(157) Дэяніра

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(157) ДэяніраM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Альфонс Барэлі
Месца выяўлення Марсель
Дата выяўлення 1 снежня 1875
Эпанім Дэяніра
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1978 TS1; A904 VB
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,19619
Вялікая паўвось (a) 385,963 млн км
(2,58000 а.а.)
Перыгелій (q) 310,241 млн км
(2,07383 а.а.)
Афелій (Q) 461,684 млн км
(3,08617 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 513,659 сут (4,144 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,363 км/с
Схіленне (i) 12,162 °
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 62,102 °
Аргумент перыгелія (ω) 46,464 °
Сярэдняя анамалія (M) 149,087 °
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 19,1 км
Маса 7,30×1015 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0053 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0101 км/с
Перыяд вярчэння 15,825 гад
Абсалютная зорная велічыня 10,6m
Альбеда 0,1 і 0,173 ± 0,089[1]

(157) Дэяніра (стар.-грэч.: Δῃάνειρα) — невялікі астэроід галоўнага пояса, які ўзначальвае аднайменнае сямейства астэроідаў. Астэроід быў адкрыты 1 снежня 1875 года Альфонсам Барэлі і названы ў гонар Дэяніры, жонкі Геракла ў старажытнагрэчаскай міфалогіі[2].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 29. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]