Яўген Аляксандравіч Елязаранка
 |
||
| Агульная інфармацыя | ||
| Поўнае імя | Яўген Аляксандравіч Елязаранка | |
| Нарадзіўся | 4 ліпеня 1993[1] (24 гады) Асіповічы, Асіповіцкі раён, Магілёўская вобласць, Беларусь |
|
| Грамадзянства |  Беларусь |
|
| Пазіцыя | паўабаронца | |
| Інфармацыя пра клуб | ||
| Клуб | Слуцк |
|
| Нумар | 19 | |
| Кар’ера | ||
| Моладзевыя клубы | ||
| 2006 — 2010 | Суворавец (Мінск) |
|
| Клубная кар’ера* | ||
| 2011 | Дынама-2 (Мінск) |
25 (4) |
| 2012 — 2015 | Нафтан (Наваполацк) |
72 (1) |
| 2016 — 2017 | Шахцёр (Салігорск) |
20 (2) |
| 2017 | → Гомель |
20 (1) |
| 2018 — | Слуцк |
|
| Нацыянальная зборная** | ||
| 2014 | Беларусь (да 21) |
8 (0) |
|
* Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца ** Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў |
||
Яўген Елязаранка (нар. 4 ліпеня 1993, Асіповічы) — беларускі футбаліст, паўабаронца клуба «Слуцк».
Кар’ера[правіць | правіць зыходнік]
Клубная[правіць | правіць зыходнік]
Пачаў займацца футболам у Асіповічах, дзе трэнерам быў яго бацька — Аляксандр Мікалаевіч Елязаранка. Пазней вучыўся ў спецыяльным футбольным класе Мінскага сувораўскага вучылішча, адкуль трапіў у «Дынама-2».
У 2012 годзе перайшоў у наваполацкі «Нафтан», дзе спачатку гуляў за дубль. У сезоне 2013 новы галоўны трэнер «Нафтана» Павел Кучараў далучыў Елязаранку да асноўнай каманды. Хутка замацаваўся ў асноўным складзе, дзе стаў выступаць на пазіцыі апорнага паўабаронцы.
У сезоне 2014 стаў асноўным апорным паўабаронцам каманды. У красавіку і ліпені 2014 года некаторы час не гуляў з-за траўм, але потым вяртаў месца ў аснове.
Са студзеня 2016 года праходзіў прагляд у салігорскім «Шахцёры», з якім у сакавіку падпісаў кантракт[2]. Спачатку выхадзіў на замену, але потым замацаваўся ў стартавым складзе салігорцаў. У верасні 2016 года атрымаў траўму, з-за якой выбыў да канца сезону.
У пачатку 2017 года, аднавіўшыся ад траўмы, трэніраваўся з «Шахцёрам», але ў лютым накіраваўся на прагляд у «Гомель» і ў выніку ў сакавіку быў арандаваны гэтым клубам[3]. У складзе «Гомеля» неўзабаве замацаваўся ў стартавым складзе, аднак у канцы сезону страціў месца ў аснове. У снежні 2017 года па заканчэнні тэрміну арэнды вярнуўся ў «Шахцёр»[4].
У пачатку 2018 года трэніраваўся з «Шахцёрам», трапіў з камандай на першы (кіпрскі) збор. У лютым 2018 года, аднак, не трапіў на другі (турэцкі) збор салігорцаў і неўзабаве далучыўся да «Слуцка». У сакавіку 2018 года, па пагадненні бакоў разарваўшы кантракт з салігорцамі, афіцыйна стаў іграком слуцкага клуба[5].
Міжнародная[правіць | правіць зыходнік]
25 студзеня 2014 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі ў матчы супраць Казахстана на Кубку Садружнасці (Санкт-Пецярбург). Далей трывала выступаў за зборную на працягу 2014 года.
Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]
Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 2016
Зноскі
- ↑ Evgeni Elesarenko // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Евгений Елезаренко подписал контракт с "Шахтером"
- ↑ "Шахтер" отдал Елезаренко в аренду "Гомелю"
- ↑ Ситко, Афоаква, Адомако и еще четыре игрока покинули "Гомель"
- ↑ Евгений Елезаренко перешел в "Слуцк"
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Профіль на сайце transfermarkt.com (англ.)
- Статыстыка на сайце footballfacts.ru (руск.)
- Профіль на сайце by.tribuna.com (руск.)
- Профіль на сайце soccerway.com (руск.)
- Профіль на сайце teams.by (руск.)
- Профіль на сайце pressball.by (руск.)
|
|
|---|
|
1 Сарока (б) • 2 Былінкін • 4 Трубіла • 5 Шчагрыковіч • 7 Кібук • 8 Ясінскі • 9 Шыкаўка • 10 Думбія • 11 Аюі • 12 Муса • 14 Кійко • 17 Яцкевіч • 18 Куаджа • 19 Елязаранка • 20 Образаў • 22 Цімашэнка • 23 Бабко (к) • 29 Прымус • 30 Бранавец (б) • 34 Панкратаў (б) • 55 Нікаліч • 77 Хотаў • 88 Герман • 89 Зуевіч • Трэнер: Віталь Паўлаў |
