Яфім Абрамавіч Гальперын
| Яфім Абрамавіч Гальперын | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | каля 1855 |
| Месца нараджэння | |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | публіцыст |
Яфім Абрамавіч Гальперын (каля 1855, Мінск — пасля 1924) — рэвалюцыянер-народнік, публіцыст.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Вучыўся ў Мінскай гімназіі. У 1874 далучыўся да ідэй народніцкага сацыялізму і ў 1875-76 з мэтамі «лятучай прапаганды» накіраваўся ў Смаленскую і Тульскую губерні. Вярнуўся ў Мінск, супрацоўнічаў з землявольскім гуртком М. Велера. Пасля расколу «Зямлі і волі» далучыўся да «Чорнага перадзелу», кіраваў яго гуртком у Гродне. З канца 1881 у Мінску, уваходзіў у нарадавольскі гурток Я. Хургіна, з 1885 — у гурток І. Гурвіча. Супрацоўнічаў з газ. «Минский листок».
Адзін са стваральнікаў Рабочай партыі паліт. вызвалення Расіі.
Арыштаваны ў маі 1900 і пасля 14-месячнага зняволення сасланы на 5 гадоў у Сібір.
У 1924 напісаў успаміны пра сваю рэвалюцыйную дзейнасць у 1874—1918 (рукапіс у НАРБ). Далейшы лёс невядомы.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Лосинский Н.Б. Революционно-народническое движение в Белоруссии, 1870-1884. Мн., 1983
- ЭГБ, т. 2.
Крыніца[правіць | правіць зыходнік]
- Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.