100-я партызанская брыгада імя С. М. Кірава

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
100-я партызанская брыгада імя С. М. Кірава
Гады існавання 1943—1944
Краіна  СССР
 Беларуская ССР
Падпарадкаванне Беларускі штаб партызанскага руху
Уваходзіць у Мінскае партызанскае злучэнне
Тып партызаны
Функцыя змаганне з акупантамі
Колькасць 1031 партызан (28.6.1944)
Дыслакацыя Старадарожскі раён
Войны Другая сусветная вайна
Вялікая Айчынная вайна
Удзел у
Камандзіры
Вядомыя камандзіры А. І. Шуба

100-я партызанская брыгада імя С. М. Кіравапартызанская брыгада, створаная ў сакавіку 1943 годана базе атрада А. І. Шубы «Народныя мсціўцы», арганізаванага ў чэрвені 1942 года на базе партыйна-камсамольскай групы, якая дзейнічала з 1941 года. Брыгада дзейнічала на акупіраванай тэрыторыі Старадарожскага раёна, да снежня 1943 года мела назву 100-я партызанская брыгада «Смерць фашызму». 28 чэрвеня 1944 брыгада (1031 партызан, 6 атрадаў) злучылася з Чырвонай Арміяй.

Склад[правіць | правіць зыходнік]

  • 1-ы атрад імя Чапаева;
  • 2-і атрад імя Кутузава;
  • 3-і атрад імя Фрунзэ;
  • 4-ы атрад імя Чкалава;
  • 5-ы атрад імя Будзённага;
  • 6-ы атрад.

Камандаванне[правіць | правіць зыходнік]

Камандзір[правіць | правіць зыходнік]

Камісары[правіць | правіць зыходнік]

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Атрад «Народныя мсціўцы» 7 жніўня 1942 года разбіў гарнізоны ў вёсцы Сінягова, 4 верасня — у вёсцы Макарычы Старадарожскага раёна. 20 чэрвеня 1943 года разам з атрадам «Жалязняк» 64-й брыгады імя В. П. Чкалава разграмілі чыгуначную станцыю Фалічы, знішчылі чыгуначны мост, 0,5 км чыгуначнага палатна. У жніўні, снежні 1943, лютым, красавіку 1944 гадоў вялі баі з карнікамі. У «рэйкавай вайне» падарвалі каля 7 тысяч рэек на чыгуначным участку КлецкАсіповічы. 27—28 жніўня 1944 года разам з брыгадамі 121-й імя Брагіна, 258-й імя Куйбышава, 161-й імя Катоўскага захапілі і ўтрымлівалі пераправу цераз раку Пціч.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

У 1974 годзе ў вёсках Асавец Любанскага і Залужжа Старадарожскага раёнаў у гонар брыгады былі пастаўлены помнікі.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]