Трэці ліст Яна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Яна, 3-і ліст)
Трэці ліст апостала Яна

Андрэй Рублёў. Апостал Ян. Пачатак 15 ст.
Раздзел: Новы Запавет
Вікікрыніцы: Трэцяе саборнае пасланьне сьвятога Апостала Іоана Багаслова

Тэкст на Вікікрыніцах

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Трэці ліст апостала Яна, Трэці Сабо́рны ліст Свято́га Апо́стала Іаа́на Багасло́ва[1], Трэцяе Сабо́рнае Пасла́нне свято́га Апо́стала Іаа́на Багасло́ва[2], 3-і ліст Яна[3], Трэ́цяе пасла́ньне Я́на Багасло́ва[4]  — адзін з лістоў апостала Яна, які ўваходзіць у спіс кніг Новага Запавету. Змяшчаецца пасля другога ліста апостала Яна перад лістом апостала Іуды.

Адрасат і аўтарства ліста[правіць | правіць зыходнік]

Ліст напісаны тым самым аўтарам, што і папярэднія два. У пачатку ліста аўтар вызначае сабе, як старшыню ці, што адно і тое ж на мове лістоў, як старэйшага чалавека. Па зместу і стылю ліст вельмі падобны на другі ліст Яна, а іх заканчэнні амаль аднолькавыя. У пачатку ліста пазначаны адрасат — нехта Гай, які быў кіраўніком адной з суполак; больш нічога ані пра Гая, ані пра месца, дзе ён жыў, не вядома.

Змест ліста[правіць | правіць зыходнік]

Ліст — адзін з самых кароткіх ў Новым Запавеце, у ім усяго 15 вершаў (карацейшы толькі другі ліст Яна, дзе вершаў увогуле 13). Аўтар вельмі задаволены тым, што Гай застаўся верным вучэнню і просіць таго заставацца дзейным і дапамагаць місіянерам-вандроўнікам. З іншага боку, апостал заклапочаны паводзінамі другога кіраўніка — Дыятрэфа, бачачы, што той працуе толькі дзеля ўласных мэтаў. У заканчэнні ліста апостал спадзяецца на хуткую сустрэчу і перадае прывітанні.

Час і месца напісання ліста[правіць | правіць зыходнік]

Верагодныя час і месца напісання тыя ж, што для іншых лістоў Яна — 90-я гады н.э. ў Эфесе.

Сціслы план ліста[правіць | правіць зыходнік]

  • Прывітанне (1:1-4)
  • Удзячнасць Гаю (1:5-8)
  • Асуджэнне Дыятрэфа і падзяка Дыметрыю (1:9-12)
  • Заканчэнне ліста (1:13-15)

Пераклады[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Анатоль Клышка. Новы Запавет. — Мінск: Пазітыў-цэнтр, 2014. — 610 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-985-6983-42-2.
  2. Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста. — Мінск: Прыход Свята-Петра-Паўлаўскага сабора: Медыял, 2017. — 544 с. — ISBN 978-985-6594-63-5 ISBN 978-985-6914-45-7.
  3. Біблія кананічная. Кнігі Святога Пісання Старога і Новага Запаветаў. — Мінск: Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь, 2017. — 928+336 с. — 1 500 экз. — ISBN 978-985-6183-14-3.
  4. Васіль Сёмуха. Біблія. Кнігі Сьвятога Пісаньня Старога і Новага Запавету. Кананічныя. У беларускім перакладзе. — DUNCANVILLE, USA: WORLD WIDE PRINTING, 2002. — 1538 с. — 10 000 экз. — ISBN 1-58712-085-2.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Толковый Апостол. Соборные послания, изъясненные Епископом Михаилом. - М.: Правило веры, 2009. - 769 с. ISBN 978-5-94759-099-9
  • Мэтью Генри. Толкование на книги Нового Завета. Том 5: Послания от Иакова — Коринфянам. 1999. 406 с.
  • Толковая Библия. Новый завет. В 7 томах. Том 7. Деяния. Соборные послания. Откровения Иоанна Богослова. Под редакцией А. П. Лопухина. - М.: ДАРЪ, 2009. - 1296 с. ISBN 978-5-485-00276-3