Яўген Міхайлавіч Ліфшыц

Яўген Міхайлавіч Ліфшыц
руск.: Евгений Михайлович Лифшиц
Дата нараджэння	8 (21) лютага 1915
Месца нараджэння	Харкаў, Расійская імперыя
Дата смерці	29 кастрычніка 1985(1985-10-29) (70 гадоў)
Месца смерці	Масква, СССР
Месца пахавання	Кунцаўскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Бацька	Міхаіл Ільіч Ліфшыц (тэрапеўт)
Род дзейнасці	фізік, навуковы работнік, выкладчык універсітэта, пісьменнік-дакументаліст
Навуковая сфера	тэарэтычная фізіка, фізіка цвёрдага цела, касмалогія і гравітацыя
Месца працы	Харкаўскі фізіка-тэхнічны інстытут[d] Інстытут фізічных праблем імя П. Л. Капіцы РАН[d]
Навуковая ступень	доктар фізіка-матэматычных навук (1939)
Навуковае званне	спіс правадзейных членаў АН СССР[d]
Альма-матар	Харкаўскі політэхнічны інстытут (1934) Харкаўскі фізіка-тэхнічны інстытут[d] (1933)
Навуковы кіраўнік	Леў Давідавіч Ландау
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР
Прэміі
Узнагароды	Landau Gold Medal[d] (1974) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (24 чэрвеня 1982)

Яўге́н Міха́йлавіч Лі́фшыц (21 лютага 1915, Харкаў, Украіна — 29 кастрычніка 1985) — савецкі фізік-тэарэтык. Акадэмік АН СССР (1979, член-карэспандэнт 1966). Брат І. М. Ліфшыца.

Біяграфія

Скончыў Харкаўскі політэхнічны інстытут (1933). З 1933 у Харкаўскім фізіка-тэхнічным інстытуце АН Украіны, з 1939 у Інстытуце фізічных праблем АН СССР.

Навуковы ўклад

Навуковыя працы па тэорыі магнетызму, ядзернай фізіцы, тэорыі фазавых пераходаў, гравітацыі і касмалогіі.

Пабудаваў тэорыю даменаў у ферамагнетыках (1935; разам з Л. Д. Ландау). Зрабіў значны ўклад у тэорыю фазавых пераходаў II роду, прапанаваў тэорыю няўстойлівасцей у Сусвеце, які расшыраецца.

Аўтар шматтомнага выдання «Тэарэтычная фізіка» (разам з Ландау).

Узнагароды

• Ленінская прэмія 1962.
• Дзяржаўная прэмія СССР 1954.

Літаратура

• Ліфшыц Яўген Міхайлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. С. 320.