188-я інжынерна-сапёрная брыгада
| 188-я гвардзейская Наўгародская Чырвонасцяжная ордэнаў Суворава і Кутузава 2-й ступені інжынерная брыгада | |
|---|---|
 Нарукаўны знак 188-й брыгады | |
| Гады існавання | з 1942 г. |
| Краіна |
 Беларусь |
| Падпарадкаванне | Генеральны штаб Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь |
| Уваходзіць у | Спецыяльныя войскі |
| Тып | воінскае фарміраванне |
| Дыслакацыя | Новае Пашкава[1] |
| Знакі адрознення |
    |
| Камандзіры | |
| Дзеючы камандзір | гвардыі палкоўнік Ігар Негярыш[2] |
188-я гвардзейская Наўгаро́дская Чырванасця́жная ордэнаў Суво́рава і Куту́зава 2-й ступе́ні інжыне́рная брыга́да — падраздзяленне ўзброеных сіл Беларусі. Месца дыслакацыі — Вёска Новае Пашкава Магілёўскага раёна.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
15 верасня 1942 года ў вёсцы Чыміхіна Ціхвінскага раёна Ленінградскай вобласці была сфарміравана 39-я інжынерна-сапёрная брыгада спецыяльнага прызначэння.
З красавіка 1944 года яе поўнае найменне — 2-я гвардзейская матарызаваная штурмавая інжынерна-сапёрная Наўгародская брыгада Рэзерву Вярхоўнага Галоўнакамандуючага, а з чэрвеня — 2-я гвардзейская матарызаваная штурмавая інжынерна-сапёрная Наўгародская Чырванасцяжная брыгада. У Беларускай наступальнай аперацыі брыгада забяспечвала баявыя дзеянні дзвюх армій, удзельнічала ў вызваленні гарадоў Орша, Барысаў, Мінск.
У лістападзе 1945 года яна была перафарміравана ў 6-ю гвардзейскую інжынерна-сапёрную Наўгародскую Чырванасцяжную ордэнаў Суворава і Кутузава II ступені брыгаду, а ў красавіку 1947 года — у 10-й гвардзейскі інжынерна-сапёрны Наўгародскі Чырванасцяжны ордэнаў Суворава і Кутузава II ступені полк.
У 1990-я гады воінская частка стала 188-й гвардзейскай інжынерна-сапёрнай, а затым — інжынернай брыгадай.
У складзе Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь асабісты склад брыгады прымаў удзел практычна ва ўсіх буйных вучэннях, такіх як «Бярэзіна-2002», «Захад-2009» і «Шчыт Саюза-2011».
Зноскі
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Ольга Толстая. Школа мужества для настоящих мужчин (руск.). «Вестник Могилева» (21 студзеня 2011).
- Игорь Кандраль. Инженерная закалка (руск.)(недаступная спасылка). КБелорусская военная газета «Во славу Родины» (14 верасня 2012). Архівавана з першакрыніцы 8 жніўня 2017.
