Яхідна (міфалогія)
Яхі́дна, Эхідна (стар.-грэч.: Ἔχιδνα) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі[1] велічэзная напаўжанчына-напаўзмяя[2].
Дачка Форкія і Кето, якая жыла пад зямлёй у кілікійскіх Арымах[3], або дачка Тартара і Геі[4], або дачка Перанта і Стыкс[5], або дачка Фанета[6].
Сястра і жонка Тыфона, маці двухгаловага сабакі Орфа[7], трохгаловага Кербера[8], Лярнейскай гідры[9], Нямейскага льва (ад Тыфона ці Орфа), Хімеры[10], Сфінгі[11], Калхідскага Цмока (па версіі) і Эфона[12] (арла Зеўса, які дзюбаў печань Праметэя).
Малявалася ў выглядзе жанчыны з прыгожым тварам і плямістым змяіным целам, сумяшчаючы ў сабе прыгажосць і люты характар. Завецца стогаловай[13]. Выкрадала падарожнікаў.
Паводле Піндара, яна прагрызлася на святло з чэрава маці[14]. З яхіднай параўноўваў Гая Калігулу Тыберый[15].
У розных варыянтах міфаў Яхідна была забіта Гераклам, Белерафонтам ці Эдыпам. Яшчэ па адным варыянце, была задушана ў сне Аргусам[16].
Зноскі
- ↑ Мифы народов мира. М., 1991—92. В 2 т. Т. 2. С. 675, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т. 1. С. 497; Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка II 1, 2; 3, 1; 5, 10—11; III 5, 8; Э I 1
- ↑ Гесіёд. Тэагонія 295—305
- ↑ Гесіёд. Тэагонія, 295—305
- ↑ Апаладор. Міфалагічная бібліятэка, II 1, 2
- ↑ Эпіменід, фр. 5 Якобі = Паўсаній. Апісанне Элады VIII 18, 2
- ↑ Орфіка, фр. 58 Керн
- ↑ Гесіёд. Тэагонія 309
- ↑ Гесіёд. Тэагонія 310; Гігін. Міфы 151
- ↑ Гігін. Міфы. Уводзіны 39
- ↑ Гесіёд. Тэагонія 319—325; Гігін. Міфы 151
- ↑ Гесіёд. Тэагонія 326; Гігін. Міфы 151
- ↑ Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка II 5, 11
- ↑ Арыстафан. Жабы 473
- ↑ Плутарх. Чаму бажаство марудзіць з адплатай 32
- ↑ Святоній. Калігула 11
- ↑ Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка II 1, 2
