Перайсці да зместу

Яўген Іванавіч Чарушын

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Яўген Іванавіч Чарушын
Род дзейнасці пісьменнік, мастак, дзіцячы пісьменнік, навэліст
Дата нараджэння 29 кастрычніка (11 лістапада) 1901[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 18 лютага 1965(1965-02-18)[3][4][…] (63 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Альма-матар
Член у
Узнагароды і прэміі
медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «У памяць 250-годдзя Ленінграда»
Заслужаны дзеяч мастацтваў РСФСР
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яўген Іванавіч Чарушын (1901—1965) — савецкі графік, скульптар і пісьменнік. Сын архітэктара І. А. Чарушына.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Яўген Іванавіч Чарушин нарадзіўся 29 кастрычніка (11 лістапада) 1901 года ў Вятцы, у сям’і Івана Апалонавiча Чарушына, галоўнага губернскага архітэктара, які аказаў ўплыў на забудову многіх гарадоў Прыкам’я і Перадуралля. У 1918 годзе скончыў сярэднюю школу і быў прызваны ў Чырвоную Армію. Працаваў памочнікам дэкаратара ў Культасвеце палітаддзела штаба Чырвонай Арміі Усходняга фронту.

У 1922 годзе пасля заканчэння службы вярнуўся ў Вятку. Вучыўся ў дэкаратыўных майстэрнях Вяцкі губваенкамата. Восенню 1922 года пераехаў у Петраград, паступіў на малявальны факультэт у Пецярбургскай Акадэміі мастацтваў (ВХУТЕИН), дзе займаўся пяць гадоў, у педагогаў А. Е. Карава, А. І. Савінава. У 1922—1927 гадах наведваў Майстэрню прасторавага рэалізму М. В. Мацюшына, фармальна не будучы яго студэнтам.

Ілюстраваў уласныя кнігі («Ваўчышка і іншыя», 1931; «Мікітка і яго сябры» (галоўны герой — сын аўтара, М. Я. Чарушын), 1938 г.; «Пра Томку», 1957) і творы іншых аўтараў («Дзеткі ў клетцы» С. Я. Маршака, выд.1935).

У 1941 годзе пасля пачатку вайны эвакуіраваўся з Ленінграда ў Кіраў. Маляваў плакаты для «Вокнаў ТАСС», пісаў карціны на партызанскую тэму, афармляў спектаклі ў Кіраўскім тэатры драмы. Выканаў роспісы ў будынку Палаца піянераў па праекце архітэктара Л. І. Чынёнава. У 1945 годзе ён вярнуўся ў Ленінград.

Зноскі

  1. ↑ Чарушин Евгений Иванович // Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век / под ред. О. В. Богданова
  2. ↑ Чарушин Евгений Иванович // ПроДетЛит — 2019.
  3. ↑ а б Чарушин Евгений Иванович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. ↑ Sokolov M. N. Yevgeny Charushin // Charushin, Yevgeny // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2017. — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T016126

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. — ISBN 5-85270-037-1
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Яўген_Іванавіч_Чарушын&oldid=4346117"