Ян Жыжэмскі
| Ян Жыжэмскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Мікалай Анфаровіч[d] | ||||||
| Пераемнік | Аляксандр Жыжэмскі | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне | XVI стагоддзе | ||||||
| Смерць | не раней за 2 чэрвеня 1633 і не пазней за 14 лютага 1634 | ||||||
| Род | Жыжэмскія[1][2] | ||||||
| Бацька | Пётр Жыжэмскі[d][2] | ||||||
| Жонка | Крысціна з Тышкевічаў[d][1][2] | ||||||
| Веравызнанне | праваслаўе | ||||||
Ян Жыжэмскі (XVI стагоддзе — не раней за 2 чэрвеня 1633 і не пазней за 14 лютага 1634) — стольнік менскі (з 10 лютага 1633).
З княжацкага роду Жыжэмскіх, сын князя Пятра Жыжэмскага.
Удзельнік Смаленскай вайны 1632—1634 гадоў з Расіяй і паходу ў Валахію.
Вызнаваў праваслаўе, фундаваў цэрквы і манастыры. Разам з праваслаўнымі месцічамі Менска 2 чэрвеня 1633 года спрабаваў дамагчыся выканання каралеўскага прывілея пра перадачу праваслаўным менскай царквы Святой Троіцы.
Быў у шлюбе з Крысцінай з Тышкевічаў.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 630.
- ↑ а б в С. Любимовъ Опытъ историческихъ родословій : Гундоровы, Жижемскіе, Несвицкіе, Сибирскіе, Зотовы и Остерманы — СПб.: 1915. — С. 24. — 108 с.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Чарняўскі В. Ф. Ураднікі (пасады, тытулы) Менскага ваяводства XVI—XVIII стагоддзяў (Біяграфічны даведнік). — Мн, 2007.
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя.
Генеалогія і некрапалістыка |
|---|