная тапаграфія» (Кіеў, Інстытут археалогіі АН УССР)[2].

У 1977—1978 гадах працаваў у Дзяржаўным музеі БССР. У 1978—1979 гадах супрацоўнік сектара старажытнай беларускай культуры Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору АН БССР. У 1979—2001 і 2005—2011 гадах у Інстытуце гісторыі НАН Беларусі: лабарант, навуковы супрацоўнік сектара археалогіі сярэднявечнага перыяду, навуковы супрацоўнік аддзела археалагічных даследаванняў зон новабудоўляў, старшы навуковы супрацоўнік аддзела археалогіі і гісторыі Полацкай зямлі, старшы навуковы супрацоўнік аддзела захавання і выкарыстання археалагічнай спадчыны[2].

У 2001—2005 гадах дацэнт кафедры гісторыі Беларусі і паліталогіі Беларускага дзяржаўнага політэхнічнага ўніверсітэта[2].

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Даследаваў праблемы археалогіі і гісторыі Цэнтральнай Беларусі перыяду феадалізму. У тым ліку археалагічныя помнікі на тэрыторыі Мінску і Заслаўя, Асіповіцкага, Барысаўскага, Дзяржынскага (вёскі Баравікі, Васілеўшчына, Грычына, Каменка, Курганы, Леніна, Лукашына, Машніца, Навасады, Павуссе, Перацяткі, Путчына, Пярхурава, Радзіма, Ружампаль, Скварцы, Слабодка, Цяўлава, Чэрнікаўшчына, Шпількі, Шыкатавічы і г. Дзяржынск[3]) і Мінскага раёнаў.

Аўтар манаграфій «Заслаўе X—XVIII стагоддзяў» (1987), «Заслаўская кафля» (1990), «Заслаўе ў эпоху феадалізму» (1995); «Абарончыя збудаванні Мінску XI—XIII ст.» (1996), шэрагу артыкулаў.

Выбраная бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Артыкулы[правіць | правіць зыходнік]

  • Археалагічныя помнікі в. Прылукі і наваколля / Юрый Заяц // Жыццё Айчыне, гонар нікому: матэрыялы Міжнар. навук. канф., прысвеч. 180-годдзю з дня нараджэння Эмерыка фон Гутэн-Чапскага, Мінск, 1618 сакавіка 2009 г. / [рэдкал.: І. Кароль, І. Гатальскі]. — Мінск, 2010. — С. 194—199.
  • Новые памятники археологии в пределах городской черты Минска (правый берег Свислочи) / Ю. А. Заяц // Древняя история Восточной Европы: сборник научных статей, посвященных 80-летию Э. М. Загорульского / [научный редактор А. А. Егорейченко]. — Минск : Белорусский государственный университет, 2009. — 134, [1] c., [1] л. портр.: ил. — ISBN 978-985-518-177-5.
  • Новые материалы и памятники раннего железного века и третьей четверти первого тысячелетия н.э. в Минском Поднепровье и Витебском Подвинье // Матэрыялы па археалогіі Беларусі. № 8: Ранние славяне Белорусского Поднепровья и Подвинья: к 80-летию Л. Д. Поболя / [редкол.: О. Н. Левко (науч. ред.), А. М. Медведев, А. В. Ильютик]. — Мн., 2003. — 292 с. — С.

Артыкулы ў слоўніках, даведніках і энцыклапедыях[правіць | правіць зыходнік]

  • Азярышча / Ю. А. Заяц // Археалогія Беларусі: энцыклапедыя: у 2 т. / [склад. Ю. У. Каласоўскі; рэдкалегія: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.]. Т. 1: А ― К. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя П. Броўкі, 2009. — 492, [1] c. — С. 25. — ISBN 978-985-11-0353-5.
  • Лецкаўшчына / Ю. А. Заяц // Археалогія Беларусі: энцыклапедыя: у 2 т. / [склад. Ю. У. Каласоўскі; рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.]. Т. 2: Л — Я. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2009. — 492, [1] c. — С. 12—13. — ISBN 978-985-11-0354-2.
  • Ліпень / Ю. А. Заяц, А. У. Ільюцік // Археалогія Беларусі: энцыклапедыя: у 2 т. / [склад. Ю. У. Каласоўскі; рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.]. Т. 2: Л — Я. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2009. — 492, [1] c. — С. 17. — ISBN 978-985-11-0354-2.
  • Лошыцкія могільнікі / Ю. А. Заяц // Археалогія і нумізматыка Беларусі: Энцыклапедыя / Беларуская энцыклапедыя; [Рэдкал.: В. В. Гетаў і інш.]. — Мн.: БелЭн, 1993. — С. 374. — 702 с.: іл., каляр. іл. — ISBN 5-85700-077-7.
  • Лошыцкія курганныя могільнікі // Археалогія Беларусі: энцыклапедыя. У 2 т. / [склад. Ю. У. Каласоўскі; рэдкалегія: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.]. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя імя П. Броўкі, 2011. — Т. 2: Л—Я. — С. 25. — 464 с. — ISBN 978-985-11-0549-2.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]