Яроміна (Віцебскі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Яроміна
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Плошча
1,352136[1] км²
Вышыня цэнтра
207 м
Колькасць двароў
115
Насельніцтва
229 чалавек (2009)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 212
Паштовы індэкс
211342
Аўтамабільны код
2
Яроміна на карце Беларусі ±
Яроміна (Віцебскі раён) (Беларусь)
Яроміна (Віцебскі раён)
Яроміна (Віцебскі раён) (Віцебская вобласць)
Яроміна (Віцебскі раён)

Яроміна (трансліт.: Jaromina, руск.: Ерёмино) — вёска ў Варонаўскім сельсавеце Віцебскага раёна, на аўтадарозе Р21 Віцебск — Лёзна — мяжа з Расійскай Федэрацыяй. Назва вёскі паходзіць ад прозвішча Яромін. Плошча 135,2136 га[1].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У канцы XIX ст. вядома як паштовая станцыя і хутар у складзе маёнтка Друкава ў Каралёўскай воласці Віцебскага павета і губерні. У 1905 г. хутар (1 двор) належаў памешчыку Заблоцкаму. У 1924—1954 гадах вёска ў складзе Каралёўскага сельсавета, у 1939—1954 гадах яго цэнтр. У 1930 г. арганізаваны калгас. У 1939 г. у Яроміна пераселены жыхары хутара Тропы. У 1941 г. у вёсцы 65 двароў, 275 жыхароў. У кастрычніку 1943 г. нямецкія акупацыйныя ўлады знішчылі тут 29 двароў і 25 мірных жыхароў. Вывезена ў Германі 10 чалавек. На фронце загінула 12 вяскоўцаў, у партызанах 6. Пасля вайны вёска адбудавалася не поўнасцю. У 1969 г. тут 59 двароў, 167 жыхароў.

На 1 студзеня 2003 г. 115 двароў, 258 жыхароў.

Інфраструктура[правіць | правіць зыходнік]

У вёсцы размешчана цэнтральная сядзіба сельскагаспадарчага вытворчага кааператыва «Яроміна». Тут працуюць жывёлагадоўчая ферма, механізаваны двор, ФАП, клуб, бібліятэка, аддзяленне сувязі, АТС, магазін.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя ў 15 тамах. Т. 10, кн. 2. Віцебская вобласць / Рэдкалегія: У. У. Андрыевіч (гал.рэд.) і інш. — Мн.: БелЭн, 2019. — 728 с.: іл. ISBN 978-985-11-1126-4.
  • З гісторыі населеных пунктаў / Падр. В. В. Віталева // Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Віцебскага раёна / Рэдкалегія: А. П. Красоўскі і інш.; Уклад. У. І. Мезенцаў; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: Маст. літ., 2004. — 772 с.: іл. — С. 768.